Chanting

ॐ हिरण्यवर्णां हरिणीं...

ॐ प्रातरग्निं प्रातरिन्द्रग् ....

ॐ हिरण्यगर्भः समवर्तताग्रे...

त्र्यम्बकं यजामहे सुगन्धिं पुष्टिवर्धनम् उर्वारुकमिव बन्धनान् मृत्योर्मुक्षीय मामृतात्।

अष्टावक्र उवाच।

जनक उवाच।

जनक उवाच।

अष्टावक्र उवाच।

जनक उवाच।

, अष्टावक्र उवाच।

जनक उवाच।

जनक उवाच।

प्रणो देवी ...

Mahatmyam

मोक्षसंन्यासयोगः।

श्रद्धात्रयविभागयोगः।

दैवासुरसम्पद्विभागयोगः।

पुरुषोत्तमयोगः।

गुणत्रयविभागयोगः।

क्षेत्रक्षेत्रज्ञविभागयोगः।

भक्तियोगः।

विश्वरूपदर्शनयोगः।

विभूतियोगः।

राजविद्याराजगुह्ययोगः।

अक्षरब्रह्मयोगः।

ज्ञानविज्ञानयोगः।

आत्मसंयमयोगः।/ध्यानयोगः।

कर्मसन्न्यासयोगः।

ज्ञानकर्मसन्यासयोगः।

चमकम्। Chamakam.

नमकम्। Namakam.

कर्मयोगः।

साङ्ख्ययोगः।

अर्जुनविषादयोगः।

ॐ

जातवेदसे सुनवाम सोम मरातीयतो निदहाति वेदः। ...

अहं रुद्रेभिर्वसुभिश्चराम्यहमादित्यैरुत विश्वदेवैः। ....

श्रीगुरुचरण सरोजरज निजमनमुकुर......

ॐ मेधादेवी जुषमाणा न आगाद्विश्वाची मद्रा सुमनस्यमाना। ....

प्रणम्य शिरसा देवं गौरिपुत्र॔ विनायकम्। भक्तावासं स्मरेन्नित्यं आयुः कामार्थ सिद्धये। ....

...

ॐ नमस्ते गणपतये। त्वमेव प्रत्यक्षं....

हृदयाम्बुजमध्यस्था ब्रह्मात्मैक्यप्रदायिनी। त्रिपुराम्बात्रिकोणस्था पातु मे हृदयं सदा।। ..

गणानान्त्वा गणपतिग् हवामहे...

ततो युद्धपरिश्रान्तं समरे चिन्तयास्थितम्। रावणं चाग्रतो दृष्ट्वा युद्धाय समुपस्थितम्।। ..

जपाकुसुमसङ्काशं...

ॐ भूर्भुवः स्वः। तत्सवितुर्वरेण्यं भर्गो देवस्य धीमहि धियो यो नः प्रचोदयात्।

पूर्वभागः। मूलपाठः। फलश्रुतिः।

अथ सूर्याथर्वाङ्गिरसं व्याख्यास्यामः।....

जय जय

प्रथम अध्याय तः स्वस्तिप्रार्थना पर्यन्तम्।

माँ अम्बा ललितादेवी पराशक्ति सुन्दरी। नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमस्तस्यै नमोनमः।।१।।...........

जटाटवी...

