काव्यकथा मराठी

लावी पक्षिणीची गोष्ट| व.पु.काळे| कथासंग्रह-चतुर्भुज

उलगडा. व.पु.काळे. कथासंग्रह-चतुर्भुज.

बलिदान. व.पु.काळे. कथासंग्रह-चतुर्भुज

ही कोण? ती कोण? व.पु.काळे. कथासंग्रह-चतुर्भुज. मराठी कथाकथन

चोर. व.पु.काळे. कथासंग्रह-मायाबाजार. मराठी कथाकथन

बिजनेस.व.पु.काळे. कथासंग्रह-चतुर्भुज

बहुत दिन नच भेटलो.व.पु.काळे. कथासंग्रह-चतुर्भुज

दात है तो बात है | व.पु.काळे | कथसग्रह-चतुर्भुज | v.pu.kale | marathi kathakathan |

आत्मनस्तु कामाय. व.पु.काळे. संवादिनी.

किक. व.पु. काळे. कथासंग्रह-स्वर

मला समजलय. व.पु.काळे

निरंजन मला उत्तर हवंय. व.पु.काळे. मराठी कथाकथन. कथासंग्रह-संवादिनी

उद्याचा दिवस. व.पु.काळे. कथासंग्रह-संवादिनी. मराठी कथाकथन

पराभव. व.पु.काळे. कथासंग्रह -स्वर

सत्कार. व.पु.काळे. कथासंग्रह -स्वर

झोपाळा.व.पु.काळे. कथासंग्रह-झोपाळा

धर्म. व.पु.काळे. मराठी कथा. कथासंग्रह-स्वर

आज तरी भांडशील ना? मराठी कथा. कथासंग्रह- संवादिनी. व.पु. काळे

धरलं तर चावत | व पु काळे | मराठी कथाकथन | झोपाळा |

माया | व पु काळे | मराठी कथाकथन | झोपाळा |

एका मिठीची गोष्ट. व.पु.काळे

सुख विकणे आहे. व.पु.काळे

पेराल तसे उगवेल. मराठी बोधकथा

मित्र का असावेत. मराठी कथा

दुर्वास. व. पु. काळे. पुस्तक-स्वर

मी, माझी सौ. आणी तिचा प्रियकर. व.पु. काळे. पुस्तक-स्वर

माणसाला केवढ्या जागेची गरज आहे. व.पु.काळे. मराठी कथाकथन. Audiobook.

निरंजन, मला उत्तर हवंय.. व.पु.काळे. संवादीनी.

गाणगापुर दत्त मंदीर अनुभव. प्रेरक कथा

आनंदाचं रहस्य.. प्रेरक कथा

सेवेतून समाधान. दिलीप प्रभावळकर

Great poem by hariwanshrai bachchan

*चांगलं द्या, चांगलंच मिळेल*

चतुर्भुज. व. पु. काळे. पुस्तक-चतुर्भुज व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

अंतर. व. पु. काळे. स्वर. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

बॉडीगार्ड. व. पु. काळे. स्वर. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

16 जानेवारी. व. पु. काळे. स्वर. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

सुख आणी दू:ख. #marathi motivational story #marathi inspirational story

भातुकली. व.पु. काळे. व. पु. 85. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

स्वर. व. पु. काळे. स्वर. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

ठुमरी. व. पु. काळे. स्वर. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

मोले घातले बोलाया. व. पु. काळे. स्वर. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

वसावसाचा चा वसा. व.पु.काळे. स्वर. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

दिशाभूल. व.पु.काळे. पुस्तक वलय. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

अर्थ. मराठी audio book. व.पु.काळे. वलय .व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

कुछ वक़्त दोस्तों के साथ.. माझी कविता

अर्ध्यावर विरले गीत. व.पु. काळे. वलय. मराठी कथा. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

विश्वास.. व.पु.काळे. पुस्तक-वलय. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

शेखर वर्गात बसला आहे. व.पु.काळे पुस्तक-वलय. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

नरमादी. पुस्तक- वलय. व. पु. काळे. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

हातमोजा-व. पु. काळे. पुस्तक - वलय. कथा - हातमोजा. मराठी कथाकथन. व. पु. काळे यांचे विचार व. पु. काळे कथाकथन व. पु. काळे प्रेरणादायी वाक्य व. पु. काळे प्रेरणादायी विचार व. पु. काळे कथा व. पु. काळे स्टेटस व. पु काळे विचार व. पु. काळे पार्टनर व. पु. काळे कविता मराठी कथाकथन मराठी कथाकथन व. पु. काळे मराठी कथाकथन mp3 मराठी विनोदी कथाकथन मराठी पुस्तके मराठी पुस्तके व लेखक वाचनीय मराठी पुस्तके अशी पुस्तके मराठी स्वाध्याय प्रेरणादायी पुस्तके मराठी मराठी गोष्टी मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी मराठी गोष्टी new मराठी गोष्टी छान छान गोष्टी नविन गोष्टी Marathi audio books Marathi audio books full length Marathi audio books va pu kale Marathi audio books love story Marathi audio book channel Marathi lekhak ani pustak Marathi lekhak ani pustake Marathi lekhak ani tyanchi pustake Marathi lekhak kavi Marathi lekhak nave Marathi lekhak and books Marathi lekhak information in marathi Marathi lekhak ani tyanchi topan nav Marathi kavita vachan Marathi kavita sammelan Marathi kavita prem Marathi kavita sandip khare Marathi kavita song Marathi kavita status Marathi kavita kusumagraj Marathi kavita love Marathi kavita motivational Marathi kavita aai

सुंदर मुलींच्या केसांमधे फार गुंतले की पुढे काय होते ते पहा. अ‍ॅड्व्होकेट रत्नपारखी यांची शेपटा हि कविता तुम्ही सर्व कवितेचा आनंद घ्याल अशी अपेक्षा. एस. एस. सी. ला बसलो होतो प्रथम परीक्षेस एकाग्रतेने प्रश्न सोडवा आदेश उपदेश पेपर पहिला , घंटा पहिली क्षण उस्सुक्तेचा , माझ्या पुढती नंबर होता शुभदा जोशी चा . मानेला ती देऊनी झटका नकळत सवयीने , लिहू लागली पेपर मधली पानावर पाने . मऊ रेशमी मोहक काला, शेपटीचा भार तिचा तत्क्षणी येउनी पडला माझ्या बाकावर , तीन तासही एक चित्त मी तिच्या शेपटात एक ओळही लिहिली नाही उभ्या पेपरात शेवटची ती घंटा झाली , आलो भानावरी कळले आता अपुले जिने गावी खेडयावरी. शेती वरती मोते वरती माझी उपजीविका , शिक्षणास मी आज पारखा , शुभदा प्राध्यापिका केसांनी त्या गळा कापला अलगद जी माझा , परी बैलांच्या पिळून शेपटा जगतो हा राजा #मराठी प्रेम कविता #मराठी कविता #मराठी काव्यलेखन #मराठी कवी मंगेश पाडगांवकर #मराठी poem #मराठी काव्यवाचन #मराठी कथाकथन #मराठी शायरी #मराठी गझल #मराठी रसिक #मराठी लेख #मराठी ललित लेख #मराठी साहित्य #मराठी कला व साहित्य

सुरेश भटांची गझल.. इतकेच मला जाताना सरणावर कळले होते. आकाश उजळले होते इतकेच मला जातांना सरणावर कळले होते मरणाने केली सुटका जगण्याने छळले होते ही दुनिया पाषाणांची बोलून बदलली नाही मी बहर इथे शब्दांचे नुसतेच उधळले होते गेलेल्या आयुष्याचा मधुमास गडे विसरू या (पाऊल कधी वाऱ्याने माघारी वळले होते?) मी ऐकवली तेव्हाही तुज माझी हीच कहाणी मी नाव तुझे तेव्हाही चुपचाप वगळले होते याचेच रडू आले की जमले न मला रडणेही मी रंग तुझ्या स्वप्नांचे अश्रूंत मिसळले होते नुसतीच तुझ्या स्मरणांची एकांती रिमझिम झाली नुसतेच तुझे हृदयाशी मी भास कवळले होते घर माझे शोधाया मी वाऱ्यावर वणवण केली जे दार खुले दिसले ते आधीच निखळले होते मी एकटाच त्या रात्री आशेने तेवत होतो मी विझलो तेव्हा सारे आकाश उजळले होते (एल्गार) सुरेश भटांची मला आवडलेली रचना: सुरेश भटांची गझल. Marathi poem. Marathi gajhal. Marathi kavita. Poem reading. Suresh bhatt kavita. Suresh bhatt gajhals. Kavita katha. उशीर हेही असेच होते, तेही तसेच होते आपापल्या ठिकाणी सारे ससेच होते! केले न बंड कोणी.. त्या घोषणाच होत्या! ज्यांनी उठाव केला तेही घसेच होते! आला न गंध त्यांना केव्हाच चंदनाचा.. सारे उगाळलेले ते कोळसेच होते! तू भेटलीस तेव्हा मी बोललोच नाही! तू भेटतेस तेव्हा माझे असेच होते! होती न ती दयाही.. ती जाहिरात होती! जे प्रेम वाटले ते माझे हसेच होते! झाला उशीर जेव्हा हाका तुला दिल्या मी. मातीत पावलांचे काही ठसेच होते! (एल्गार) सुरेश भटांची मला आवडलेली रचना:  सुरेश भटांची गझल

Hindi shayari on life. Hindi kavita. Hindi poem. Hindi gazal. My own creation.

Bill Gates inspirational story. Motivational Marathi stories.

क्षणोक्षणी चुका घडतात…सुधीर मोघे क्षणोक्षणी चुका घडतात, आणि श्रेय हरवून बसतात. आपल्याच रिकाम्या ओंजळी आपल्याला फार काही शिकवत असतात. कणभर चुकीलाही आभाळाएवढी सजा असते, चुक आणि शिक्षा यांची कधी ताळेबंदी मांडायची नसते एक कृती, एक शब्द एकच निमिष हुकतं-हुकतं उभ्या जन्माच्या चुकामुकीला तेवढं एक निमित्त पुरतं अखेर हे सारं घडतं केवळ आपण काही शिकण्यासाठी आपण मात्र शिकत असतो पुन्हा पुन्हा चुकण्यासाठी! -सुधीर मोघे Kavi sudhir moghe. Marathi kavita. Marathi poems

प्रेम कर भिल्लासारखं. मराठी कविता. कवी कुसुमाग्रज. प्रेम कर भिल्लासारखं... पुरे झाले चंद्र-सुर्य, पुरे झाल्या तारा, पुरे झाले नदी नाले, पुरे झाला वारा मोरासारखा छाती काढून उभा राहा, जाळासारखा नजरेत नजर बांधून पाहा सांग तिला, तुझ्या मिठीत स्वर्ग आहे सारा. शेवाळलेले शब्द आणिक यमक-छंद करतील काय? डांबरी सडकेवर श्रावण इंद्रधनू बांधील काय? उन्हाळ्यातल्या ढगासारखा हवेत बसशील फिरत, जास्तीत-जास्त बारा महिने बाई बसेल झुरत नंतर तुला लगीनचिठ्ठी आल्याशिवाय राहील काय? म्हणून म्हणतो जागा हो जाण्यापूर्वी वेळ, प्रेम नाही अक्षरांच्या भातुकलीचा खेळ प्रेम म्हणजे वणवा होउन जाळत जाणं, प्रेम म्हणजे जंगल होऊन जळत राहाणं प्रेम कर भिल्लासारखं बाणावरती खोचलेलं, मातीमध्ये उगवून सुद्धा मेघापर्यंत पोहोचलेलं शब्दांच्या या धुक्यामधे अडकु नकोस, बुरूजावरती झेंड्यासारखा फडकू नकोस उधळून दे तुफ़ान सारं मनामधे साचलेलं, प्रेम कर भिल्लासारखं बाणावरती खोचलेलं! कवी - कुसुमाग्रज Kavi kusumagraj. Marathi poet. Famous Marathi poet.

कवी अरुण कोल्हटकर यांची अप्रतिम कविता वामांगी kavi arun kolhatkar kavita wamangi vamangi Marathi poem Marathi kavita famous Marathi poet. Marathi literature.

