π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

Μικρή Παράκληση στην Παναγία, Ι.Μ Σίμωνος Πέτρας.

Αριθμοί 11, 1-9

Αριθμοί 6, 25-27  12, 1-15

Αριθμοί 6, 22-27

- Υἱοθεσία Ἐφραίμ καί Μανασσῆ. - Εὐλογία τοῦ Ἰακώβ εἰς τά 12 παιδιά του. - Θάνατος Ἰακώβ. - Θάνατος Ἰωσήφ.

Γένεσις 47, 31  48, 1-21  49, 1-33  50, 1-26

Γένεσις 45, 24-28  46, 1-33  47, 1-30

- Ὁ Ἰωσήφ ἀποκαλύπτεται.

Γένεσις 42, 36-39  43, 1-33  44, 1-34  45, 1-23

 - Λιμός καί κάθοδος ἀδελφῶν αὐτοῦ εἰς Αἴγυπτον.

Γένεσις 41, 44-57  42, 1-35

- περί ὀνείρων.

Γένεσις 40, 1-23  41, 1-43

 - Ἐπεισόδιον μετά τῆς γυναικός Πετεφρῆ καί φυλάκισις τοῦ Ἰωσήφ.

Γένεσις 39, 1-23

- Περί αὐνανισμοῦ.

Γένεσις 38, 1-30

 - Πώλησις αὐτοῦ.

Γένεσις 37, 1-36

 - Θάνατος Ραχήλ. - Πονηρά πρᾶξις Ρουβήμ.

Γένεσις 35, 1-28  36, 1-43 

- Ἐπεισόδιον μέ τήν θυγατέρα τοῦ Ἰακώβ Δείνα.

Γένεσις 33, 12-20  34, 1-31

 - Συνάντησις Ἰακώβ καί Ἠσαῦ.

Γένεσις 32, 14-32  33, 1-11

 - Προετοιμασία διά τήν συνάντησιν μέ τόν Ἠσαῦ.

Γένεσις 31, 28-55  32, 1-13

 - Αἱ κακαί διαθέσεις τοῦ Λάβαν.

Γένεσις 31, 1-27

- Ἀπόφασις δι᾿ ἀναχώρησιν.

Γένεσις 30, 1-43

Γένεσις 29, 1-35

Γένεσις 27, 41-46  28, 1-22

- Εὐλογεῖται καί ὁ Ἠσαῦ.

Γένεσις 27, 1-40

 - Πλουτισμός τοῦ Ἰσαάκ. - Ὁ Ἠσαῦ νυμφεύεται δύο Χαναναίας.

Γένεσις 25, 29-34  26, 1-35

- Γέννησις Ἰακώβ καί Ἠσαῦ καί ἀσχολίαι αὐτῶν.

Γένεσις 25, 5-28

- Γάμος αὐτῆς μετά τοῦ Ἰσαάκ.

Γένεσις 24, 49-67  25, 1-4

Γένεσις 24, 1-48

- Θάνατος καί ταφή τῆς Σάρρας.

Γένεσις 22, 13-24  23, 1-20

Γένεσις 22, 1-12

- Ἡ ἀπομάκρυνσις τῆς Ἄγαρ καί τοῦ Ἰσμαήλ.

Γένεσις 21, 1-30

 - Οἱ ἀπόγονοι τοῦ Λώτ.

Γένεσις 19, 17-38

- Τό σοδομικόν ἁμάρτημα. - Φυγή τοῦ Λώτ.

Γένεσις 19, 1-16

Γένεσις 18, 1-33

- Ἡ φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ. - Διάλογος περί Σοδόμων.

Γένεσις 18, 16-33

- Ἡ φιλοξενία τοῦ Ἀβραάμ.

Γένεσις 18, 1-15

 - Ἡ περιτομή ὡς σημεῖον Διαθήκης.

Γένεσις 17, 4-27

 - Ἀνανέωσις τῆς πίστεως τοῦ Ἀβραάμ.

Γένεσις 16, 1-15  17, 1-4

Γένεσις 15, 1-20

- Μελχισεδέκ καί Λώτ.