श्रीदुर्गासप्तशती।

Part 1 ।। ॐ नमः शिवाय ।। ।। अथ श्री शिवमहिम्नस्तोत्रम् ।। महिम्नः पारं ते परमविदुषो यद्यसदृशी स्तुतिर्ब्रह्मादीनामपि तदवसन्नास्त्वयि गिरः । अथाऽवाच्यः सर्वः स्वमतिपरिणामावधि गृणन् ममाप्येष स्तोत्रे हर निरपवादः परिकरः ।। १।। अतीतः पंथानं तव च महिमा वाङ्मनसयोः अतद्व्यावृत्त्या यं चकितमभिधत्ते श्रुतिरपि । स कस्य स्तोतव्यः कतिविधगुणः कस्य विषयः पदे त्वर्वाचीने पतति न मनः कस्य न वचः ।। २।। मधुस्फीता वाचः परमममृतं निर्मितवतः तव ब्रह्मन् किं वागपि सुरगुरोर्विस्मयपदम् । मम त्वेतां वाणीं गुणकथनपुण्येन भवतः पुनामीत्यर्थेऽस्मिन् पुरमथन बुद्धिर्व्यवसिता ।। ३।। तवैश्वर्यं यत्तज्जगदुदयरक्षाप्रलयकृत् त्रयीवस्तु व्यस्तं तिस्रुषु गुणभिन्नासु तनुषु । अभव्यानामस्मिन् वरद रमणीयामरमणीं विहन्तुं व्याक्रोशीं विदधत इहैके जडधियः ।। ४।। किमीहः किंकायः स खलु किमुपायस्त्रिभुवनं किमाधारो धाता सृजति किमुपादान इति च । अतर्क्यैश्वर्ये त्वय्यनवसर दुःस्थो हतधियः कुतर्कोऽयं कांश्चित् मुखरयति मोहाय जगतः ।। ५।। अजन्मानो लोकाः किमवयववन्तोऽपि जगतां अधिष्ठातारं किं भवविधिरनादृत्य भवति । अनीशो वा कुर्याद् भुवनजनने कः परिकरो यतो मन्दास्त्वां प्रत्यमरवर संशेरत इमे ।। ६।। त्रयी साङ्ख्यं योगः पशुपतिमतं वैष्णवमिति प्रभिन्ने प्रस्थाने परमिदमदः पथ्यमिति च । रुचीनां वैचित्र्यादृजुकुटिल नानापथजुषां नृणामेको गम्यस्त्वमसि पयसामर्णव इव ।। ७।। महोक्षः खट्वाङ्गं परशुरजिनं भस्म फणिनः कपालं चेतीयत्तव वरद तन्त्रोपकरणम् । सुरास्तां तामृद्धिं दधति तु भवद्भूप्रणिहितां न हि स्वात्मारामं विषयमृगतृष्णा भ्रमयति ।। ८।। ध्रुवं कश्चित् सर्वं सकलमपरस्त्वध्रुवमिदं परो ध्रौव्याऽध्रौव्ये जगति गदति व्यस्तविषये । समस्तेऽप्येतस्मिन् पुरमथन तैर्विस्मित इव स्तुवन् जिह्रेमि त्वां न खलु ननु धृष्टा मुखरता ।। ९।। तवैश्वर्यं यत्नाद् यदुपरि विरिञ्चिर्हरिरधः परिच्छेतुं यातावनिलमनलस्कन्धवपुषः । ततो भक्तिश्रद्धा-भरगुरु-गुणद्भ्यां गिरिश यत् स्वयं तस्थे ताभ्यां तव किमनुवृत्तिर्न फलति ।। १०।। अयत्नादासाद्य त्रिभुवनमवैरव्यतिकरं दशास्यो यद्बाहूनभृत-रणकण्डू-परवशान् । शिरःपद्मश्रेणी-रचित चरणाम्भोरुह-बलेः स्थिरायास्त्वद्भक्तेस्त्रिपुरहर विस्फूर्जितमिदम् ।। ११।। अमुष्य त्वत्सेवा-समधिगतसारं भुजवनं