कवी मंगेश पाडगांवकर यांची कविता प्रेम म्हणजे प्रेम म्हणजे प्रेम असतं तुमच आणी आमचं सेम असतं 2. कधी कधी जवळ कुणी नसावस वाटत आपल आपण अगदी एकट असावस वाटतं. Kavi mangesh padgaonkar poem. Marathi poem. Marathi kavita. Famous Marathi poems मी तिला विचारलं -मंगेश पाडगांवकर मी तिला विचारलं, तिनं लाजून होय म्हटल, सोनेरी गिरक्या घेत, मनात गाणं नाचत सुटलं....... तुम्ही म्हणाल , यात विशेष काय घाडलं? त्यालाच कळेल, ज्याचं असं मन जडलं........ तुमचं लग्न ठरवुन झालं? कोवळेपण हरवुन झालं? देणार काय? घेणार काय? हुंडा किती,बिंडा किती? याचा मान,त्याचा पान सगळा मामला रोख होता, व्यवहार भलताच चोख होता.. हे सगळं तुम्हाला सांगुन तरी कळणार कसं असलं गाणं तुमच्याकडं वळणार कसं... ते सगळं जाउ द्या, मला माझं गाणं गाउ द्या.. मी तिला विचारल, तिनं लाजून होय म्हटल, सोनेरी गिरक्या घेत, मनात गाणं नाचत सुटलं....... त्या धुंदीत,त्या नशेत, प्रत्येक क्षण जागवला, इराण्याच्या हॉटेलात, चहासोबत मस्कापाव मागवला तेवढीसुद्धा ऐपत नव्हती,असली चैन झेपत नव्हती, देवच तेव्हा असे वाली,खिशातलं पाकीट खाली त्या दिवशी रस्त्याने सिंहासारखा होतो हिंडत पोलिससुद्धा माझ्याकडे आदराने होते बघत जीव असा तरंगतो तेव्हा भय असणार कुठलं? मी तिला विचारलं, तिनं लाजून होय म्हटल, सोनेरी गिरक्या घेत, मनात गाणं नाचत सुटलं....... मग एक दिवस, चंद्र, सुर्य, तारे, वारे, सगळं मनात साठवलं, आणि थरथरणाऱ्या हातांनी , तिला प्रेमपत्रं पाठवलं आधिच माझं अक्षर कापरं त्या दिवशी अधिकचं कापलं रक्ताचं तर सोडाच राव हातामधलं पेनसुद्धा होतं तापलं पत्र पोस्टात टाकलं आणि आठवलं, पाकिटावर तिकिट नव्हतं लावलं पत्रं तिला पोचलं तरिसुद्धा तुम्हाला सांगतो, पोष्टमन तो प्रेमात पडला असला पाहिजे, माझ्यासारखाच त्याचासुद्धा कुठेतरी जीव जडला असला पाहिजे मनाच्या फ़ांदीवर, गुणी पाखरु येउन बसलं मी तिला विचारलं, तिनं लाजून होय म्हटल, सोनेरी गिरक्या घेत, मनात गाणं नाचत सुटलं...... पुढे मग तिच्याशिच लग्नं झालं,मुलं झाली, संगोपन बिंगोपन करुन बिरुन शिकवली मी तिच्या प्रेमाखातर नोकरीसुद्धा टिकवली... तसा प्रत्येकजण नेक असतो, फ़रक मात्र एक असतो कोणता फ़रक? मी तिला विचारलं, तिनं लाजून होय म्हटल, सोनेरी गिरक्या घेत, मनात गाणं नाचत सुटलं....... -मंगेश पाडगांवकर प्रेम करण सोप्पं नसतं प्रेम करणं सोपं नसतं... Mangesh Padgaonkar प्रेम करणं सोपं नसतं... सर्व करतात, म्हणून करायच नसतं.. चित्रपटात बघीतलं, म्हणून करायच नसतं... पुस्तकात वाचलं , म्हणून करायच नसतं... तर कुणाकडून ऐकलं, म्हणून करायच नसतं... कारण प्रेम करणं सोपं नसतं... शाळा कॉलेजांत असच घडतं... एकमेकांना बघीतलं की मन प्रेमात पडतं... अभ्यासाच्या पुस्तकात मग तिचच रुप दिसतं... जागेपणी ही मग प्रेमाचं स्वप्नं पडतं... ज्या वयात शिकायचं असतं त्यावेळी भलतचं घडतं... करीयरचं सत्यानाश तर आयुष्याचं वाटोळं होतं... सहाजीकचं मग आईवडीलांच्या ईच्छांवर पाणी पडतं... कारण प्रेम करणं सोपं नसतं... हॉटेल सिनेमागृहात नेहमी जावं लागतं... पैशाचं बजेंट नेहमी बनवावं लागतं... फोन कडे नेहमी लक्श ठेवावं लागतं... मग जागेपणीही स्वप्न दिसायला लागतं... डोक्याला ताप होऊन डोक दुखायला लागतं... आनंद कमी दुःख जास्त भोगावं लागतं... एवढ सगळं करणं खुप कठीण असतं... कारण प्रेम करणं सोपं नसतं...

स्वप्नवेडी. व. पु. काळे. वलय. मराठी कथाकथन

मृणालचे पत्र ' गुरुदेव रवींद्रनाथ टागोर यांची एक अप्रतिम आणि अजरामर कलाकृती.1914 साली गुरुदेव टागोर लिखित या पत्रातून स्त्रियांच्या तत्कालीन परिस्थिती वर भाष्य केले आहे.      पण आज म्हणजे हे पत्र लिहिल्यानंतर 106 वर्षांनी आणि स्वातंत्र्याच्या 74 वर्षानंतरही स्त्रियांची परिस्थिती बदलली आहे का ? अतिशय खेदाने म्हणावेसे वाटते की आजही ही मृणाल आजच्या स्त्रियांच्या परिस्थिती चे प्रतिनिधित्व करते.      असो, काही दिवसांपूर्वी पुन्हा एकदा हे पत्र वाचनात आले आणि नकळत डोळ्यासमोर उभी राहिली अस्मिता.     उंचीपुरी, सोनचाफ्याच्या वर्णाची,चाफेकळी नाकाची ,लांबसडक आणि विपुल असा केशसंभार .थोडक्यात अस्मिता म्हणजे मूर्तिमंत सौन्दर्य. देशमुखांच्या खानदानी घराला साजेशी अशी देशमुखांची थोरली सून म्हणजे अस्मिता.     तिचे सासरे सूर्यभानसिंह देशमुख म्हणजे एक बडी राजेशाही आसामी.त्यांची शालीन आणि राजस पत्नी सुलोचनाबाई यांच्या कडक शिस्तीत तयार झालेली रणजितसिंह ची पत्नी अस्मिता.      संस्थाने गेली पण या घरांचे राजेपण मात्र कायम राहिले.आजही या घरातील स्त्रियांना सर्वसामान्य स्त्रियांसारखे चारचौघात मोकळेपणाने फिरणे मान्य नाही.बोलणे ,वागणे अगदी हसणे देखील अदबशीर ,हळुवार आणि नाजूक.     यांचा वाडा हेच यांचे विश्व .त्यापलीकडचे जगच यांना माहीत नाही.मोठ्याने बोलणे सुद्धा जिथे वर्ज्य तिथे या बायकांना कसले आले आहेत छंद ? त्यामुळे की काय या घराचा उंबरा ओलांडून आल्यापासून अस्मिता चे गाणे तिच्या गळ्यातच राहिले.ओठांची चौकट ओलांडून ते कधी बाहेर पडलेच नाही.      अस्मिता ...एका मध्यमवर्गीय कुटुंबातील मुलगी.कॉलेजच्या एका कार्यक्रमात सूर्यभानसिंह यांनी तिला पाहिले. तिचे सौन्दर्य पाहून त्यांनी तिला सून म्हणून मागणी घातली.      तिच्या मध्यमवर्गीय कुटुंबाला ही बरोबरी पेलणार नव्हतीच .म्हणूनच तर सूर्यभानसिंह यांनी फक्त नारळ आणि मुलगी मागितली होती.सुलोचनाबाईंना खरंतर तोलामोलाची सोयरीक हवी होती.पण सूर्यभानसिंह यांचा शब्द अखेरचा असल्याने आता कोणी काहीही बोलू शकत नव्हते.      अस्मिता नवी सून म्हणून वाड्यात आली आणि तिच्या आयुष्याच्या नव्या अध्यायाला सुरुवात झाली.एकतर मध्यमवर्गीय कुटुंबातून आल्यामुळे या सगळ्या चालीरीती तिला पूर्णपणे नव्या होत्या.अतिशय शिस्तीचे आणि मर्यादांचे पालन करावे लागत असल्याने तिच्यातील स्वच्छंदीपणा कुठेतरी हरवत होता.त्यामुळे एक प्रकारचे दडपण आल्यामुळे ती जरा कोमेजली होती.     तिच्या आईने तिची ही घालमेल ओळखली .पण एक खानदानी सून म्हणून तिच्या जबाबदऱ्यांची तिला जाणीव करून देत ,तिच्या नशीबवान असल्याची तिला खात्री पटवून देत तिची समजूत काढली.     पुन्हा सासरी गेल्यानंतर मात्र तिने स्वतःला पूर्णपणे देशमुख घराण्याच्या परंपरा आणि मर्यादा याप्रमाणे नव्याने घडवले. एकदा बागेतील फुले काढत असताना ती नकळतपणे 'केतकीच्या बनी तिथे नाचला ग मोर' म्हणून गुणगुणत होती.खरंतर तिला सुरांची देणगी होती.आणि गायन तिचा जीव की प्राण होता.      "हे गाणं बजावणं कुलीन स्त्रियांना शोभा देत नाही ", या सासूबाईंच्या शब्दांनी ती भानावर आली. त्यानंतर मात्र पुन्हा कधीही या गळ्यातून सूर उमटले नाहीत.     त्यानंतर काही दिवसांतच देशमुख वाड्यात धाकट्या सूनबाईंचे राजलक्ष्मी चे आगमन झाले. वाईच्या एका सरदारांची लेक होती ती.त्यामुळे इकडे सासरी देखील तिचा रुबाब काही वेगळाच होता.      अस्मिता सर्वसामान्य कुटुंबातील आहे,हे राजलक्ष्मी ला ठाऊक होते.त्यामुळे ती अस्मिताला फारशी किंमत देत नव्हती.त्यामुळे अस्मिता मात्र सतत सर्वांच्या सेवेशी हजर राहून आपली प्रतिष्ठा जपण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करत होती.      पण स्वतःच्या स्वाभिमानाला जपण्यासाठी प्रयत्नांची पराकाष्ठा करणाऱ्या अस्मिताला एका वेगळ्या परिस्थिती ला सामोरे जावे लागणार होते.     एका नैसर्गिक आपत्तीत तिने तिच्या आई वडिलांना गमावले होते.तिची एक 15 -16 वर्षांची छोटी बहीण होती.तिला एकटं सोडणं अस्मिताला शक्य नव्हतं.म्हणून ती तिला घेऊन सासरी आली.     खरं तर एवढ्या मोठ्या वाड्यात त्या छोटीची म्हणजेच अमृता ची तशी काही अडचण होणार नव्हती.पण फक्त घरच नाही तर मनही मोठं असावं लागतं.सूर्यभानसिंह गेल्यानंतर वाड्यातील परिस्थिती बदलली होती.     सुलोचनाबाई आणि राजलक्ष्मी यांना स्वतःच्या तालेवार माहेरचा फारच अभिमान होता.त्यात रणजितसिंह देखील घरातल्या गोष्टींमध्ये फारसे लक्ष घालत नसतं. त्यामुळे अस्मिता सतत दडपणाखाली असायची.     त्यात अमृताचे येणे त्या दोघींनाही आवडले नव्हते.त्यामुळे त्या सतत या दोघींचा पाणउतारा करत असायच्या.त्यामुळे अस्मिता फारच दडपणाखाली होती.अमृताचा अपमान ,तिला दिली जाणारी वागणूक याचा तिला त्रास होत होता.पण ती हतबल होती.त्यात तिच्या मुलाकडे वीरप्