Γένεσις 14, 1-24

 - Οἱ πρῶτες καταβολές τοῦ Μοναχισμοῦ. - Ἕνα ἐπεισόδιο μεταξύ Ἀβραάμ καί Λώτ.

Γένεσις 13, 1-18

Γένεσις 12, 3-20

Κλῆσις τοῦ Ἀβραάμ ὑπό τοῦ Θεοῦ.

Γένεσις 11, 9-32  12, 1-2

Γένεσις 11, 1-9

Κατανομή τῶν φυλῶν τῆς γῆς.

Γένεσις 9, 24-29  10, 1-32

Κρεωφαγία. - Νέα Διαθήκη.

Γένεσις 9, 1-23

Ἔξοδος ἐκ τῆς Κιβωτοῦ. - Θυσία πρός τόν Θεόν.

Γένεσις 8, 1-22

Τό ἀρχαιότερον ἡμερολόγιον τοῦ κόσμου.

Γένεσις 7, 1-24

Κατασκευή τῆς Κιβωτοῦ. - Ὁ κατακλυσμός ἀπό γεωλογικῆς πλευρᾶς. - Συμβολισμοί.

Γένεσις 6, 8-22 

Ἡ προϊούσα διαφθορά. - «Οὐ μή καταμείνει τό Πνεῦμα μου».

Γένεσις 6, 1-7

Ὁ Ἐνώς, ὁ πρῶτος ἰδρυτής τῆς ἐπί γῆς Ἐκκλησίας. - Ὁ πρῶτος γενεαλογικός πίνακας. - Ἡ μεγάλη ἡλικία τοῦ ἀνθρώπου. - Ἡ ἡλικία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. - Ὁ Ἐνώχ. - Ἡ γέννησις τοῦ Νῶε.

Γένεσις 4, 23-26  5, 1-32

Ὁ Λάμεχ καί τά 4 τέκνα του ὡς ἐπινοηταί τοῦ τεχνικοῦ πολιτισμοῦ. - Τεχνικός πολιτισμός καί Χριστιανισμός.

Γένεσις 4, 16-26

Γένεσις 4, 6-15

Γένεσις 4, 1-6

Γένεσις 4, 1

Ὁ Σαμουήλ, ὁ Νάθαν, ὁ Σολομών, ὁ Ἡλίας, ὁ Ἐλισσαῖος, Ὁ Ἐζεκίας, ὁ Ἱερεμίας, ὁ Ἰεζεκιήλ, οἱ 12 Προφῆται. Ἡ Προσευχή τοῦ ἱ. Συγγραφέως. Ἐπίλογος τοῦ ὅλου Βιβλίου. -Τέλος καί τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ Δόξα.

Σοφία Σειράχ 46, 11 46, 16

Ὁ Ἰακώβ καί τά 12 παιδιά του. Ὁ Μωϋσῆς, ὁ Ἀαρών, ὁ Φινεές, ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ.

Σοφία Σειράχ 44, 23 46, 1

Διαδικασία ἐπεμβάσεως. Ὕμνος τῶν Πατέρων: Ἐνώχ, Νῶε, Ἀβραάμ, Ἰσαάκ.

Σοφία Σειράχ 44, 1 - 22

Καί πάντα μένει ὁ Αὐτός Θεός. Καί ποιός ἔχει ἰδεῖ τόν Θεόν γιά νά διηγηθῆ τό μεγαλεῖον Του; Πάντως, ὁ Κύριος τά πάντα ἐδημιούργησε «καί τοῖς εὐσεβέσιν ἔδωκεν σοφίαν». Καί τώρα, ὁ Θεός ἀποκαλύπτεται εἰς τήν Ἱστορίαν.

Σοφία Σειράχ 43, 27 - 33

Ἀναφέρεται εἰς τήν χάλαζαν, τήν βροντήν, τήν καταιγῖδα, τόν ἀνεμοστρόβιλον, τήν πάχνην, τόν πάγον, τήν ὁμίχλη καί τήν δρόσον. Θαυμάζεται ἡ θάλασσα μέ τά νησιά της καί τόν ἐνάλιον πλοῦτον της. Οἱ Ἅγιοι Ἄγγελοι φύλακες τῆς Δημιουργίας.