बलात् कैलासेऽपि त्वदधिवसतौ विक्रमयतः । अलभ्यापातालेऽप्यलसचलितांगुष्ठशिरसि प्रतिष्ठा त्वय्यासीद् ध्रुवमुपचितो मुह्यति खलः ।। १२।। यदृद्धिं सुत्राम्णो वरद परमोच्चैरपि सतीं अधश्चक्रे बाणः परिजनविधेयत्रिभुवनः । न तच्चित्रं तस्मिन् वरिवसितरि त्वच्चरणयोः न कस्याप्युन्नत्यै भवति शिरसस्त्वय्यवनतिः ।। १३।। part -2 अकाण्डब्रह्माण्डक्षयचकितदेवासुरकृपा विधेयस्याऽऽसीद् यस्त्रिनयन विषं संहृतवतः । स कल्माषः कण्ठे तव न कुरुते न श्रियमहो विकारोऽपि श्लाघ्यो भुवन-भय-भङ्ग-व्यसनिनः ।। १४।। असिद्धार्था नैव क्वचिदपि सदेवासुरनरे निवर्तन्ते नित्यं जगति जयिनो यस्य विशिखाः । स पश्यन्नीश त्वामितरसुरसाधारणमभूत् स्मरः स्मर्तव्यात्मा न हि वशिषु पथ्यः परिभवः ।। १५।। मही पादाघाताद् व्रजति सहसा संशयपदं पदं विष्णोर्भ्राम्यद् भुज-परिघ-रुग्ण-ग्रह-गणम् । मुहुर्द्यौर्दौस्थ्यं यात्यनिभृत-जटा-ताडित-तटा जगद्रक्षायै त्वं नटसि ननु वामैव विभुता ।। १६।। वियद्व्यापी तारा-गण-गुणित-फेनोद्गम-रुचिः प्रवाहो वारां यः पृषतलघुदृष्टः शिरसि ते । जगद्द्वीपाकारं जलधिवलयं तेन कृतमिति अनेनैवोन्नेयं धृतमहिम दिव्यं तव वपुः ।। १७।। रथः क्षोणी यन्ता शतधृतिरगेन्द्रो धनुरथो रथाङ्गे चन्द्रार्कौ रथ-चरण-पाणिः शर इति । दिधक्षोस्ते कोऽयं त्रिपुरतृणमाडम्बर विधिः विधेयैः क्रीडन्त्यो न खलु परतन्त्राः प्रभुधियः ।। १८।। हरिस्ते साहस्रं कमल बलिमाधाय पदयोः यदेकोने तस्मिन् निजमुदहरन्नेत्रकमलम् । गतो भक्त्युद्रेकः परिणतिमसौ चक्रवपुषः त्रयाणां रक्षायै त्रिपुरहर जागर्ति जगताम् ।। १९।। क्रतौ सुप्ते जाग्रत् त्वमसि फलयोगे क्रतुमतां क्व कर्म प्रध्वस्तं फलति पुरुषाराधनमृते । अतस्त्वां सम्प्रेक्ष्य क्रतुषु फलदान-प्रतिभुवं श्रुतौ श्रद्धां बध्वा दृढपरिकरः कर्मसु जनः ।। २०।। क्रियादक्षो दक्षः क्रतुपतिरधीशस्तनुभृतां ‍इषीणामार्त्विज्यं शरणद सदस्याः सुरगणाः । क्रतुभ्रंशस्त्वत्तः क्रतुफल-विधान-व्यसनिनः ध्रुवं कर्तुं श्रद्धा विधुरमभिचाराय हि मखाः ।। २१।। प्रजानाथं नाथ प्रसभमभिकं स्वां दुहितरं गतं रोहिद् भूतां रिरमयिषुमृष्यस्य वपुषा । धनुष्पाणेर्यातं दिवमपि सपत्राकृतममुं त्रसन्तं तेऽद्यापि त्यजति न मृगव्याधरभसः ।। २२।। स्वलावण्याशंसा धृतधनुषमह्नाय तृणवत् पुरः प्लुष्टं दृष्ट्वा पुरमथन पुष्पायुधमपि । यदि स्त्रैणं देवीयम