50 rs noteMarathi Kids Story With Moral | Marathi Story ५० रुपयाची नोट Marathi kids story with moral : एक वक्ती खूप उशिरा परियंत कार्यालयात काम करून घरी पोहचला. दरवाजा उघडून त्याने पहिले तर आपला ५ वर्षाचा मुलगा न झोपता त्याची वाट पाहत होता. दरवाज्यातून आत शिरताच त्यांचा मुलगा म्हणाला — “बाबा , काय मी तुम्हांला एक प्रश्न विचारू शकतो?” हा – हा विचार ना काय झाले. बाबा त्याला म्हणाले. मुलगा म्हणाला बाबा तुम्ही एका तासामध्ये किती पैसे कमवता? याच्याशी तुला काय घेणे – देणे. असे बिन कामाचे प्रश्न का विचारतोयस मला असे रागात बाबाने  त्याला खडसावले. मुलगा – बाबा मला कृपया सांगा कि तुम्ही एका तासा मध्ये किती पैसे कमावता. बाबा मुलाकडे रागात पाहून म्हणाले कि १०० रुपये. “अच्छा ” मुलगा मान खाली घालून म्हणाला.बाबा काय तुम्ही मला ५० रुपये उधार देऊ शक्ता का ?” हे ऐकताच तो व्यक्ति  रागावला आणि म्हणाला म्हणूनच तू मला मगाशी बिन कामाचा प्रश्न विचारलास की मी एका तासामध्ये किती पैसे कमवतो. कारण माझ्याकडून उधार पैसे घेऊन तू ज्याची गरज नाही अशी एखादी वस्तू किवा एखाद बिन कामाचं खेळण घेऊन येचील, ते काही नाही, तुला अजिबात एक ही पैसा मिळणार नाही चुपचाप आपल्या खोलीत जा आणि झोप व विचार कर की तू किती स्वार्थी आहेस. मी दिवस रात्र मेहनत करतोय आणि तू आहेस की कोणत्याही बिनकामाच्या गोष्टी मध्ये पैसे वाया घालवतोस. तो व्यक्ति अजून हि रागात होता आणि  विचारात सूद्धा होता कि त्याच्या मुलांने असं करण्याची हिमंत कशी केली… पण एक अर्धा तास झाल्यानंतर तो व्यक्ति शांत झाला आणि विचार करू लागला कि त्याच्या मुलाने खरच कोणत्या तरी महत्त्वाच्या कामासाठी पैसे मागितले असतील का कारण या आधी त्याने अशाप्रकारे कधीच पैसे मागितले नव्हते. तो व्यक्ति उठून आपल्या मुलाच्या खोलीमध्ये गेला आणि म्हणाला की काय तुझी झोप लागली ?”नाही” अस उत्तरं मुलाने दीले. व्यक्ति म्हणाला उगीचच मी तुला ओरड्लो कारण दिवसभर काम करून मी खूप दमलो होतो. मला माफ कर हे घे तुझे ५० रुपये. अस बोलत त्या व्यक्तिने आपल्या मुलाच्या हातावर ५० रूपयाची नोट ठेवली. धन्यवाद बाबा मुलगा पैसे घेत खूष होऊन म्हणाला आणि ताड्कन उठून आपल्या कपाटाच्या दिशेने गेला,कपाटातून त्याने खूप शिक्के काढले आणि मोजू लागला. ते पाहून तो व्यक्ति खूप रागावला आणि म्हणाला जर तुझ्याकडे अगोदरच इतके पैसे होते तर तू माझ्याकडून का मागितलेस. मुलगा बाबांना म्हणाला माझ्याकडे पैसे कमी होते परंतु आता पूर्ण आहेत. “बाबा आता माझ्याकडे १०० रुपये आहेत. काय मी तुमचा एक तास विकत घेऊ शकतो का ? बाबा कृपया तुम्ही हे पैसे घ्या आणि उद्या घरी लवकर या मला तुमच्या बरोबर जेवण करायचा आहे. मित्रांनो, या वेगवान आयुष्यामध्ये आपण आपल्याला इतकं गुंतवून घेतो की जी मानस आपल्या आयुष्यामध्ये खूप महत्त्वाची आहेत त्या माणसांसाठी आपण नकळत वेळ काढू शकत नाही. म्हणूनच आपल्याला नेहमी लक्षात ठेवलं पाहिजे की आपले आई-वडील, आपली बायको, आपली मुले आणि आपले जीवाभावाचे मित्रं यांच्यासाठी नेहमी वेळ काढला पाहिजे. नाहीतर एकदिवस आपल्याला पश्चाताप करण्याची वेळ येईल की समाजायातील छोट्या मोठ्या गोष्टी कमावण्याच्या नादात आपण खूप मोठ काहीतरी गमावलं.

Read Top Marathi Story With Moral | मराठी कथा :- दुष्काळामुळे माधवपुर गावचे लोक खूप हैराण होते. जमिनीतून पाणी नाहीसे झाल्यामुळे ट्युबवेलने उत्तर दिले….. कि शेतीकरायची असल्यास लवकरच देव इंद्र यांची कृपा होणे गरजेचे आहे. पण खूप यज्ञ, याग आणि होम केले तरी वरून राजा काय बरसत नव्हता. रोज शेतकरी एका जागी जमून आभाळाकडे पाहून विचार करत होते, की कधी वरून राजाची कुर्पा आमच्यावर होईल आणि आम्ही पुन्हा शेतावर कामाला जाऊ. रोजच्या सारखे आज पण सर्व शेतकरी पावसाची वाट पाहत पारावर बसले होते, तेवढ्यात एक जन म्हणाला “अरे हा धोंडू कुटे राहिला… दोन तीन दिवसापासून पारावर आला नाही.. गावात कुटे दिसला नाही.. गेला कुटे म्हणायचा? का हा मेहनत मजदुरी करण्यासाठी शेहरात तर गेला नसावा ना? “हि गोष्ट पारावरील लोकांनी हसण्यावारी नेहली, पण पुढील दोन तीन दिवस धोंडू दिसला नाही म्हणून सर्व लोक त्याच्या घरी पोहचले. “मुला, तुझे बाबा कुटे केला?” त्यांच्यातील एकाने त्या मुलाला प्रश्न केला. “बाबा शेतावर काम करण्यासाठी गेले आहेत!” हे बोलून मुलगा घराच्या आत पळाला. असे वाटते की धोंडू या उन्हाळ्यात वेडा झाला आहे! “, कोणीतरी हिसकावून सर्वजण ओरडले. पण सर्वाना कुतूहल होते कि धोंडू शेतात काय करत असेल, हे पाहण्यासाठी सर्व शेतावर निघाले. त्यांनी पहिले धोंडू शेतात खड्डा खणत होता. “अरे! धोंडू! हे तू काय करत आहेस?” “काही नाही बघ फक्त वरून राजाची वाट पाहत आहे.” “जिथे मोठे-मोठे जतन केले पाऊस पडला नाही, तिथे तुझी हि छोट्या खड्ड्याची युक्ती काय कामाची. “नाही नाही ही माझी युक्ती नसून छोटासा प्रयत्न आहे की भविष्यात पाऊस पडेल तेव्हा पाउसाच्या पाण्याचा प्रवाहया माझ्या छोट्याश्या जलाशयामध्ये सोडून खूप सार पाणी साठवता येईल आणि हो कारण पुन्हा जरी पाऊस नाही पडला,तरी थोडे दिवस का होईना यातील पाण्याच्या साठ्याचा मी माझ्या शेतीसाठी उपयोग करू शंकेन. “या वेळेचा पत्ता नाही आणि तू पुढचा विचार करतोयस… कितीतरी महिन्यापासून आकाशातून पाण्याचा साधा एक टेंब पडला नाही…हि फुकटची मेहनत आहे तुझी आणि तू वेळ ही वाया घालवत आहेस… हे राहूदे चल आमच्या बरोबर परत घरी!” पण धोंडूने त्यांच्याकडे लक्ष न देता आपले काम चालू ठेवले, काही दिवसातच धोंडूचा जलाशय बांधून झाला. असेच खूप दिवस झाले पण वरून राजा काय बरसला नाही… पण एक दिवस अचानक रात्री ढगांच्या गडगडासह आणि वीज चमकून जोरदार वरून राजाने बरसायला सुरुवात केली. मातीचा सुगंद सर्व पंचक्रोशीत पसरला होता… हे पाहून शेतकऱ्याच्या चेहऱ्यावरील आनंद गगनात मावेनासा झाला होता.. सर्वाना आता असे वाटू लागले होते की आपले वाईट दिवस संपले… पण थोड्याच वेळात वरून राजा बरसायचा बंद झाला आणि शेतकऱ्याचे सुखावलेले चेहरे कोमेजू लागले. दुसऱ्या दिवशी सर्वजन शेतावर गेले. पाहता तर काय? शेतातील मातीच वरचा थर भिजला होता. बाकी खाली जमीन सुखीच होती. पुरेसा पाऊस न पडल्यामुळे शेतकरी विचारात होता, आता कसे होणार अशात आपण फक्त नागरणी करू शकतो, पण पेरणी नाही. हे सर्व पाहून शेतकरी हवाल दिल होऊन घरी निघून गेला. दुसरीकडे धोंडू आपल्या शेतातील जलाशय भरलेला पाहून आनंददाने थक्क झाला. त्याला खूप आनंद झाला. आनंदात वेळ वाया न घालवता धोंडू ने नांगर उचलला व तो कामाला लागला.  काही महिन्यामध्ये माधवपुर गावातील एका शेतकऱ्याचे शेत ऐन दुष्काळातही हिरवे दिसत होते आणि ते शेत होती धोंडूचे. मिंत्रानो, जर परीस्थिती खराब असेल, तर अनेक लोक ती परिस्तिथी कधी सुधारेल याची वाट पाहत चिंतातूर राहतात. याउलट आपल्याला तयार रहायला पाहिजे, की पाऊस पडला आहे, दुष्काळ संपला आहे व परिस्तिथी बदली आहे. आता आपण काय करू शकतो? कारण प्रकृतीचा नियम आहे दिवसानंतर रात्र व राती नंतर पुन्हा दिवस हा उजाडतोच.. आपली आपली आजची परिस्तिथी वाईट असेल, तर ती एक दिवस निश्चित बदलेले, वस्तू स्तिथी बदलते, किवा बदलेल पण काय परिस्तिथी बदल्यामुळे तुमी तयार आहात का? या बदलेल्या परिस्तिथीचा फायदा उचलण्यासाठी? एखादी नौकरी ची संधी तुमच्याकड चालून आली तर, त्या आलेल्या संधीचा तुम्ही फायदा घेणार की त्याच्यासाठी तेयारी करणार का फक्त नोकरी नाहीत? ती मिळत नाही असे सांगत, आयुष्यात रडत बसणार, नाही ना? काय तुम्हाला Acting, Singing किंवा Dancing ची संधी मिळाली. म्हणून तुम्ही जीव ओतून मेहनत करणार की माझी ओळख नाही मला कोण विचारतय असा विचार करून आलेल्या संधीला लाथ मारणार. बस लक्षात ठेवा. “आज तुम्ही जे कराल, तेच ठरवेल की तुम्ही भविष्यात काय करणार आहात.” लक्षात ठेवा! अयशस्वी लोकांच्या गर्दीचा हिसा बनण्यापेक्षा मूठभर यशस्वी लोकांच्या ग्रुपचा भाग बनायचे असल्यास… आज वर Focus करा…. या उचला आपला हाथियार आणि कामाला लागा. कारण उद्या होणारा यशस्वी उद्दीष्टंनचा पाऊस त्यांच्या तैयारीला आजप

पानांची सळसळ व बुद्धांचा शिष्यांना 'हा' संदेश गुरू हा सर्वोपरी असतो. गुरुचे वागणे, बोलणे, आचरण अनेकदा शिष्यांना उमगत नाही. गुरुने केलेली कृती शिष्यांना अचंबित करणारी असते. मात्र, त्यातूनही गुरु आपल्या शिष्यांना उपदेश, संदेश, शिकवण देत असतात. गौतम बुद्ध आणि त्यांच्या शिष्यांबाबतही असेच घडले. गौतम बुद्धांची एक कृती शिष्यांना समजली नाही. बुद्धांना याबाबत विचारले असता, त्यांच्या उत्तरातून शिष्यांना मोलाचा संदेश मिळाला. नेमके काय घडले, पाहूया...गौतम बुद्ध आणि शिष्य एका गावाहून दुसऱ्या गावी जात होते. विश्रांतीनंतर गौतम बुद्धांनी एका वृक्षाला नमन केले. गौतम बुद्ध एका झाडाला नमस्कार करत असल्याचे पाहून शिष्य बुचकळ्यात पडले. यातील एका शिष्याने बुद्धांना विचारले की, प्रभू! आपण एका झाडाला नमस्कार का केलात? यावर, या वृक्षाला नमन केल्यामुळे काही विपरीत घडले का?, असा प्रतिप्रश्न गौतम बुद्धांनी शिष्याला केला. शिष्य म्हणाला की, असे नाही प्रभू. मात्र, आपल्यासारख्या महान व्यक्तीने या झाडाला नमस्कार केल्याचे पाहून आश्चर्य वाटले. आपण केलेल्या कृतीवर झाड प्रतिक्रिया देऊ शकत नाही.  गौतम बुद्ध हसले आणि म्हणाले की, तुम्ही चुकीचा विचार करत आहात. वृक्ष बोलत नसले म्हणून काय झाले. प्रत्येक माणसाची एक प्रकारची देहबोली असते, तशीच निसर्गाची आणि वृक्षांची व्यक्त होण्याची एक वेगळी भाषा असते. आपल्याबद्दल आदर व्यक्त केल्यावर, मान-सन्मान दिल्यावर वृक्षदेखील आनंदित होत असतात. आपण विश्रांती घेत होतो, तेव्हा या वृक्षाखाली बसून मी साधना केली. या वृक्षाच्या पानांमुळे उन्हापासून माझे रक्षण झाले. मला शांतता मिळाली. यामुळे वृक्षाबद्दल कृतज्ञता व्यक्त करणे माझे कर्तव्य आहे. निसर्गामुळे आपल्याला शुद्ध हवा, पाणी, निवारा, शांतता मिळते. म्हणूनच सर्वांनीच निसर्गाप्रति कृतज्ञता व्यक्त केली पाहिजे. शिष्याला झाडाकडे पाहायला सांगून गौतम बुद्ध म्हणाले की, तुम्ही जरा या वृक्षाकडे निरखून पाहा. वृक्षाच्या पानांची सळसळ हीच त्याची प्रतिक्रिया आहे. माझा नमस्कार वृक्षाने स्वीकारला असून, पानाच्या सळसळीतून तो संवाद साधत आहे. पानस्थांची यापुढेही अशीच सेवा करत राहीन, असे आश्वासन वृक्ष या माध्यमातून देत आहे, असे बुद्धांनी सांगितले. शिष्याने झाडाकडे पाहिल्यावर बुद्धांनी सांगितलेल्या गोष्टीचा त्याला अनुभव आला. सर्व शिष्यांनी वृक्षाला मनापासून वंदन केले आणि पुढे मार्गस्थ झाले.