Σοφία Σειράχ 43,15 - 26

Ὁ 120ός Ψαλμός. Τό κάλλος τοῦ Οὐρανοῦ καί τῶν Ἀστέρων. Ἡ Ἀστρολογία ὡς δαιμονική. Φῶς καί Ὕλη. Τό Ἀστέρι τῆς Γεννήσεως. Τό Οὐράνιον Τόξον, φύσις καί θεολογία. Τό χιόνι.

Σοφία Σειράχ 43, 8 - 18

Καί νά! Ἡ μεγαλοπρέπεια τοῦ Οὐρανίου θόλου. Ἀλλά καί ὁ Ἥλιος μέ τήν ἀνατολή του διαγγέλλει τήν δόξαν τοῦ Κυρίου. Γνωρίσματα τοῦ Ἡλίου. Τό τέλος τοῦ Ἡλίου. Ἡ Σελήνη. Ὁ σεληνιακός μήνας.

Σοφία Σειράχ 42, 25 43, 8

Καί οἱ ἅγιοι ἀγνοοῦν τό βάθος τῆς γνώσεως τῶν δημιουργημάτων. Ὁ Θεός ἐξερευνᾶ τά βάθη τῶν ὠκεανῶν καί καρδιῶν ὡς Παντογνώστης. Γνωρίζει τό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον, χωρίς νά διαθέτη συμβούλους. Ὅλα δέ τά ἔργα τοῦ Θεοῦ εἶναι δισσά καί ἐπιθυμητά.

Σοφία Σειράχ 42, 16 - 24

Μήπως ἐγκυμονήση «ἐν τοῖς πατρικοῖς». Μήπως ὡς ἔγγαμος πέσει στή μοιχεία. Μήπως παρουσιάσει στειρότητα καί τήν ἀποπέμψει ὁ σύζυγος. - Μή προσέχης τήν ὀμορφιά ἑνός ἀνθρώπου. Ἡ γυναικεία πονηρία. Τά θαυμάσια ἔργα τοῦ Κυρίου.

Σοφία Σειράχ 42, 10 - 15

Ὅπου πολλά χέρια βάλε κλειδαριά. Κράτα ἀποδείξεις τῶν δοσοληψιῶν σου. Ἡ συμπεριφορά τοῦ ἀνοήτου ἀνθρώπου πρέπει νά ἐλέγχεται γιατί προκαλεῖ βλάβη τῶν ἄλλων. Ἡ ἀνύπανδρος θυγατέρα εἶναι ἀπόκρυφος ἀγρυπνία τοῦ πατέρα της.

Σοφία Σειράχ 42, 5 - 9

Πρόσεχε, μή πλησιάζης πολύ τήν ὑπηρέτριά σου. Μή προσβάλης τούς φίλους σου. Μή μεταδίδης ἀπ᾿ ὅ,τι ἀκοῦς ἀπό τούς ἄλλους. Ὅμως, μή ντρέπεσαι νά ὁμολογῆς τόν Θεόν καί τόν Νόμο Του. Νά εἶσαι ἀκριβής στά ζύγια σου.

Σοφία Σειράχ 41, 21- 27 42, 4

Ὅπως, μή πορνεύσης πρό τοῦ πατρός σου καί τῆς μητρός σου. Ἀκόμη εἶναι ντροπή νά παρανομῆς ἐνώπιον τοῦ λαοῦ ἤ νά ἀδικῆς φίλον καί συγγενῆ καί ἄλλα πολλά.

Σοφία Σειράχ 41, 13 - 20

Ἀλλοίμονό σας ἄνδρες ἀσεβεῖς. Καί ἐάν γεννηθῆτε, σέ κατάρα θά ἀποβῆ ἡ γέννησί σας ὅπως καί ὁ θάνατός σας. Καί τό ὄνομα τῶν ἁμαρτωλῶν θά μείνη σάν στίγμα. Φρόντιζε γιά τό καλό σου ὄνομα.