श्रीरामरक्षास्तोत्र ॥ ॐ श्रीगणेशाय नमः ॥ अस्य श्रीरामरक्षास्तोत्रमन्त्रस्य । बुधकौशिक ऋषिः । श्रीसीतारामचन्द्रो देवता । अनुष्टुप् छन्दः अनुष्टुप् । सीता शक्तिः । श्रीमद् हनुमान कीलकम् ।कीलकम् श्रीरामचन्द्रप्रीत्यर्थे रामरक्षास्तोत्रजपे विनियोगः ॥ अथ ध्यानम् ।ध्यानम् ध्यायेदाजानुबाहुं धृतशरधनुषं बद्धपद्मासनस्थं पीतं वासो वसानं नवकमलदलस्पर्धिनेत्रं प्रसन्नम् ।प्रसन्नम् वामाङ्कारूढ सीतामुखकमलमिलल्लोचनं नीरदाभं नानालङ्कारदीप्तं दधतमुरुजटामण्डनं रामचन्द्रम् ॥रामचन्द्रम् इति ध्यानम् ॥ध्यानम् चरितं रघुनाथस्य शतकोटि प्रविस्तरम् ।प्रविस्तरम् एकैकमक्षरं पुंसां महापातकनाशनम् ॥महापातकनाशनम् १॥ ध्यात्वा नीलोत्पलश्यामं रामं राजीवलोचनम् ।राजीवलोचनम् जानकीलक्ष्मणोपेतं जटामुकुटमण्डितम् ॥जटामुकुटमण्डितम् २॥ सासितूणधनुर्बाणपाणिं नक्तञ्चरान्तकम् ।नक्तञ्चरान्तकम् स्वलीलया जगत्रातुं आविर्भूतं अजं विभुम् ॥विभुम् ३॥ रामरक्षां पठेत्प्राज्ञः पापघ्नीं सर्वकामदाम् ।सर्वकामदाम् शिरोमे राघवः पातु भालं दशरथात्मजः ॥ ४॥ कौसल्येयो दृशौ पातु विश्वामित्रप्रियश्रुती । घ्राणं पातु मखत्राता मुखं सौमित्रिवत्सलः ॥ ५॥ जिह्वां विद्यानिधिः पातु कण्ठं भरतवन्दितः । 1स्कन्धौ दिव्यायुधः पातु भुजौ भग्नेशकार्मुकः ॥ ६॥ करौ सीतापतिः पातु हृदयं जामदग्न्यजित् ।जामदग्न्यजित् मध्यं पातु खरध्वंसी नाभिं जाम्बवदाश्रयः ॥ ७॥ सुग्रीवेशः कटी पातु सक्थिनी हनुमत्प्रभुः । ऊरू रघूत्तमः पातु रक्षःकुलविनाशकृत् ॥रक्षःकुलविनाशकृत् ८॥ जानुनी सेतुकृत्पातु जङ्घे दशमुखान्तकः । पादौ बिभीषणश्रीदः पातु रामोऽखिलं वपुः ॥ ९॥ एतां रामबलोपेतां रक्षां यः सुकृती पठेत् ।पठेत् स चिरायुः सुखी पुत्री विजयी विनयी भवेत् ॥भवेत् १०॥ पातालभूतलव्योमचारिणश्छद्मचारिणः । न द्रष्टुमपि शक्तास्ते रक्षितं रामनामभिः ॥ ११॥ रामेति रामभद्रेति रामचन्द्रेति वा स्मरन् ।स्मरन् नरो न लिप्यते पापैः भुक्तिं मुक्तिं च विन्दति ॥ १२॥ जगजैत्रैकमन्त्रेण रामनाम्नाभिरक्षितम् ।रामनाम्नाभिरक्षितम् यः कण्ठे धारयेत्तस्य करस्थाः सर्वसिद्धयः ॥ १३॥ वज्रपञ्जरनामेदं यो रामकवचं स्मरेत् ।स्मरेत् अव्याहताज्ञः सर्वत्र लभते जयमङ्गलम् ॥जयमङ्गलम् १४॥ आदिष्टवान् यथा आदिष्टवान् स्वप्ने रामरक्षांमिमां हरः । तथा लिखितवान् प्रातः लिखितवान् प्रबुद्धो बुधकौशिकः ॥ १५॥ आरामः कल्पवृक्षाणां विरामः सकलापदाम् ।सकलापदाम् अभिरामस्त्रिलोकानां रामः श्रीमान् सश्रीमान् नः प्रभुः ॥ १६॥ तरुणौ रूपसम्पन्नौ सुकुमारौ महाबलौ । पुण्डरीकविशालाक्षौ चीरकृष्णाजिनाम्बरौ ॥ १७॥ फलमूलाशिनौ दान्तौ तापसौ ब्रह्मचारिणौ । पुत्रौ दशरथस्यैतौ भ्रातरौ रामलक्ष्मणौ ॥ १८॥ शरण्यौ सर्वसत्त्वानां श्रेष्ठौ सर्वधनुष्मताम् ।सर्वधनुष्मताम् रक्षः कुलनिहन्तारौ त्रायेतां नो रघूत्तमौ ॥ १९॥आत्तसज्जधनुषाविषुस्पृशावक्षयाशुगनिषङ्गसङ्गिनौ । रक्षणाय मम रामलक्ष्मणावग्रतः पथि सदैव गच्छताम् ॥गच्छताम् २०॥ सन्नद्धः कवची खड्गी चापबाणधरो युवा । गच्छन्मनोरथोऽस्माकं रामः पातु सलक्ष्मणः ॥ २१॥ रामो दाशरथिः शूरो लक्ष्मणानुचरो बली । काकुत्स्थः पुरुषः पूर्णः कौसल्येयो रघुत्तमः ॥ २२॥ वेदान्तवेद्यो यज्ञेशः पुराणपुरुषोत्तमः । जानकीवल्लभः श्रीमान् अप्रमेय श्रीमान् अप्रमेय पराक्रमः ॥ २३॥ इत्येतानि जपन्नित्यं मद्भक्तः श्रद्धयान्वितः । अश्वमेधाधिकं पुण्यं सम्प्राप्नोति न संशयः ॥ २४॥ रामं दुर्वादलश्यामं पद्माक्षं पीतवाससम् ।पीतवाससम् स्तुवन्ति नामभिर्दिव्यैः न ते संसारिणो नरः ॥ २५॥ रामं लक्ष्मणपूर्वजं रघुवरं सीतापतिं सुन्दरम् ।सुन्दरम् काकुत्स्थं करुणार्णवं गुणनिधिं विप्रप्रियं धार्मिकम् ।धार्मिकम् राजेन्द्रं सत्यसन्धं दशरथतनयं श्यामलं शान्तमूर्तिम् ।शान्तमूर्तिम् वन्दे लोकाभिरामं रघुकुलतिलकं राघवं रावणारिम् ॥रावणारिम् २६॥ रामाय रामभद्राय रामचन्द्राय वेधसे । रघुनाथाय नाथाय सीतायाः पतये नमः ॥ २७॥ श्रीराम राम रघुनन्दन राम राम श्रीराम राम भरताग्रज राम राम । श्रीराम राम रणकर्कश राम राम श्रीराम राम शरणं भव राम राम ॥ २८॥ श्रीरामचन्द्रचरणौ मनसा स्मरामि श्रीरामचन्द्रचरणौ वचसा गृणामि । श्रीरामचन्द्रचरणौ शिरसा नमामि श्रीरामचन्द्रचरणौ शरणं प्रपद्ये ॥ २९॥ माता रामो मत्पिता रामचन्द्रः स्वामी रामो मत्सखा रामचन्द्रः । सर्वस्वं मे रामचन्द्रो दयालुर्नान्यं जाने नैव जाने न जाने ॥ ३०॥ दक्षिणे लक्ष्मणो यस्य वामे तु जनकात्मजा । पुरतो मारुतिर्यस्य तं वन्दे रघुनन्दनम् ॥रघुनन्दनम् ३१॥ लोकाभिरामं रणरङ्गधीरं राजीवनेत्रं रघुवंशनाथम् ।रघुवंशनाथम् कारुण्यरूपं करुणाकरं तं श्रीरामचन्द्रम् शरणं श्रीरामचन्द्रम् शरणंप्रपद्ये ॥ ३२॥ मनोजवं मारुततुल्यवेगं जितेन्द्रियं बुद्धिमतां वरिष्ठम् ।वरिष्ठम्