आपल्या जीवनात अनेक समस्या निर्माण होतात. वैयक्तिक, कौटुंबिक, सामाजिक पातळीवर जगताना आपल्याला अनेक समस्यांचा सामना करावा लागतो. काही समस्या इतक्या जटील असतात की, त्या सोडवताना, त्यांचे निराकरण करताना जीव अगदी मेटाकुटीला येतो. या समस्या केवळ भौतिक असतात, असे नाही, तर त्या मानसिक पातळीवरही असतात. या समस्यांच्या गाठी सोडवण्यासाठी गौतम बुद्धांनी चपखल मार्ग सांगितला आहे. जाणून घेऊया गौतम बुद्ध आणि त्यांच्या शिष्यांची रंजक कथा...एकदा भगवान गौतम बुद्ध एका कपड्याचा तुकडा घेऊन आपल्या शिष्यांजवळ आले. कोणाशी काहीही न बोलता आसनस्थ झाले. त्या कपड्याला काही अंतरावर पाच गाठी मारल्या. आता गौतम बुद्ध काय करतील, असा विचार शिष्यगण करू लागले. गाठीनंतरचा कपडा आणि मूळ कपडा एकच आहे, हे कोण सांगू शकेल का, असा प्रश्न बुद्धांनी शिष्यांना केला. याचे उत्तर देणे तसे कठीण आहे. एकीकडे विचार केला, तर कापड तेच आहे. दुसऱ्या दृष्टीने विचार केला, तर गाठींमुळे कपड्याच्या बाह्य रुपात बदल झाला आहे. त्याची मूळ प्रकृती बदललेली नाही, असे उत्तर सारिपुत्र या शिष्याने दिले. सारिपुत्र यांनी दिलेल्या उत्तरानंतर तो कपडा गौतम बुद्धांनी उचलला आणि दोन्ही बाजूंनी तो ओढला. दोन्ही बाजूंनी ओढल्यामुळे या कपड्याच्या गाठी सुटतील, असे वाटते का, अशी विचारणा सारिपुत्रांना केली. यावर, नाही. गाठी अजून घट्ट होतील. त्या सोडवणे आणखी कठीण होईल, असे उत्तर सारिपुत्रांनी दिले. या गाठी सोडवण्यासाठी काय केले पाहिजे, असे बुद्धांनी विचारले. सारिपुत्र म्हणाले की, या गाठी नक्की कशा प्रकारे पडल्या आहेत, ही गोष्ट निरखून पाहावी लागेल. गाठी योग्य पद्धतीने पाहिल्यानंतर त्या कशा सोडवता येतील, यावर प्रकाश टाकला जाऊ शकतो, असे उत्तर सारिपुत्रांनी दिले. सारिपुत्र तुम्ही एकदम सत्यकथन केले. हीच गोष्ट समजून घेणे गरजेचे आहे. मूळ प्रश्न इथेच आहे. ज्या समस्येत तुम्ही अडकलेले आहात, ज्या समस्येने तुम्हाला ग्रासले आहे, ती सोडवण्यासाठी तिच्या मुळाशी जाणे आवश्यक आहे. समस्येचे मूळ शोधणे गरजेचे आहे. ही समस्या का निर्माण झाली, याचा मागोवा घेतला गेला पाहिजे. समस्येच्या मुळाशीच आपण गेलो नाही, तर ती आणखी गडद होईल, असे ते म्हणाले. जागतिक पातळीवर हाच प्रकार सुरू आहे. सर्वांना कोणत्या ना कोणत्या समस्येने ग्रासले आहे. त्या वैयक्तिक असोत, सामाजिक असोत वा मानसिक असोत. काम, क्रोध, मद, लोभ, मत्सर, ईर्ष्या यांसारख्या वृत्तीतून बाहेर कसे पडायचे, असा प्रश्न मानवाला पडतो. परंतु, या समस्यांचे मूळ काय आहे, या वृत्ती आपल्यात कशा समाविष्ट झाल्या, याचा विचार कोणी करत नाही, असे गौतम बुद्ध यांनी सांगितले.

Inspirational story in Marathi : हि एक सत्य घटनेवर आधारित, एका भयानक त्रासातून गेलेल्या स्त्री ची कथा आहे. जेंव्हा तुम्ही ह्या मुलीची कथा वाचाल तेंव्हा तुम्हाला कळेल कि आपली दुःख किती लहान आहेत. हि घटना आहे 25 सप्टेंबर 2000 ची, मारिकेल आपटन नावाची झाम्बोआंग मधील हि ११ वर्षांची लहान मुलगी. दिसायला खूप छान. मध्यम आकाराचे डोळे, नकटं नाक आणि चेहऱ्यावर नेहमी सुंदर smile असणारी. ती तिच्या आई बरोबर राहत होती, तिथूनच काही  अंतरावर तिच्या काकांचे घर होते. मारिकेल नेहमी आपल्या काकांकडे पाणी भरण्यासाठी जात असायची. आजही तिचा तोच दिनक्रम काही चुकला नव्हता. पण आजचा दिवस हा तिच्यासाठी एवढा वाईट असेल ह्याची तिला जराही जाणीव नव्हती. ती तिथे पोहचली. आणि  पाहते तर काय? तिच्या काकांना चार माणसांनी घेरून ठेवले होते, आणि काका घुडघ्यावर खाली मान घालून  बसले होते.  सुरवातीला तिला काही कळेना कि नेमकं काय घडत आहे. कारण जे चार माणसांना ती बघत होती, ती माणसं त्यांच्याच आसपास राहणारे होते. आणि काही कळायच्या आत त्या चिमुरडीच्या समोर त्या चौघांपैकी एकाने काकांच्या मानेवर सुरा चालवला. हे बघून मारिकेल घाबरली आणि जोरात किंचाळली. आता त्या चौघांनी मारिकेल ला हि पहिले. आणि ते आता तिला मारण्यासाठी धावू लागले. मारिकेल हि जिवाच्या आकांताने पळू लागली पण त्या राक्षसी माणसांसमोर त्या चिमुरडीचा वेग तो किती ? त्यांनी मारिकेल ला पकडलं. ती ओरडली , ”मला मारू नका! माझ्यावर दया करा!” पण ते काही ऐकत नव्हते. त्यांनी लांब चाकूने तिच्या मानेवर हि वर केला. पण तोच वार इतका सजग झाला नाही, पण तेवढ्या हल्याने मारिकेल बेशुद्ध झाली. जेंव्हा ती जागी झाली तेंव्हा तिला आसपास बरेच रक्त दिसले, तिने आजूबाजूंच्या माणसांचे पाय देखील पहिले. आणि ती तशीच मृतावस्थेच नाटक करत निपचित पडून राहिली. जेंव्हा ते लोक निघून गेले.तशी मारिकेल आपल्या घरी पळत सुटली. वाटेत जात असताना तिला जाणवले कि आपले हात नाहीयेत कारण त्या लोकांनी ते कापून टाकले होते, तिला मधे मधे भोवळ हि येत होती पण ती कशीबशी घरी पोहचली. घरी तिच्या आईने तिची अवस्था बघितल्यावर सुन्न झाली. तिलाही काही समजेना काय झाले आहे. मुलीची अवस्था पाहून आई हि दहशतीने ओरडली. तिने तिला एका कापडात गुंडाळून हॉस्पिटल ला नेले. जेंव्हा ते रुग्णालयात पोहचले तेंव्हा डॉक्टरांना वाटले ती आता मरणार आहे . तरी त्यांनी तिच्यावर 5  तास  ऑपेरेशन करून 25 टाके घातले. मारिकेल आता जिंवंत होती पण तिचे दोन्ही हात नव्हते. शोकांतिका इथेच संपली नव्हती, ते ज्यावेळी घरी परतले तेंव्हा त्यांनी पाहिलं कि त्यांचं संपूर्ण घर जाळून टाकलं होत. खूप गरिबी असल्याने त्यांच्याकडे हॉस्पिटल चे पैसे द्यायला नव्हते, पण त्यांचे नातेवाईक देवदूत बनून आले आणि  त्यांनी हॉस्पिटल च बिल भागवले. त्याच नातेवाईकांनी त्या गुन्हेगारांना कोर्टात आणून त्यांना शिक्षा हि देण्यास  मदत केली. पण ह्या सगळ्यात मारिकेल कुठे थांबली नाही. तिने नशिबाला किंवा देवाला कधीच दोष दिला नाही किंवा देत  राहिली नाही. आपले हात नाहीत ह्या परिस्तिथीने ती कधी हतबल झाली नाही. उलट ती आता आपल्या मनगटांना अश्या काही  पद्धतीने वापरते कि तुम्हाला विश्वास देखील बसणार नाही. मारिकेल ला सर्वात मेहनती, computer मध्ये सर्वोत्कृष्ट आणि अपंग मुलांच्या शाळेतील सभ्य मुलगी म्हणून समजले जाई. पुढे 2008 मध्ये तिने Hotel management मधून graduation हि केले आणि एवढेच नवे तर त्यात सुवर्ण पदक हि मिळवले. आणि आता जगभरात तिचा हात नसलेली शेफ म्हणून ओळख आहे.     ह्या युवतीला आज तिच्या स्वप्नांपर्यन्त पोहचवण्यापासून कोणी रोखू शकलं नाही. कारण सृष्टीचा नियम च आहे, खरे विजेते कधीच हार मनात नाहीत . Moral Of This Motivational Marathi Story आयुष्य माणसाला काय काय रंग दाखवील सांगता येत नाही. जोवर आपल्यावर एखादा मोठा आघात होत नाही तोवर माणसं  आपलं वर्तमानात चाललंय तसंच सुरळीत आयुष्य सुरू राहणार असं गृहीतच धरून चाललेली असतात.  आणि अचानक केव्हातरी अकल्पितपणे अशी एखादी भीषण घटना घडते, की सारं होत्याचं नव्हतं होऊन जातं. त्या धक्क्य़ाने माणसं पार कोलमडून पडतात.. उद्ध्वस्त होतात. काही माणसं त्यातच संपतात. काही त्यातून यथावकाश सावरतात. पुन्हा नव्यानं आपल्या आयुष्याची मांडामांड करतात. सगळ्यांनाच हे जमतं असं नाही. अर्थात काळ हा सगळ्या आधीव्याधींवरचा रामबाण उपाय आहे.. आणि असतोच. तो आपलं काम करत राहतो. परंतु अशा एखाद्या भयाण संकटातदेखील त्यातून बाहेर पडण्याची माणसाची असामान्य वृत्ती उफाळून येते आणि मग अशी व्यक्ती त्या संकटावरही स्वार होत आपले झेंडे गाडते. अशांच्या कथा अजरामर होतात.