Σοφία Σειράχ 41, 8 - 13

Τό πικρόν μνημόσυνο τοῦ θανάτου. Ἐν τούτοις, δέν πρέπει νά φοβούμεθα τόν θάνατο. Τά παιδιά τῶν ἁμαρτωλῶν μέ τίς κακές των συναναστροφές.

Σοφία Σειράχ 40, 28 41, 6

Ἡ Σοφία ἔναντι Οἴνου καί Μουσικῶν. Ἡ γλυκεία φωνή ἔναντι τοῦ αὐλοῦ καί τοῦ ψαλτηρίου. Ἡ ὡραιότης τῆς φύσεως ἔναντι ὡραίων προσώπων κλπ. - Ὅμως ὁ φόβος Κυρίου ὡς παράδεισος εὐλογίας.

Σοφία Σειράχ 40, 20 - 27

Ἐν τούτοις οἱ εὐσεβεῖς ὠφελοῦνται. Ἡ αὐτάρκεια καί ἡ ἐπιμέλεια εἶναι δύο ἀγαθά. Στά δύο αὐτά ὑπερτερεῖ ἡ εὕρεσις θησαυροῦ ἐν εὐρείᾳ ἐννοίᾳ. Ἀπόκτησις πολλῶν παιδιῶν καί ἵδρυσις πόλεως δίδουν φήμην πολλήν. Ὅμως ἡ ἀκηλίδωτος σύζυγος εἶναι ἀνώτερον ἀγαθόν.

Σοφία Σειράχ 40, 9 - 19

Φόβοι καί λογισμοί θανάτου. Τά προσωπικά πάθη ἐπιπροσθέτως ἀφαιροῦν τήν εἰρήνη καί προκαλοῦν ἐφιαλτικά ὄνειρα στόν ὕπνο.

Σοφία Σειράχ 40, 1 - 8

Ἐκεῖ, τά ἴδια ἀγαθά τρέπονται σέ ζημία. Τά στοιχειώδη γιά τήν ἐπιβίωσι τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Κτίσις ὁπλοποιεῖται στά χέρια τοῦ Θεοῦ γιά τούς ἀσεβεῖς. Ὁ εὐσεβής ὀφείλει γιά ὅλα νά δοξάζη τόν Θεόν.

Σοφία Σειράχ 39, 24 - 35

Τῷ Λόγῳ Κυρίου οἱ οὐρανοί ἐστερεώθησαν. Τό «κατ᾿ εὐδοκίαν» καί τό «κατά παραχώρησιν» θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ παγγνωσία τοῦ θεοῦ. Ὁ Θεός γνωρίζει τό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον τοῦ χρόνου. Ὁ Θεός εὐλογεῖ τά πάντα. Ὁ Θεός τιμωρεῖ ὅσους στρέφονται κατά τῆς ἠθικῆς τάξεως

Σοφία Σειράχ 39, 16 - 23

Ὁ Κύριος τόν φωτίζει νά κατανοῆ τά ἀπόκρυφα θεῖα νοήματα. Ἕνας τέτοιος σοφός ποτέ δέν λησμονεῖται. Γι᾿ αὐτόν θά μιλοῦν τά ἔθνη καί τό ὄνομά του παντοῦ θά μνημονεύεται. Καί ὁ ἱ. Συγγραφεύς ἀποτείνεται πρός τού «ὁσίους υἱούς»καί τούς ἀποκαλεῖ εὐωδία Θεοῦ.

Σοφία Σειράχ 39, 6 - 15

Ἔτσι ζητᾶ νά εἰσέρχεται στό βάθος ὅσων μελετᾶ. Γίνεται σύμβουλος μεγάλων ἀξιωματούχων. Καί ἀφοσιώνεται στήν προσευχή γιατί εἶναι ἔνθεος σοφός.