ऒं अथ सकलसौभाग्यदायक श्रीविष्णुसहस्रनामस्तोत्रम् । शुक्लाम्बरधरं विष्णुं शशिवर्णं चतुर्भुजम् । प्रसन्नवदनं ध्यायेत् सर्वविघ्नोपशान्तये ॥ १॥ यस्य द्विरदवक्त्राद्याः पारिषद्याः परः शतम् । विघ्नं निघ्नन्ति सततं विष्वक्सेनं तमाश्रये ॥ २॥ व्यासं वसिष्ठनप्तारं शक्तेः पौत्रमकल्मषम् । पराशरात्मजं वन्दे शुकतातं तपोनिधिम् ॥ ३॥ व्यासाय विष्णुरूपाय व्यासरूपाय विष्णवे । नमो वै ब्रह्मनिधये वासिष्ठाय नमो नमः ॥ ४॥ अविकाराय शुद्धाय नित्याय परमात्मने । सदैकरूपरूपाय विष्णवे सर्वजिष्णवे ॥ ५॥ यस्य स्मरणमात्रेण जन्मसंसारबन्धनात् । विमुच्यते नमस्तस्मै विष्णवे प्रभविष्णवे ॥ ६॥ ऒं नमो विष्णवे प्रभविष्णवे । श्रीवैशम्पायन उवाच \-\-\- श्रुत्वा धर्मानशेषेण पावनानि च सर्वशः । युधिष्ठिरः शान्तनवं पुनरेवाभ्यभाषत ॥ ७॥ युधिष्ठिर उवाच \-\-\- किमेकं दैवतं लोके किं वाप्येकं परायणम् । स्तुवन्तः कं कमर्चन्तः प्राप्नुयुर्मानवाः शुभम् ॥ ८॥ को धर्मः सर्वधर्माणां भवतः परमो मतः । किं जपन्मुच्यते जन्तुर्जन्मसंसारबन्धनात् ॥ ९॥ भीष्म उवाच \-\-\- जगत्प्रभुं देवदेवमनन्तं पुरुषोत्तमम् । स्तुवन् नामसहस्रेण पुरुषः सततोत्थितः ॥ १०॥ तमेव चार्चयन्नित्यं भक्त्या पुरुषमव्ययम् । ध्यायन् स्तुवन् नमस्यंश्च यजमानस्तमेव च ॥ ११॥ अनादिनिधनं विष्णुं सर्वलोकमहेश्वरम् । लोकाध्यक्षं स्तुवन्नित्यं सर्वदुःखातिगो भवेत् ॥ १२॥ ब्रह्मण्यं सर्वधर्मज्~नं लोकानां कीर्तिवर्धनम् । लोकनाथं महद्.ह्भूतं सर्वभूतभवोद्भवम् ॥ १३॥ एष मे सर्वधर्माणां धर्मो.अधिकतमो मतः । यद्.ह्भक्त्या पुण्डरीकाक्षं स्तवैरर्चेन्नरः सदा ॥ १४॥ परमं यो महत्तेजः परमं यो महत्तपः । परमं यो महद्.ह्ब्रह्म परमं यः परायणम् ॥ १५॥ पवित्राणां पवित्रं यो म~ण्गलानां च म~ण्गलम् । दैवतं दैवतानां च भूतानां यो.अव्ययः पिता ॥ १६॥ यतः सर्वाणि भूतानि भवन्त्यादियुगागमे । यस्मिंश्च प्रलयं यान्ति पुनरेव युगक्षये ॥ १७॥ तस्य लोकप्रधानस्य जगन्नाथस्य भूपते । विष्णोर्नामसहस्रं मे श्‍इणु पापभयापहम् ॥ १८॥ यानि नामानि गौणानि विख्यातानि महात्मनः । ‍इषिभिः परिगीतानि तानि वक्ष्यामि भूतये ॥ १९॥ ‍इषिर्नाम्नां सहस्रस्य वेदव्यासो महामुनिः ॥ छन्दो.अनुष्टुप् तथा देवो भगवान् देवकीसुतः ॥ २०॥ अम्‍इतांशूद्भवो बीजं शक्तिर्देवकिनन्दनः । त्रिसामा ह्‍इदयं तस्य शान्त्यर्थे विनियोज्यते ॥ २१॥ विष्णुं जिष्णुं महाविष्णुं प्रभविष्णुं महेश्वरम् ॥ अनेकरूप दैत्यान्तं नमामि पुरुषोत्तमं ॥ २२ ॥ पूर्वन्यासः । श्रीवेदव्यास उवाच \-\-\- आऊं अस्य श्रीविष्णोर्दिव्यसहस्रनामस्तोत्रमहामन्त्रस्य । श्री वेदव्यासो भगवान् ‍इषिः । अनुष्टुप् छन्दः । श्रीमहाविष्णुः परमात्मा श्रीमन्नाराय देवकीनन्दनः स्रष्टेति शक्तिः । उद्भवः क्षोभणो देव इति परमो मन्त्रः । श~ण्खभ्‍इन्नन्दकी चक्रीति कीलकम् । शार्~ण्गधन्वा गदाधर इत्यस्त्रम् । रथा~ण्गपाणिरक्षोभ्य इति नेत्रम् । त्रिसामा सामगः सामेति कवचम् । आनन्दं परब्रह्मेति योनिः । ‍इतुः सुदर्शनः काल इति दिग्बन्धः ॥ श्रीविश्वरूप इति ध्यानम् । श्रीमहाविष्णुप्रीत्यर्थे सहस्रनामस्तोत्रपाठे विनियोगः ॥ अथ न्यासः । आऊं शिरसि वेदव्यास‍इषये नमः । मुखे अनुष्टुप्.ह्छन्दसे नमः । ह्‍इदि श्रीक्‍इष्णपरमात्मदेवतायै नमः । गुह्ये अम्‍इतांशूद्भवो भानुरिति बीजाय नमः । पादयोर्देवकीनन्दनः स्रष्टेति शक्तये नमः । सर्वा~ण्गे श~ण्खभ्‍इन्नन्दकी चक्रीति कीलकाय नमः । करसम्पूटे मम श्रीक्‍इष्णप्रीत्यर्थे जपे विनियोगाय नमः ॥ इति ‍इषयादिन्यासः ॥ अथ करन्यासः । आऊं विश्वं विष्णुर्वषट्.ह्कार इत्य~ण्गुष्ठाभ्यां नमः । अम्‍इतांशूद्भवो भानुरिति तर्जनीभ्यां नमः । ब्रह्मण्यो ब्रह्मक्‍इद्.ह्ब्रह्मेति मध्यमाभ्यां नमः । सुवर्णबिन्दुरक्षोभ्य इत्यनामिकाभ्यां नमः । निमिषो.अनिमिषः स्रग्वीति कनिष्ठिकाभ्यां नमः । रथा~ण्गपाणिरक्षोभ्य इति करतलकरप्‍इष्ठाभ्यां नमः । इति करन्यासः । अथ षड~ण्गन्यासः । आऊं विश्वं विष्णुर्वषट्.ह्कार इति ह्‍इदयाय नमः । अम्‍इतांशूद्भवो भानुरिति शिरसे स्वाहा । ब्रह्मण्यो ब्रह्मक्‍इद्.ह्ब्रह्मेति शिखायै वषट् । सुवर्णबिन्दुरक्षोभ्य इति कवचाय हुम् । निमिषो.अनिमिषः स्रग्वीति नेत्रत्रयाय वौषट् । रथा~ण्गपाणिरक्षोभ्य इत्यस्त्राय फट् । इति षड~ण्गन्यासः ॥ श्रीक्‍इष्णप्रीत्यर्थे विष्णोर्दिव्यसहस्रनामजपमहं करिष्ये इति स~ण्कल्पः । अथ ध्यानम् । क्षीरोदन्वत्प्रदेशे शुचिमणिविलसत्सैकतेर्मौक्तिकानां मालाक्ळ्‍इप्तासनस्थः स्फटिकमणिनिभैर्मौक्तिकैर्मण्डिता~ण्गः । शुभ्रैरभ्रैरदभ्रैरुपरिविरचितैर्मुक्तपीयूष वर्षैः आनन्दी नः पुनीयादरिनलिनगदा श~ण्खपाणिर्मुकुन्दः

माहात्म्यम्। न्यासः। ध्यानश्लोकाः।

Chapter 1 to 18