वाळवंटात हरवलेल्या माणसाची गोष्ट  तो वाळवंटात हरवला होता. त्याच्या जवळच पाणी संपलं त्यालाही दोन दिवस झाले होते. आता पाणी नाही मिळालं तर आपलं मरण निश्चित आहे हे त्याला दिसत होतं, जाणवत होतं.  हताश होऊन तो सभोवताली दूर दूर पर्यंत जेवढी नजर जाईल तिथपर्यंत डोळे ताणून ताणून पहात होता. त्याची नजर अर्थातच पाणी शोधत होती. तेवढ्यात त्याला काही अंतरावर एक झोपडं दिसलं. तो थबकला. हा भास तर नाही?नाहीतर मृगजळ असेल. पण काही असो,तिकडे जाऊया, काही असेल तर मिळेल असा विचार करत पाय ओढत स्वतःच थकलेलं शरीर घेऊन तो निघाला.  काही वेळातच त्याच्या लक्षात आले की तो भास नव्हता, झोपडी खरोखरच होती. पण ती रिकामी होती, कोणीच नव्हतं तिथे आणि ती तशी बऱ्याच दिवसांपासून, कदाचित वर्षांपासून असावी असं वाटत होतं.  पाणी मिळेल या आशेने तो आत शिरला. आणि समोरच दृष्य पाहून तो थबकलाच. माणूस मागतो एक डोळा आणि देव देतो दोन अशी त्याची स्थिती झाली. तिथे एक हातपंप होता आणि त्याचा पाईप जमिनीत शिरला होता. त्याच्या लक्षात आलं जमिनीखाली पाणी आहे. हा पाईप तिथेच गेलाय. त्याच्या अंगात एकदम उत्साह संचारला. पुढे सरकत त्याने हातपंप जोराजोरात वरखाली करायला सुरवात केली. पण काहीच झालं नाही. पाणी आलंच नाही. नुसतात पंपाचा आवाज येत राहिला. अखेर हताश होऊन तो मटकन खाली बसला. आता आपलं मरण त्याला जास्त प्रकर्षाने जाणवले.  तेवढ्यात त्याचं लक्ष कोपऱ्यात ठेवलेल्या बाटलीकडेे गेलं. परत एक अत्यानंदाची लहर उठली. बाटली पाण्याने भरलेली होती आणि वाफ होऊन जाऊ नये म्हणून व्यवस्थित सिल केलेली होती.  चटकन तो पुढे सरकला. त्याने पाणी पिण्यासाठी बाटली उघडली तेवढ्यात बाटलीवर लावलेल्या एका कागदाकडे त्याचे लक्ष गेले.  त्यावर लिहिले होते “हे पाणी पंप सुरू करण्यासाठी वापरा आणि तुमचं काम झाल्यावर ही बाटली परत भरून ठेवायला विसरू नका.” तो चक्रावलाच. त्याच्या मनात द्वंद्व सुरू झालं. काय करावं? या सुचनेकडे दुर्लक्ष करून सरळ पाणी पिऊन मोकळं व्हावं? की सुचनेप्रमाणे करावं? समजा, सूचनेप्रमाणे पंपात पाणी ओतलं आणि पंप खराब असेल तर?, पंपाचा पाईप तुटला असेल तर?, खालचं पाणी आटून गेलं असेल तर? पाणी वायाच जाईल… सगळा खेळ खल्लास… पण सुचना बरोबर असतील तर?… तर भरपूर पाणी… पाणी पंपात ओतण्याचा धोका पत्करावा की नाही यावर त्याच मत ठरेना. शेवटी मनाचा निर्धार करत थरथरत्या हातांनी त्याने ते पाणी पंपात ओतले. डोळे मिटून देवाचा धावा केला आणि पंप वरखाली करायला सुरवात केली. हळूहळू पाण्याचा आवाज सुरू झाला आणि काही क्षणातच पाणी यायला सुरवात झाली.  भरपूर पाणी येतं होतं. त्याला काय करू नी काय नको असं झालं. ढसाढसा पाणी प्यायला तो. स्वतः जवळच्या बाटल्या पण काठोकाठ भरल्या त्याने. तो खुप खुश झाला होता.  शांत आणि पाण्याने तृप्त झाल्यावर त्याचे लक्ष आणखी एका कागदाकडे गेले. तो त्या परिसराचा नकाशा होता. त्यावरून सहज लक्षात येत होतं की तो मानवी वस्तीपासून अजून खुप दूर होता.  पण आता निदान त्याला त्याच्या पुढच्या प्रवासाची दिशा तरी समजली होती.  त्याने निघायची तयारी केली. सुचनेप्रमाणे ती बाटली भरून सिलबंद करून ठेवली. आणि त्या बाटलीवरच्या कागदावर एक ओळ स्वतः लिहीली.  “विश्वास ठेवून हे पाणी पंपात ओता, पाणी येतच” आणि तो पुढे निघाला.   Moral of this Marathi motivational story ही गोष्ट आहे देण्याचं महत्व सांगणारी. काही मिळवण्यासाठी काही द्यावं लागतं हे अधोरेखित करणारी. काही दिल्यानंतर मिळतं ते भरपूर असतं, आनंददायी असतं. त्याही पेक्षा जास्त प्रकर्षाने ही गोष्ट विश्वासाबद्दल सांगते. विश्वासाने केलेले दान खुप आनंद देते. आपल्या कृतीमुळे फायदा होईल याची खात्री नसतानाही त्याने विश्वास दाखवला. काय होईल माहिती नसताना त्याने विश्वासाने अज्ञातात उडी मारली. या गोष्टीतले पाणी म्हणजे आयुष्यात घडणाऱ्या चांगल्या गोष्टी. त्यांच्याकरता वेळ द्या आणि त्याच्या बदल्यात कितीतरी जास्त पटीने आनंदाची झोळी भरून घ्या   मनःपुर्वक आभार!

एक भिकारी होता.एकदा रेल्वेच्या एका डब्यात भीक मागताना त्याला सुटाबुटातील एक इसम दिसला. त्याला पाहून भिकाऱ्याने असा विचार केला की हा बराच श्रीमंत दिसतोय, याला भीक मागितली तर आपल्याला चांगली भीक मिळेल.   भिकारी त्याच्यापाशी जाऊन भीक मागू लागला. भिकाऱ्याने त्याला भीक मागितली तेव्हा त्याच्याकडे बघून तो शेटजी म्हणाला, “तू तर नेहेमी इतरांना काहीना काही मागतच फिरतोस, पण कधी कुणाला काही देतोस तरी का?”तेव्हा तो भिकारी म्हणाला, “शेठजी, मी एक भिकारी आहे. मी नेहेमीच लोकांना भीक मागतच फिरतो. कुणाला कांही देण्याची माझी काय ऐपत असणार?”   “अरे, तू जर कुणाला काहीच देऊच शकत नाही तर तुला भीक मागण्याचाही काही अधिकार नाही. मी स्वतः व्यापारी आहे, आणि माझा व्यवसाय देण्या-घेण्याचा आहे. भिकेच्या बदल्यात तुझ्यापाशी मला देण्यासारखे कांही असेल तरच मी तुला भीक देईन.” शेटजी उत्तरले. इतक्यात स्टेशन आले आणि ते शेटजी स्टेशनवर उतरून निघून गेले.    इकडे भिकारी शेठजीच्या बोलण्यावर विचार करू लागला. शेठजींनी दिलेले उत्तर त्याच्या मनात घोळू लागले. त्याच्या मनात आले की शेटजी म्हणाले ते बरोबर असावे. मी कुणाला भिकेच्या बदल्यात कांही देऊ शकत नाही, म्हणूनच मला अधिक भीक मिळत नसावी. पण शेवटी मी तर पडलो भिकारी, मी लोकांना काय देऊ शकणार? पण मग मी तरी किती दिवस लोकांना काही ना काही दिल्याशिवाय केवळ भिकच मागत राहायची?   बराच वेळ विचार करून भिकाऱ्याने मनातल्या मनात विचार केला की यापुढे जी कुणी व्यक्ती आपल्याला भीक घालील त्याला काही ना काही मी जरूर देईन. पण काय द्यायचे? जी व्यक्ती स्वतःच भिकारी आहे, ती व्यक्ती इतरांना खरेच काय देऊ शकेल? दिवसभर हाच एक विचार त्याच्या मनात घोळत होता पण त्याला उत्तर सापडत नव्हतं.   विचारांच्या तंद्रीतच तो दुसऱ्या दिवशी स्टेशनपाशी बसला होता. तेव्हढ्यात त्याचे लक्ष स्टेशनजवळील फुलांच्या झाडांकडे गेले. ती फुलांनी फुललेली झाडी बघून त्याच्या मनात विचार आला की भीक देणाऱ्या लोकांना आपण त्या बदल्यात ही सुंदर फुलं द्यायला काय हरकत आहे? आपला हा विचार त्याला भलताच भावला आणि त्याने लगेच कांही फुले तोडून पिशवीत भरून घेतली.    तो गाडीत शिरला आणि नेहेमीप्रमाणे भीक मागू लागला. जो कुणी त्याला भीक घालीत असे त्याला तो आपल्या पिशवीतील कांही फुले काढून देत असे. ती सुगंधी, ताजी फुले बघून लोक खुश होऊ लागले. आता आपण सुद्धा लोकांना भिकेच्या बदल्यात कांही देऊ शकतो ही भावना त्याला सुखावू लागली. आपण फक्त भीक मागतो ही भावना दूर झाली.   काही दिवसांतच त्याच्या लक्षात आले की त्याला आता अधिक भीक मिळू लागली आहे. तो रोजच्या रोज स्टेशनजवळील फुलझाडांची फुले तोडत असे आणि जो पर्यंत त्याच्यापाशी फुले असतील तोपर्यंत लोक भीक घालीत असत आणि फुले संपली की लोकसुद्धा भीक देत नसत.   आता हे रोजचेच झाले होते. असेच एक दिवस गाडीत भीक मागत असतांना त्याला तोच सुटाबुटातील मनुष्य पुन्हा दिसला. तो लगेच त्याच्यापाशी गेला आणि म्हणाला, “शेटजी, आज बघा मला तुम्हाला देण्यासाठी फुलं आहेत.   तुम्ही मला आज भीक दिलीत तर बदल्यात मी तुम्हाला कांही फुले देईन.” शेटजीने त्याला भिकेमध्ये कांही पैसे दिले आणि त्याने बदल्यात दिलेली सुंदर फुले ठेवून घेतली. भिकाऱ्यातील हा बदल बघून शेटजी खुश झाले होते. ते म्हणाले, “व्वा! क्या बात है? आज तू ही माझ्यासारखा एक व्यापारी झालास.” एव्हढं बोलून तो शेटजी गाडीतून स्टेशनवर उतरून चालता झाला.    पण त्या शेटजीने बोललेले एक वाक्य, “आज तू ही माझ्यासारखा एक व्यापारी झालास”, त्याच्या मनात घर करून गेलं. तो सतत याच गोष्टीचा विचार करू लागला आणि मनातल्या मनात तो खुश होऊ लागला. त्याच्या डोळ्यांत एक वेगळीच चमक दिसू लागली.   आपल्या जीवनात सकारात्मक बदल घडवून आणण्याची एक गुरुकिल्लीच आपल्या हाती लागली आहे असे त्याला वाटू लागले.   विचार करीतच तो गाडीखाली उतरला आणि आकाशाकडे नजर टाकीत तो स्वतःशीच मोठ्याने उद्गारला, “नाही, मी भिकारी नाही व्यापारी आहे, व्यापारी. मी सुद्धा त्या शेटजीसारखा एक छान व्यापारी होऊ शकतो. मी सुद्धा श्रीमंत होऊ शकतो.” आसपासचे लोक चमत्कारिक नजरेने त्याच्याकडे पाहू लागले. त्यानंतर तो भिकारी त्या स्टेशनवर पुन्हा कधी दिसला नाही.   साधारणपणे एक वर्षानंतर याच स्टेशनवर दोन सुटाबुटातील माणसे आली आणि सोबतच गाडीत चढली. दोघांची नजरानजर झाली. त्यांच्यापैकी एकाने दुसऱ्या माणसाला हात जोडून नमस्कार केला आणि स्मितहास्य करीत विचारले, “ओळखलंत मला? आता त्याच्याकडे पाहत तो दुसरा माणूस उत्तराला, “नाही, मला कांही आठवत नाही. आपण बहुधा पहिल्यांदाच भेटत आहोत.” पहिला : “नाही, नाही! शेठजी. जरा आठवा. आज आपण तिसऱ्यांदा भेटतो आहोत.” दुसरा : “असं? मला तर कांही आठवत नाहीय