Σοφία Σειράχ 39, 1 - 5

Ἐνῶ ὁ χειρώνακτας, ὅπως ὁ γεωργός, ὁ κτηνοτρόφος, ὁ ξυλουργός, ὁ χαλκουργός καί ὁ ἀγγειοπλάστης εἶναι σοφοί μόνον στό χῶρο τοῦ ἔργου τους. Χάρις σ᾿ αὐτούς ἔχομε καί τήν ἀνοικοδόμησι τῶν πόλεων. Οἱ διανοούμενοι ἔχουν ἄλλο ἔργο. Ὡστόσο ὅλοι χρειάζονται.

Σοφία Σειράχ 38, 24 - 34

Μή λησμονῆς ὅτι ἐπάνοδος τοῦ νεκροῦ δέν ὑπάρχει. «Χθές ἐκεῖνος, σήμερα ἐσύ». Πάντως, νά παρηγορηθῆς ὁπωσδήποτε.

Σοφία Σειράχ 38, 18 - 23

Ὁ χρόνος καί ἡ μορφή τοῦ πένθους. Πρόσεξε τήν ὑπερβολική λύπη γιατί «ἀπό λύπης ἐκβαίνει θάνατος καί λύπη καρδίας κάμψει ἰσχύν».

Σοφία Σειράχ 38, 16 - 18

Παιδί μου, ὅταν ἀρρωστήσης, προσευχήσου καί πήγαινε στό γιατρό σου. Στάσου μακρυά ἀπό κάθε ἁμαρτία, γιατί αὐτός πού ἁμαρτάνει ἔναντι τοῦ Δημιουργοῦ του, θά πέση στά χέρια τοῦ γιατροῦ.

Σοφία Σειράχ 38, 7 - 15

Ὁ Κύριος ἐδημιούργησε καί τά φάρμακα πάνω στή γῆ, γι' αὐτό ὁ φρόνιμος ἄνθρωπος δέν θά τά περιφρονήση. Παράδειγμα, τό ὑποδειχθέν ξύλο πού ἐγλύκανε τά πικρά νερά τῆς Μερρᾶς (Ἐξόδ. 15, 22 – 26). Ὁ Θεός ἔδωσε στούς ἀνθρώπους τήν Ἐπιστήμη γιά νά δοξάζεται.

Σοφία Σειράχ 38, 2 - 6

Ἡ αὐθεντία τῶν σοφῶν. Διάκρισις ὠφελίμων καί βλαβερῶν. Μήν εἶσαι ἄπληστος στό φαγητό σου γιατί πολλοί ἀπέθαναν ἀπό ἀπληστία. «Τίμα ἰατρόν», γιατί εἶναι ἀπό προσώπου Θεοῦ. Τί σημαίνει ἴασις;

Σοφία Σειράχ 37, 25 38,1 

Ὁ ἔξυπνος ἄνθρωπος πού δέν ὠφελεῖ τόν ἑαυτό του. Ὁ σοφός πού εἶναι ἀντιπαθής. Ὁ πηγαῖα σοφός πού πείθει. Ὁ σοφός ἄνθρωπος θά παιδαγωγήση τόν λαό του ὅπως ὁ Σολομών. Ὁ σοφός ἄνδρας γεμίζει ἀπό εὐλογίες Θεοῦ καί ὅλοι τόν μακαρίζουν.

Σοφία Σειράχ 37, 17 - 24

Πάντως, «Μή ἐπιλάθη φίλου ἐν τῇ ψυχῇ σου» ὅταν αὐτός εἶναι γνήσιος. Οἱ σύμβουλοι εἶναι ὅλοι σωστοί; Προσοχή στόν κάθε σύμβουλο. Μετά τόν σύμβουλο, συμβουλεύσου τήν συνείδησί σου. Καί μετά τήν συνείδησι προσευχήσου στόν Κύριον νά κατευθύνη τά διαβήματά σου.