MotivationalStories Motivational Stories Marathi | प्रेरणादायी कथा:आज का नाही? Motivational Story Marathi | आज का नाही? | Inspirational Marathi Story Motivational story in Marathi for success Inspirational story in Marathi for success Motivational stories in Marathi for Students Short motivational stories in Marathi with moral मला एकाने विचारले कि motivational stories (Marathi) वाचून काय होते? ... मी उत्तर दिले कि motivational stories वाचून आपल्याला इतरांच्या चुका कळतात, जेणेकरून आपण त्या चुका परत करू नये याची शिकवण मिळते. म्हणूनच अधिकाधिक motivational stories Marathi आणि inspirational stories Marathi  वाचा. चला तर मग..! आज अशीच एक Marathi Motivation Story वाचूया... Marathi Motivational Story | आज का नाही? | Inspirational Story Marathi Motivational Stories Marathi | Inspirational Stories Marathi Inspirational Motivational Marathi Story:  Read Inspirational Motivational Marathi Story:   एक काळातली गोष्ट आहे कि एक शिष्य त्याच्या गुरूंचा खूप आदर-सन्मान करत असे. गुरूंना हि त्या शिष्य विषयी खूप प्रेम वाटत असे. परंतु तो शिष्य अभ्यासाविषयी खूप आळस करत होता. नेहमी अभ्यासापासून दूर पळून जाण्याचा प्रयत्न करत असे जेणेकरून आजची कामे उद्यावर ढकलता येतील.  आता गुरुजींना पण त्या शिष्या विषयी खूप चिंता वाटू लागली होती, त्यांना हि भीती होती कि हा जीवनाच्या संघर्ष्यात हरणार तर नाही ना? आळसामध्ये कोणत्याही वक्तीला कर्मशुन्य बनवण्याची पूर्ण ताकत असते हे गुरुजी जाणून होते. अशी व्यक्ती कोणतेही कष्ट न करता फळाची अपेक्षा करत असते. आणि आलासी व्यक्तींमध्ये जलद निर्णय घेण्याची क्षमता नसते आणि जरी निर्णय घेतला तरी तो लगेच कामात आणणे त्यांना जमत नाही, आणि नशीबाने मिळणाऱ्या संधींचा फायदा उठवण्याच्या कलेमध्येही ते कुशल होतात. गुरूंनी आपल्या शिष्याच्या कल्याणासाठी त्याच्या मनात एक योजना आखली. एके दिवशी शिष्याच्या हातात काळ्या दगडाचा तुकडा देऊन गुरुजी म्हणाले - "मी तुला जादुई दगडाचा तुकडा दोन दिवसाठी देत आहे आणि मी दुसर्‍या गावात जात आहे. तु ज्या लोखंडी वस्तूला स्पर्श करशील त्याचे सोन्यात रुपांतर होईल. पण लक्षात ठेव सूर्यास्तानंतर दुसऱ्या दिवशी मी तो दगड तुझ्याकडून परत घेईन. " शिष्य हि संधी मिळाल्या मुळे खूप खुश झाला, परंतु आळशी असल्यामुळे त्याने पहिला दिवस हाच विचार करण्यात घालवला कि जेंव्हा त्याच्या जवळ भरपूर सोनं असेल त्यावेळी तो किती प्रसन्न, खुश आणि संतुष्ट असेल, एवढे नोकर चाकर असतील कि त्याला पाणी पिण्यासाठी सुद्धा उठाव लागणार नाही. दुसऱ्या दिवशी तो सकाळी उठल्यावर त्याच्या पूर्ण लक्षात होते कि सोनं मिळवायचा आजचा शेवटचा दिवस आहे. त्याने मनाशी पक्का ठरवलं कि गुरुजींनी दिलेल्या काळ्या दगडाचा आज पुरे पूर फायदा उठवायचा. त्याने ठरवलं कि तो बाजारात जाईल आणि लोखंडाचे मोठं मोठे सामान विकत घेईन आणि त्याला सोन्यात परावर्तित करेन. दिवस पुढे सरत चालला होता, परंतु तो अजून ह्याच विचारात होता कि अजून खूप वेळ आहे आपल्याकडे, कधीही बाजारात जाऊन सामान घेऊन येऊ शकतो. त्याने ठरवलं कि दुपारचं जेवण झालं कि सामान घ्यायला बाजारात जायचे. परंतु जेवल्यानंतर त्याला विश्राम करण्याची सवय होती. आणि  त्याने बाजारात जाण्याऐवजी थोडा आराम करण्याचा विचार केला. परंतु आळशी असा तोह पूर्णपणे गाढ झोपी गेला, आणि जेंव्हा उठला तेंव्हा कळले कि सूर्यास्त होण्याच्या मार्गावर आहे. आणि आता तो वेगाने बाजाराकडे पळू लागला होता, परंतु रस्त्यातच त्याला गुरुजी भेटले आणि त्यांना बघता क्षणी त्यांचे पाय धरून तो त्यांची विनवणी करू लागला कि अजून एक दिवस त्याला तो दगड देण्यात यावा. पण गुरुजी ऐकायला तयार नव्हते आणि शिष्याच श्रीमंत व्हायचं स्वप्न हे स्वप्नच राहील. परंतु ह्या घटने वरून शिष्याला खूप मोठी समज मिळाली, त्याला त्याच्या आळशी स्वभावावर खूप वाईट वाटत होते. त्याला समजले कि आळस हा त्याच्या आयुष्याला शाप आहे.आणि त्याने प्रण घेतला कि तो आज पासून कोणत्याही कामापासून दूर पाळणार नाही आणि आयुष्यात कष्टाला खूप प्राध्यान्य देऊन एक सक्रिय व्यक्ती बनून दाखवेन. Moral of this Motivational Story Marathi मित्रांनो, जीवनात आपल्याला एकापेक्षा एक संधी उपलब्ध होत असतात, परंतु खूप लोग ह्या संधी केवळ आळसा मुळे वाया घालवतात. म्हणून मी तुम्हाला सांगू इच्छितो कि जर तुम्हाला यशस्वी, आनंदी, श्रीमंत व्हायचं असेल तर आळस हा सोडावाच लागेल आणि आपल्यामध्ये विवेक, कर्म जागृती ह्यासारख्या गुणांना विकसित करायला हवे. जेंव्हा केंव्हाहि कोणतेही आवश्यक काम टाळण्याचा विचार तुमच्या मनात आला तर स्वतःला एक प्रश्न वि

Bhagavad Gita Bodh In Marathi सुखी, आनंदी जीवनासाठी गीतेतील ५ अत्यंत उपयुक्त उपदेश भारतीय तत्त्वज्ञान हे कालातीत आहे. देशात अनेक धर्म, जाती, पंथाचे नागरिक अगदी गुण्यागोविंदाने नांदतात. प्रत्येक धर्मात सांगितलेले तत्त्वज्ञान अतिशय मोलाचे असल्याचे पाहायला मिळते. भारतीय तत्त्वज्ञानाचा अभ्यास करण्यासाठी अगदी कानाकोपऱ्यातून संशोधक, अभ्यासक, विचारवंत देशात येत असतात. देशातील अनेक प्रमुख ग्रंथांमध्ये वरचे स्थान असलेला ग्रंथ म्हणजे भगवद्‍गीता. गीतेतील शिकवण ही कालातीत असून, आजच्या काळातही गीताज्ञान किती अमोघ, अनमोल आणि अमूल्य वाटते, याची प्रचिती अनेकांना येत असते.  हजारो वर्षे लोटली तरी, गीताज्ञानाची महती, उत्सुकता, महत्त्व कमी होताना दिसत नाही. आजच्या काळातही अनेक विचारवंत, तत्त्वज्ञ गीतेवर संशोधन करताना दिसतात. गीतेवर देशभरात अनेक अन्य ग्रंथ, टीका ग्रंथ रचण्यात आले. यावरूनही गीतेची थोरवी अधोरेखित होते, असे सांगितले जाते. कलियुगातही गीता तितकीच महत्त्वाची असल्याचे दिसून येते. सुखी आणि आनंदी जीवनासाठी गीतेतील काही उपदेश अत्यंत उपयुक्त असल्याचे म्हटले जाते. नेमके काय म्हटलेय गीतेत? जाणून घेऊया... 1. ​कर्म हाच अधिकार कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन। मा कर्मफलहेतुर्भुर्मा ते संगोऽस्त्वकर्मणि ॥ भावार्थ : तुझा अधिकार केवळ कर्म करण्याचा आहे. त्याच्या फळांवर नाही; म्हणून तुझा कर्म करण्याचा उद्देश फळप्राप्ती हा नको; (पण) कर्म न करण्यामध्येही तुझी आसक्ती नको. याचा अर्थ असा की, मनुष्याने भविष्याची चिंता सोडून केवळ वर्तमानातील आपल्या कर्मावर लक्ष केंद्रीत करावे. वर्तमानात मेहनत, परिश्रम घेतले, तरच भविष्यात सुफलप्राप्ती होईल. म्हणजेच आता काम केल्यास भविष्यात सुखी, समाधानी, आनंदी जीवन जगता येणे शक्य होऊ शकते. 2. ​कर्म हाच अधिकार कर्मण्येवाधिकारस्ते मा फलेषु कदाचन। मा कर्मफलहेतुर्भुर्मा ते संगोऽस्त्वकर्मणि ॥ भावार्थ : तुझा अधिकार केवळ कर्म करण्याचा आहे. त्याच्या फळांवर नाही; म्हणून तुझा कर्म करण्याचा उद्देश फळप्राप्ती हा नको; (पण) कर्म न करण्यामध्येही तुझी आसक्ती नको. याचा अर्थ असा की, मनुष्याने भविष्याची चिंता सोडून केवळ वर्तमानातील आपल्या कर्मावर लक्ष केंद्रीत करावे. वर्तमानात मेहनत, परिश्रम घेतले, तरच भविष्यात सुफलप्राप्ती होईल. म्हणजेच आता काम केल्यास भविष्यात सुखी, समाधानी, आनंदी जीवन जगता येणे शक्य होऊ शकते. 3. ​कोणाचाही द्वेष करू नका  यो न हृष्यति न द्वेष्टि न शोचति न काङ्क्षति । शुभाशुभपरित्यागी भक्तिमान्यः स मे प्रियः॥ भावार्थ : असा मनुष्य जो कधी अत्यानंदित होत नाही, द्वेष करत नाही, शोक करत नाही आणि जो कधी कामना करत नाही. तसेच शुभ आणि अशुभ संपूर्ण कर्मांचा त्याग करतो. तोच भक्तियुक्त भक्त मला अतिप्रिय आहे. याचा अर्थ असा की, एखादे कार्य मनाप्रमाणे पार पडल्यानंतर अति आनंदीत होता कामा नये. अशाने चूक होण्याची शक्यता अधिक असते. तसेच आपले कार्य यशस्वी ठरले म्हणून कोणाचा द्वेष आणि ईर्ष्याही करू नये. मानसिक शांतता आणि प्रसन्नता ठेवण्यास याचा उपयोग होऊ शकतो. 4. ​संयम आणि नियंत्रण आवश्यक  कर्मेन्द्रियाणि संयम्य य आस्ते मनसा स्मरन्। इन्द्रियार्थान्विमूढात्मा मिथ्याचारः स उच्यते॥ भावार्थ : मनुष्य हा वरवर इंद्रियांवर नियंत्रण मिळवल्यासारखे भासवत असतो. मात्र, मनातून तो त्यांचेच चिंतन करत असतो वा त्या विषयी विचार करतो, तो दांभिक मानला जातो. याचा अर्थ असा की, दिखाऊपणा करणारा व्यक्ती असत्यवचनी आणि कपटी असल्याचे म्हटले जाते. खऱ्या अर्थाने इंद्रियांवर नियंत्रण मिळण्याची कला अवगत करता आली पाहिजे. इंद्रियांवर नियंत्रण म्हणजे अपेक्षा, आशा, इच्छा, आसक्ती यांच्यावर नियंत्रण मिळवणे होय. असे केल्याने समाधान, खऱ्या, निखळ आनंदाची अनुभूती घेणे शक्य होऊ शकते. 5. ​श्रद्धा, सबुरी, विश्वास ठेवा  एतां विभूतिं योगं च मम यो वेत्ति तत्त्वतः। सोऽविकम्पेन योगेन युज्यते नात्र संशयः॥ भावार्थ : जो मनुष्य माझ्या परमेश्वर स्वरुपाचे आणि योगशक्तीचे तत्त्व जाणतो, तो निश्चल भक्तियोग युक्त होतो. यात कोणतीही शंका नाही. याचाच अर्थ असा आहे की, जो मनुष्य ईश्वरी शक्तीचा मनापासून स्वीकार करतो आणि परमात्म्यावर संपूर्ण श्रद्धा ठेवतो. भगवंत त्याचे कधीही वाईट होऊ देत नाही.