Σοφία Σειράχ 37, 3 - 16

Ἀντίθετα, δέν ἔχει ἀνάπαυσι ὁ ἄνδρας πού δέν βρῆκε σωστή σύζυγο. Γι᾿ αὐτό καί ἡ ἀνάγκη φυσικῆς διακρίσεως. Ἡ σύγχρονη οἰκογενειακή πραγματικότητα. - Ἡ φιλία. Διαφοροποίησις τῶν φίλων.

Σοφία Σειράχ 36, 24 37,2

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς φυσικῆς διακρίσεως στήν καθημερινότητα. Ἀποτελεῖ δῶρο τοῦ Θεοῦ.Καί σέ θέματα Γάμου εἶναι ἀναγκαιοτάτη. Ἡ σωστή σύζυγος ἀπό πνευματικῆς, ψυχολογικῆς καί σωματικῆς πλευρᾶς.

Σοφία Σειράχ 36, 1 - 23

Οἱ ὑβρισταί. «Ὡραῖον ἔλεος ἐν καιρῷ θλίψεως». Εἰσαγωγή εἰς τό 36ον Κεφάλαιον. Ἡ προσευχή τοῦ Σοφοῦ Σειράχ. Ὁ Θεός εἶναι Θεός πάντων ἀνθρώπων.

Σοφία Σειράχ 35, 20 36, 1

Μή στηρίζεσαι σέ θυσίες ἐξ ἀδικιῶν. Μόνον ἡ θυσία καί ἡ προσευχή τοῦ εὐσεβοῦς καί τοῦ ταπεινοῦ γίνεται δεκτή. Καί τότε ὁ Κύριος δέν βραδύνει νά ἀπαντήση.

Σοφία Σειράχ 35, 11 - 19

χωρίς νά φειδωλεύεται σέ συχνότητα καί ποιότητα. Ἡ ἐντολή λέγει: Μή φανῆς πρό τοῦ Κυρίου μέ ἄδεια χέρια. Κάθε προσφορά πρέπει νά γίνεται μέ χαρούμενο τρόπο. Καί ὁ Θεός ἀποδίδει ἑπταπλάσια.

Σοφία Σειράχ 35, 1 - 10

Σέ μιά κοινωνία ἀνθρώπων, ὅταν ὁ ἕνας οἰκοδομῆ καί ὁ ἄλλος γκρεμίζη, τί κερδίζουν; Ὅταν κανείς καθαρίζεται καί πάλι ξαναρυπώνεται, ποιά ἡ ὠφέλεια; Ἔτσι συμβαίνει ὅταν ἁμαρτάνωμε καί ξαναμαρτάνωμε.

Σοφία Σειράχ 34, 21 - 26

Ἡ ἄδικη θυσία εἶναι προσφορά «μεμωκημένη». Οἱ Χριστιανοί προσφέρουν θυσίαν εὐάρεστον εἰς τόν Θεόν, τό ἁγνό σῶμα τους (Ρωμ. 12, 1 – 2). Δέν εὐδοκεῖ ὁ Θεός σέ θυσίες ἀσεβῶν, οὔτε συγχωρεῖ μέ τό πλῆθος τῶν θυσιῶν χωρίς μετάνοιαν.

Σοφία Σειράχ 34, 17 - 20

Ὁ φοβούμενος τόν Κύριον, τίποτε ἄλλο δέν ἔχει νά φοβηθῆ. Μακαρία ἡ ψυχή πού φοβεῖται τόν Κύριον. Οἱ ὀφθαλμοί Κυρίου στρέφονται πάντοτε εὐμενῶς σέ ὅσους τόν ἀγαποῦν.

Σοφία Σειράχ 34, 13 - 16

Ἡ ἐπιτυχία καί ἡ ἀποτυχία. Τό κόμπλεξ τῆς ἐπιτυχίας. Ὅ,τι ἔμαθα μοῦ στάθηκε χρήσιμο, λέγει ὁ Σοφός Σειράχ καί μέ βοήθησε νά διασώσω τή ζωή μου.