आव्हानांचा सामना करणं म्हणजेच जीवनाचा वास्तविक विकास आमच्या घरात वरच्या मजल्यापासून ते खालपर्यंत ४५ शिड्या आहेत ज्यात वळणाच्या रुपात पाच अडथळे आहेत. अनेकदा मनात विचार येतो की हे वळणे किंवा अडथळे नसते तर किती सोपं झालं असतं. चढ-उतार करणं सोपं आणि लवकर झालं असतं. काही दिवसांपूर्वीची गोष्ट आहे. जसं शिड्यांवरून उतरु लागलो पाय घसरला आणि वेगाने आठ शिड्या पार करत सरळ पहिल्या वळणावर आलो. जर शिड्यामध्ये वळणं नसती तर सर्व ४५ शिड्यांवरून घरंगळत, आदळत-आपटत थेट जमिनीवर येऊन थांबलो असतो आणि माझी काय अवस्था झाली असती याचा विचारही न केलेला बरा. शिड्यांची वळणं असोत किंवा रस्त्यावर तयार केलेले गतिरोधक असोत, चौकात लागलेले सिग्नल असोत किंवा वाहनांच्या तपासणीसाठी उभारलेले तपासणी नाके असोत हे आपल्या जीवनात अडथळे निर्माण करतात, पण सोबतच आपल्याला नियंत्रित करण्यात सहाय्यक ठरत असतात. जीवनात अडथळेही आवश्यक आहेत. जीवनात जर अडथळे किंवा गतिरोधक नसतील तर आपण अमर्याद वेगाने धावायला सुरुवात करू आणि अनेक विविध प्रकारच्या दुर्घटनांना बळी पडू. लाल सिग्नल लागल्यावर थांबणे आवश्यक आहे, पण यामुळे आपण अव्यवस्था आणि ट्रॅफिक जाम पासून वाचू शकतो. गतिरोधक आपल्या अनियंत्रित गतीला नियंत्रित करतात आणि ते आपला दुर्घटना होण्यापासून बचाव करतात. तपासणी नाका आणि विविध प्रकारच्या तपासणी एजन्सी नसत्या तर आपली असंविधानिक व अनैतिक कामे करण्याच्या शक्यता वाढल्या असत्या. कोणते ना कोणते भौतिक गतिरोधक किंवा मानसिक दबावामुळेच आपण अपेक्षित नियमांचे पालन करून चांगले नागरिक झालो आहोत. तसं पाहता आपण जीवनात अनियंत्रित होऊन सतत पळत राहिलो तर आपण किती पळू शकणार आहोत? लियो टॉल्सटॉयच्या गोष्टीतील एक प्रमुख पात्र अधिक जमीन मिळवण्याच्या नादात पूर्ण दिवस अनियंत्रित वेगाने पळू लागतो पण अखेर त्याला आपले प्राण गमवावे लागतात. धावल्यानंतर थकवा येणं स्वाभाविक आहे. आता विश्रांती घ्यावी असे ठरवणेही गरजेचे आहे. काम करून थकल्यानंतर योग्य वेळी विश्रांती घेतली तर आयुष्यभर धावू शकतो आणि जीवनाच्या शर्यतीत खरोखर आगेकूच करू शकतो. यासाठी विश्रामरुपी गतिरोधक आवश्यक आहे. जीवनात सतत काम करत राहाल, पैसेही कमवाल पण शारीरिक स्वास्थ, मानसिक सर्तकता व भावनात्मक संतुलनाकडे लक्ष न दिल्यास सतत तणाव आणि चिंतेने ग्रासलेले असाल तर अशा कमाईचा काहीही उपयोग होणार नाही? जीवनात संतुलन राखणे गरजेचे आहे. जीवनात विविध प्रकारचे अडथळे किंवा बाधा संतुलन मिळविण्याच्या संधी प्राप्त करून देत असतात. हे अडथळे सांगत असतात की, जीवनात बाहेरील अडथळ्यांशिवाय अंतर्गत अथवा मानसिक अडथळ्यांना दूर करणे किती महत्त्वाचेआहे. आपण आयुष्यात किती धावलो त्यापेक्षा अधिक महत्त्वाचे आहे की, आपण किती अडथळे पार केले. अडथळेरहित जीवनापेक्षा आव्हानयुक्त जीवन चांगलं आहे कारण आव्हानांचा स्वीकार करण्यातच जीवनाचा वास्तविक विकास शक्य आहे. आव्हांनाशिवाय आपण कोणताही नवी गोष्ट शिकू शकणार नाही किंवा विषम परिस्थितीत त्याच्याशी झगडण्याचा संकल्प किंवा साहस आपण करू शकणार नाही. अडथळे आपल्याला मागे वळून पाहण्यात आणि आत्मपरीक्षण किंवा पुर्नमूल्यांकन करण्याची संधी देत असतात.

Swami Vivekananda motivational story

चाणक्य की 10 बातें जो आपका जीवन बदल सकती है ! 1. मुर्ख लोगो से कभी विवाद न करे..मुर्ख लोगो से कभी विवाद न करे : चाणक्य कहते है कि हमें कभी भी मुर्ख लोगो के साथ विवाद नहीं करना चाहिए. मुर्ख लोगो के पास बिलकुल भी समझदारी नहीं होती अगर आप उनसे विवाद करेंगे तो नुकसान आपका ही होगा. ऐसे लोगो के साथ बहस होने पर आपकी इज्जत कम हो जाएगी. ऐसे लोग आपको मानसिक तौर पर कमजोर कर सकते है. मुर्ख लोगो से विवाद से बचना हो तो चुप रहे और अपने विवेक से काम ले. इसलिए कभी भी मुर्ख लोगो से विवाद न करे. 2. वर्तमान में जीवन बिताओ.... वर्तमान में जीवन बिताओ : आचार्य चाणक्य कहते है ” हमें भूत के बारे में कभी भी पछतावा नहीं करना चाहिए, न ही भविष्य की चिंता होनी चाहिए. विवेकवान व्यक्ति हमेशा वर्तमान में जीते हैं ”. अगर आपको अपना जीवन सुखी जीना है तो हमेशा आज में जियें. आपके पास न तो आने वाला कल है और न हीं बिता हुआ कल. आपके पास बस एक ही चीज है वह है – आज. जो बीत गया उसके बारे में पछतावा करते रहोगे तो खुद को ही दुखी करोगे. बिता हुआ कल अब याद करके वापस तो आने वाला है नहीं. इसलिए बीते कल के बारे में सोचना व्यर्थ है. अगर आप आने वाले कल के बारे में सोचते हो तो वह भी आपको चिंतित ही करेगा. भविष्य के बारे में सोचकर आप अपना आज ख़राब न करे. आपके पास सिर्फ अभी का पल है इसलिए इसे जियें. इस पल को ऐसे कार्य में लगाये जो आपके जीवन को बेहतर बनाये. आप अपने आज को सवारते रहो आपका आने वाला कल अपने आप सही होता जायेगा.... 3. अपने से कम या ज्यादा प्रतिष्ठा के लोगो से दोस्ती न करे..अपने से कम या ज्यादा प्रतिष्ठा के लोगो से दोस्ती न करे : आचार्य चाणक्य कहते है कि ” कभी भी उनसे मित्रता मत कीजिये जो आपसे कम या ज्यादा प्रतिष्ठा के हों. ऐसी मित्रता कभी आपको ख़ुशी नहीं देगी ”. जो लोग आपसे कम प्रतिष्ठा रखते है उनसे अगर आप दोस्ती करोगे तो आप हमेशा परेशानी में ही रहेंगे. ऐसे मित्र आपसे हमेशा मदद की उम्मीद रखेंगे और आपका फायदा लेने की सोचेंगे. अगर आप कभी संकट में होंगे तो ऐसे मित्र आपकी कुछ help भी नहीं कर पाएंगे. वही आपसे अधिक प्रतिष्ठा के लोगो से दोस्ती करने पर आप हमेशा अपने मित्र के साथ अपनी तुलना में लगे रहेंगे और आपके अंदर ईर्ष्या का भाव रहेगा. आप उसके सामने खुद को हमेशा छोटा समझोगे जो आके आत्मसम्मान के लिए ठीक नहीं है. अगर मुसीबत के समय कभी वह आपकी हेल्प न कर पाए तो आपको अपनी मित्रता पर गुस्सा आएगा. इसलिए इस बात का ध्यान रखे की आपका मित्र आपके लेवल का ही हो.... 4. खुश रहना है तो लगाव से दूर रहे. खुश रहना है तो लगाव से दूर रहे : आप मानो या न मानो पर अधिकांश लोग आज खाने – पीने के लिए दुखी नहीं है बल्कि अपने रिश्तो के कारण दुखी रहते है. जिसका मन उसके साथ नहीं होता वह व्यक्ति दुखी रहता है और इस दुःख का कारण है – लगाव. आचार्य चाणक्य कहते है ” जो अपने रिश्तो के साथ अत्यधिक जुड़ा हुआ होता है, उसे भय और चिंता का सामना करना पड़ता है. सभी दुखों कि जड़ लगाव है ”. जब आप किसी के साथ लगाव रखते हो तो आप माया – मोह के चक्र में फंस जाते हो और यही आपके दुखो का कारण होता है. चाणक्य की बातें वर्तमान माहौल में सटीक बैठती है. आजकल हमें देखने को मिलता है कि आज का युवा Relationship में रहने लगा है. अपनी नौजवानी की Age में वह रिश्ते में रहने लगा है और जब इस रिश्ते में थोड़ी सी भी आपसी खींचतान या झगड़ा होता है तो वह तनाव लेकर बैठ जाते है. उसे अपने पार्टनर को खोने का भय रहता है और इस चिंता में वह टेंशन में डूबा रहता है. वे खुद के लिए जीने के बजाय आपसी लगाव में फंस जाते है. अगर यह लगाव नहीं होगा तो वह अपने लिए वक़्त निकालेगा. खुद को Improve करेगा और अपने करियर में सफल होएगा. इसलिए आपको अगर अगर खुश रहना है तो उस रिश्ते से बाहर निकलने की सोचे जिससे आपको बहुत ज्यादा लगाव है... 5. जो बात न सुने उस पर विश्वास न करे..जो बात न सुने उस पर विश्वास न करे : आपने कई लोगो को देखा होगा जो आपके साथ बैठे रहते है. आपसे बाते करते है. आपने अपनी कोई महत्वपूर्ण बार रखी और वह उसे गौर से सुनने के बजाय अनदेखा करे तो समझ ले की यह इन्सान आपको धोखा जरुर देगा. ऐसे लोगो पर विश्वास करने से बचे. इन लोगो को सिर्फ वही बात बताये जिन्हें आप हर किसी के साथ शेयर कर सकते हो. अपनी निजी या important बातो को ऐसे लोगो से करने से बचे. अगर आपने ऐसे लोगो को अपनी जरुरी बातें बता दी तो समझ लो की अब आपकी ये बातें निजी नहीं रही. ऐसे लोग इन बातो दूसरो को भी बता देते है. इन लोगो पर Vishvas न करे.. 6. आलस्य को त्याग दे... आलस्य को त्याग दे