Σοφία Σειράχ 34, 10 - 13

Ἐν τούτοις πολλάκις ἐπαληθεύουν. Σέ δοκιμάζει ὁ Κύριος ἄν τόν ἀγαπᾶς (Δευτ. 13, 1 – 4). Τά ὄνειρα πού στέλλονται ἀπό τόν Θεόν. Πάντως, «πολλούς ἐπλάνησαν τά ἐνύπνια». Τήν ἀλήθεια θά τήν βρῆς στό Λόγο τοῦ Θεοῦ καί ὄχι στά ὄνειρα.

Σοφία Σειράχ 34, 5 - 9

Αὐτός πού πιστεύει στά ὄνειρα μοιάζει μ᾿ ἐκεῖνον πού προσπαθεῖ ν᾿ ἁρπάξη τή σκιά του, ἤ νά συλλάβη τόν ἄνεμο. Τό ὄνειρον εῖναι εἴδωλον ἐσωτερικῶν καταστάσεων. «Μαντεῖαι καί οἰωνισμοί καί ἐνύπνια μάταιά ἐστίν».

Σοφία Σειράχ 34, 1 - 5

Μή ἀναθέσης τά οἰκονομικά σου, οὔτε στή Γυναῖκα σου, οὔτε στό Γυιό σου, οὔτε στόν Ἀδελφό σου, οὔτε στό Φίλο σου. Μένε οἰκονομικά ἀνεξάρτητος. Διατήρησε τήν οἰκονομική σου ἀξιοπρέπεια. Ἡ Διαθήκη. Μερικά περί Δούλων καί Δουλείας.

Σοφία Σειράχ 33, 16 - 33

Ἕνας ὁ Θεός καί ἀγαθός. Τό κακόν ὑπάρχει στήν προαίρεσι καί τήν ἐλευθερία. Ἀναφορά στήν ἔρευνα καί τούς κόπους τοῦ Σοφοῦ Σειράχ προκειμένου νά γράψη τό ὁμώνυμον Βιβλίον του.

Σοφία Σειράχ 33, 14 - 18

Ὁ Θεός, κατά τήν προαίρεσι ἑκάστου, δημιουργεῖ, ἄλλα «σκεύη» εἰς τιμήν καί ἄλλα εἰς «ἀτιμίαν». Τοῦτο γίνεται κατά τήν πρόγνωσι τοῦ Θεοῦ. Ὅλα τά ἀναφερόμενα δεινά τοῦ Βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως εἶναι ἀποτέλεσμα τῶν χειρῶν τοῦ ἀνθρώπου, πού ὁ Θεός ἐπιτρέπει νά γίνουν.

Σοφία Σειράχ 33, 11 - 13

Ὅλοι ὅμως οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐξ ἑνός αἵματος. Εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ δημιουργία Ἐθνῶν ἐπί τῶν συνόρων τῶν ὁποίων θέτει Ἀγγέλους φύλακας. Ἡ παγκοσμιοποίησις τῶν Ἐθνῶν εἶναι δαιμονική ἔμπνευσις καί ἀνοίγει τόν δρόμο στόν Ἀντίχριστο.

Σοφία Σειράχ 33, 11

Ἐθεσμοθετήθη ἀπό τόν Θεόν. Κυρώσεις γιά τήν καταπάτησι τῶν ἀργιῶν. Διαφοροποίησις καί τῶν ἀνθρώπων ἕνεκα τῆς ἀγαθῆς ἤ κακῆς προαιρέσεώς των.

Σοφία Σειράχ 33, 7 - 10

Ἡ προετοιμασία τοῦ λόγου πού θά ἐκφωνήσωμε ἤ θά ἀπαντήσωμε. Ὁ τύπος τοῦ μωροῦ ἀνθρώπου. Ὁ τύπος τοῦ εἴρωνος ἀνθρώπου.

Σοφία Σειράχ 33, 3 - 6

Ἔχε τήν πεποίθησί σου στόν Κύριον. Εἰς ἐκεῖνον πού ἔχει φόβον Θεοῦ, κακό δέν θά τόν συναντήση. Ὁ σοφός δέν μισεῖ τόν Νόμον τοῦ Θεοῦ.

Σοφία Σειράχ 32, 22 33, 3