विष्णु वामन शिरवाडकर तथा तात्यासाहेब शिरवाडकर(जन्म : नाशिक, २७ फेब्रुवारी १९१२; मृत्यू : १० मार्च १९९९) हे मराठी भाषेतील अग्रगण्य कवी, लेखक,नाटककार, कथाकार व समीक्षक होते. त्यांनी कुसुमाग्रज या टोपणनावाने कवितालेखन केले. ते आत्मनिष्ठ व समाजनिष्ठ जाणीव असणारे मराठीतले महत्त्वाचे लेखक मानले जातात. शिरवाडकरांचे वर्णन सरस्वतीच्या मंदिरातील देदीप्यमान रत्‍न असे करतात. वि.स. खांडेकर यांच्यानंतर मराठी साहित्यात ज्ञानपीठ पुरस्कार मिळवणारे ते दुसरे साहित्यिक होते. त्यांचा जन्म दिवस (२७ फेब्रुवारी) हा मराठी भाषा गौरव दिन अथवा मराठी राजभाषा दिवस म्हणून साजरा केला जातो. मराठी आभिरुचीवर चार दशकांपेक्षा अधिक काळ प्रभाव गाजविणारे श्रेष्ठ प्रतिभावंत कवी, नाटककार, कथाकार, कादंबरीकार, लघुनिबंधकार व आस्वादक समीक्षक. प्रामाणिक सामाजिक आस्था, क्रांतिकारक वृत्ती आणि शब्दकलेवरचे प्रभुत्त्व ही त्यांच्या काव्याची वैशिष्ट्ये आहेत. त्यांच्यातल्या सखोल सहानुभूतीने त्यांना समाजाच्या सर्व थरांतील वास्तवाला भिडण्यासाठी आणि पौराणिक आणि ऐतिहासिक व्यक्तिमत्त्वांमधील मानवी वृत्तीचा शोध घेण्यासाठी प्रवृत्त केले. त्यांच्यातल्या शोधक आणि चिकित्सक स्वभावाने त्यांना प्रत्यक्ष ईश्वरासंबंधी प्रश्न उपस्थित करायला आणि माणसाच्या समग्रतेचे आकलन करायला प्रवृत्त केले. त्यांचे समृद्ध आणि प्रगल्भ व्यक्तिमत्त्व वैविध्यपूर्ण आणि प्रसन्न रूपात त्यांच्या साहित्यात प्रतिबिंबित झाले आहे. मराठी कुसुमाग्रजांच्या कविता तरुणांना प्रेरणा देणाऱ्या आहेत. कुसुमाग्रजांची कणा ही कविता युवकांना स्फूर्ती देणारी आहे. ओळखलत का सर् मला पावसात आला कोणी कपडे होते कर्दमलेले केसावरति पाणी क्षणभर बसला नंतर हसला बोलला वरती पाहुन गंगामाई पाहुणि आलि गेली घरटयात राहुन माहेरवाशिण पोरिसारखी चार भिंतित नाचली मोकळ्या हाती जाईल कशी बायको माञ वाचली भिंत खचली चूल वीझली होते नव्हते नेले प्रसाद म्हणुन पापण्यांमधे पाणी माञ ठेवले कारभारणीला घेऊण संगे सर आता लढतो आहे पडकी भिंत बान्धतो आहे चिखल गाळ काढतो आहे खिशाकडे हात जाताच हसत हसत उठला पैसे नको सर जरा एकटेपणा वाटला मोडून पडला संसार तरि मोडला नाहि कणा पाठीवरती हात ठेउन नुसते लढ म्हणा. _कुसुमाग्रज

Suresh Bhat (Marathi: सुरेश भट; 15 April 1932 – 14 March 2003) was a noted Marathi poet from the state of Maharashtra, India. He was known as Ghazal Samrat (Emperor of ghazals) for his exposition of the ghazal form of poetry and its adaptation to the Marathi language. Suresh bhatt kavita Bhat was born in a Karhade Brahmin family inAmravati, Maharashtra to Shridhar Bhat, aphysician. His mother was fond of poetry and made young Bhat learn famous Marathi poems by heart. He later acknowledged this practice to be a key influence in the development of his poetic abilities.[citation needed] When he was two and a half years old, Bhat contracted polio. The disease left his right leg incapacitated for the remainder of his life.[citation needed] Bhat completed his education in Amravati, and earned a B.A. degree in 1955 after failing twice in his final exams. He said later that due to his physical disability and lack of interest in academics, he often suffered humiliation at home. According to him, his poems were the only source of comfort for him during such times of bitterness and depression.[citation needed] After graduation, Bhat continued writing poems whilst holding various teaching jobs inRural areas around Amravati.[citation needed] Suresh Bhat converted to Buddhism with the help of Bhante Surai Sasai. Because of Buddhism was the religion of Babasaheb Ambedkar, who was an ideal to him.[1][2] In his private life, Bhat made no bones about his hurt over the rejections and embarrassment that he suffered earlier in life, and said that he was not someone who forgives or forgets easily. His poems reflect his angst about human suffering, and due to their fiery nature, are generally popular amongst the youth.[citation needed] He had two sons and a daughter. One of them predeceased him when he was killed in an accident.[citation needed] Suresh Bhat died of cardiac arrest on 14 March 2003. He was 70.[3] जगत मी आलो असा जगत मी आलो असा की, मी जसा जगलोच नाही! एकदा तुटलो असा की, मग पुन्हा जुळलोच नाही! जन्मभर अश्रूंस माझ्या शिकविले नाना बहाणे; सोंग पण फसव्या जिण्याचे शेवटी शिकलोच नाही! कैकदा कैफात माझ्या मी विजांचे घोट प्यालो; पण प्रकाशाला तरीही हाय, मी पटलोच नाही! सारखे माझ्या स्मितांचे हुंदके सांभाळले मी; एकदा हसलो जरासा, मग पुन्हा हसलोच नाही! स्मरतही नाहीत मजला चेहरे माझ्या व्यथांचे; एवढे स्मरते मला की, मी मला स्मरलोच नाही! वाटले मज गुणगुणावे, ओठ पण झाले तिऱ्हाइत; सुचत गेली रोज गीते; मी मला सुचलोच नाही! संपल्यावर खेळ माझ्या आंधळ्या कोशिंबिरीचा.... लोक मज दिसले अचानक; मी कुठे दिसलोच नाही! (रंग माझा वेगळा  ह्या काव्यसंग्रहातून) आकाश उजळले होते इतकेच मला जातांना सरणावर कळले होते मरणाने केली सुटका जगण्याने छळले होते ही दुनिया पाषाणांची बोलून बदलली नाही मी बहर इथे शब्दांचे नुसतेच उधळले होते गेलेल्या आयुष्याचा मधुमास गडे विसरू या (पाऊल कधी वाऱ्याने माघारी वळले होते?) मी ऐकवली तेव्हाही तुज माझी हीच कहाणी मी नाव तुझे तेव्हाही चुपचाप वगळले होते याचेच रडू आले की जमले न मला रडणेही मी रंग तुझ्या स्वप्नांचे अश्रूंत मिसळले होते नुसतीच तुझ्या स्मरणांची एकांती रिमझिम झाली नुसतेच तुझे हृदयाशी मी भास कवळले होते घर माझे शोधाया मी वाऱ्यावर वणवण केली जे दार खुले दिसले ते आधीच निखळले होते मी एकटाच त्या रात्री आशेने तेवत होतो मी विझलो तेव्हा सारे आकाश उजळले होते (एल्गार)

Ba si mardhekar yancha jayanti nimittane aswad gheuya tyancha eka Sundar kavitecha. पिपात मेले ओल्या उंदिर; माना पडल्या, मुरगळल्याविण; ओठावरती ओठ मिळाले; माना पडल्या, आसक्तीविण. गरिब बिचारे बिळात जगले, पिपात मेले उचकी देउन; दिवस सांडला घाऱ्या डोळी गात्रलिंग अन धुऊन घेउन. जगायची पण सक्ती आहे; मरायची पण सक्ती आहे. उदासतेला जहारी डोळे, काचेचे पण; मधाळ पोळे ओठावरती जमले तेही बेकलाइटी,बेकलाइटी! ओठावरती ओठ लागले; पिपात उदिर न्हाले! न्हाले! कवी : बा. सी. मर्ढेकर

बहिणाबाई चौधरी (जन्म : इ.स. १८८०; मृत्यू : ३ डिसेंबर, १९५१) ह्या पूर्व खानदेशात (आताच्या जळगांव जिल्ह्यातील) असोदा येथे जन्मलेल्या कवयित्री होत्या. लिहिता न येणाऱ्या बहिणाबाई 'लेवा गण बोली'त आपल्या कवीता करत व त्यांचे चिरंजीव सोपान चौधरी त्या कागदावर लिहून ठेवत. त्यांच्या कविता मराठी साहित्यातील अनमोल साठा आहे. सुगरणीचा खोपा अरे खोप्यामधी खोपा सुगरणीचा चांगला देखा पिलासाठी तिन झोका झाडाले टांगला ! पिल निजली खोप्यात जसा झुलता बंगला तिचा पिलामधी जीव जीव झाडाले टांगला ! सुगरीन सुगरीन अशी माझी रे चतुर तिले जाल्माचा संगती मिये गाण्य गम्प्या नर खोपा इनला इनला जसा गिलक्याचा कोसा पाखराची कारागिरी जरा देख रे मानसा!! तिची उलूशीच चोच तेच दात तेच ओठ तुला देले रे देवान दोन हात दहा बोटं ??? मन वढाय वढाय, उभ्या पीकातलं ढोर ही बहिणाबाईंची प्रसिद्ध कविता आहे. अनेक पाठ्यपुस्तकात या कवितेचा समावेश होता. अभ्यासक्रमात या कवितेला विशिष्ठ महत्व होतं. मन वढाय वढाय उभ्या पीकांतलं ढोर, किती हांकला हांकला फिरी येतं पिकांवर. मन मोकाट मोकाट त्याले ठायीं ठायीं वाटा, जशा वार्‍यानं चालल्या पान्यावर्‍हल्यारे लाटा. मन लहरी लहरी त्याले हातीं धरे कोन? उंडारल उंडारलं जसं वारा वाहादन. मन जह्यरी जह्यरी याचं न्यारं रे तंतर, आरे इचू, साप बरा त्याले उतारे मंतर ! मन पांखरू पांखरूं त्याची काय सांगूं मात ? आतां व्हतं भुईवर गेलं गेलं आभायांत. मन चप्पय चप्पय त्याले नहीं जरा धीर, तठे व्हयीसनी ईज आलं आलं धर्तीवर. मन एवढं एवढं जसा खाकसचा दाना, मन केवढं केवढं ? त्यांत आभाया मायेना. देवा, कसं देलं मन आसं नहीं दुनियांत ! आसा कसा रे यवगी काय तुझी करामत ! देवा, आसं कसं मन ? आसं कसं रे घडलं कुठे जागेपनीं तुले आसं सपन पडलं ! अरे संसार संसार अरे संसार संसार, जसा तवा चुल्ह्यावर, आधी हाताला चटके, तेव्हा मिळते भाकर । अरे संसार संसार, होटा कधी म्हनू नाही राउळीच्या कयसाले, लोटा कधी म्हनू नाही । अरे संसार संसार, नाही रडन कुढन येड्या, गयांतला हार, म्हणू नकोरे लोढनं । अरे संसार संसार, खिरा येला वरचा तोड एक तोंडामधी कडू, बाकि लागतो रे गोड । अरे संसार संसार, म्हनू नकोरे भिलावा, त्याले गोड भिम फुल, मधी गोडंब्याचा ठेवा । देखा संसार संसार, शेंग वरतून काटे, अरे वरतून काटे, मधी चिकणे सागर गोटे । एक संसार संसार, दोन्ही जिवांचा इचार, देतो सुखाले नकार, अन् दुखाले होकार । देखा संसार संसार, दोन्ही जिवांचा सुधार कदी नगद उधार, सुखदुखःचा बेपार । अरे संसार संसार, असा मोठा जादुगर माझ्या जिवाचा मंतर, त्यच्यावरती मदार । असा संसार संसार, आधी देवाचा इसर माझ्या दैवाचा जोजर्, मग जिवाचा आधार । माझी माय सरसोती माझी माय सरसोती माले शिकवते बोली लेक बहिनाच्या मनी किती गुपित पेरली !! माझ्यासाठी पांडुरंगा तुझ गीता --भागवत पावात समावत आणि मातीमधी उगवत !! आरे देवाचं दर्सन झालं झालं आपसुक हिरीदात सुर्याबापा दाये अरूपाच रूप !! तुझ्या पायाची चाहूल लागे पानापानांमधी देवा तुझ येनजान वारा सांगे कानामधी !! फुलामधी समावला धरत्रीचा परमय माझ्या नाकाले इचारा नथनीले त्याचं काय !! किती रंगवशी रंग रंग भरले डोयात माझ्यासाठी शिरिरंग रंग खेये आभायात !!

Just motivation. Nothing else. Listen these marathi motivational stories and stand strong in life. Thanks for listening these stories. If you really like it please tell me. I will be greatfull for every of your message. Thanks once again. Keep listening your favorite podcaster's podcast.😊😊

Ek Hindi story of guru shishya which tells us never hurt anyone's emotions ever. And one Marathi story of guru shishya which tells us the true meaning of Gurudakshina. Thanks for watching my podcast.

Nothing is impossible. Try till you win. Old but motivational story of a saint.

Many of us don't know the history of the festivals we celebrate many a times. So here we are going to listen what is the actual story of dashahara. If you like my attempt Pls don't forget to send me a voice massage.. I Will be waiting..

Hum sabhi ki zindagi me hamesha hi kuch na kuch Kash rah jate hai. Usi vishay par hai aaj ki ye kavita Khas aapke liye. Pasand aye to batana na bhule..

Some sad kavita

These are some natyasangeet from marathi sangeet natal. Named as Nayan bawre zale. Auther writer is Manohar polkamwar the famous

Gosht tichya premachi

Short stories marathi.Very short marathi stories. Marathi Laghukatha. Lalit Katha

Marathi Prem kavita. marathi poems. Marathi stories. Short stories. Kavyawachan. Kathakathan.