Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων https://KPaXradio.live

μηχανή #126 με εκείνη τη σπάνια ισορροπία ανάμεσα στην υποψία και την αθωότητα και με έναν λόγο που πάει να γίνει τραγούδι ρωτώντας μάταια “πού είναι ο γάμος και η χαρά” νεανικότητα και συλλογικότητα στην ποίηση τραγούδι, Ντύλαν και Γκάτσος στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων Από καιρό μού σταματά η σκέψη σε βραχύλογον ορισμό της ποιητικής τέχνης· εύρημά μου: Η ποίηση είναι ο λόγος που πάει να γίνει τραγούδι. Μη λησμονούμε πως τον παλαιό καιρό η λύρα δεν ήταν απλό γλωσσικό σχήμα. Συνόδευε το ποίημα η μουσική αξεχώριστα. Κωστής Παλαμάς, «Ο ποιητής και το τραγούδι του», 1927. Τα χρόνια μου και τα χαρτιά μου. Η Ποιητική μου. 1933. Άπαντα, Ι΄. Mπίρης-Γκοβόστης, [1966]. 565 συμπαρασυρθείτε https://kpaxradio.live

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και Τρίτη  ένα πράγμα έχετε να κάνετε Μηχανή #136! Urdu βερβέρικα καλιαρντά μαντινάδες γιαπωνέζικα σχιζοφωνητικά άμυνα απέναντι στην άσπλαχνη ομορφιά της άνοιξης στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων https://kpaxradio.live συμπαρασυρθείτε εαρινά αχ βαχ Be not defeated by the rain, Nor let the wind prove your better. Succumb not to the snows of winter. Nor be bested by the heat of summer. Be strong in body. Unfettered by desire. Not enticed to anger. Cultivate a quiet joy. Count yourself last in everything. Put others before you. Watch well and listen closely. Hold the learned lessons dear. Ame ni mo makezu (雨ニモマケズ, ‘Be not Defeated by the Rain’, 1931) by Kenji Miyazawa

μας φύτεψαν φόβο μα φυτρώσαν φτερά – μάζωξη ήλιου στο δρόμο μηχανή #135 στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

Ὅλα σ’ αὐτὴ τὴ γῆ μασκαρευτῆκαν, ὀνείρατα, ἐλπίδες καὶ σκοποί, ἡ μούραις μας μουτσούναις ἐγινῆκαν, δὲν ξέρομε τι λέγεται ντροπή. Γ. Σουρής τελευταία μέρα του Φλεβάρη μια μέρα πριν την άνοιξη; και ο ποιητικός αποκριάτικος καζαμίας της μηχανής άνοιξε! Εις τον δημόσιον χορόν της αριστοκρασί, που έπιναν εν τούτοις και κρασί μηχανή #133 στο Κοινωνικό Ραιόφωνο Χανίων Στο δρόμο ένα κορίτσι πουλούσε χαρταετούς. Πάρε κι ουρανό μαζί, μου είπε. Πού θα τον πετάξεις; Στον μαύρο ύπνο τους μικρή μου. Μήπως κι έτσι ονειρευτούν πώς είναι τα χρώματα. Γιώργος Μελάνθης

ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ο Ντίνος Χριστιανόπουλος και ο Φραντς Κάφκα μπαίνουν σε ένα μπαρ… (και συζητούν για το αν η φαντασία είναι πιο σημαντική από τη γνώση) έτσι θα μπορούσε να ξεκινά η μηχανή #129 που κάνει δεύτερο ποδαρικό με έναν Καζαμία του 2022 προσφέροντας αλατόνερο για ξεμάτιασμα σούπα από κάστανο και σαλέπι όλα του κόσμου ονείρατα στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων

η σιωπή στο σαράκι η μύγα στη μέλισσα το ποίημα στην ερωτική θαλπωρή – μια ανείπωτη ερωτική ιστορία μηχανή #132 στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων φαντάζεσθε εγχρώμως αντι-εξουσιάζεσθε ανυπερθέτως και αχ βαχ κραχ! https://kpaxradio.live Ας κλαίμε, λοιπόν, κι ας το λέμε χαρά χαρά γιατί είμαστε ακόμη εδώ υποφέροντας. Με το ξημέρωμα θα μπούμε σ’ άλλο λιμάνι όπως σ’ ένα καινούργιο ποίημα και μες στην πάχνη θα κρατώ τον τελευταίο στίχο μιας ανείπωτης ερωτικής ιστορίας. Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

ένα θεραπευτικό σαρανταβότανο στη διάθεση της μηχανής που επιστρατεύει όλα τα βότανα από το ράφι (και τους στίχους) για να διώξει απ’ το κορμάκι της τσι πόνους και τα πάθη… Σαν την υγεία σου έχασες και θες να την κερδίσεις μόνο με βότανα της γης θα την ξαναποκτήσεις – μηχανή #130 στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων συμπαρασύρσου και βρες την υγειά σου https://kpaxradio.live Κι όμως πρέπει να λογαριάσουμε κατά πού προχωρούμε, όχι καθώς ο πόνος μας το θέλει και τα πεινασμένα παιδιά μας και το χάσμα της πρόσκλησης των συντρόφων από τον αντίπερα γιαλό· μήτε καθώς το ψιθυρίζει το μελανιασμένο φως στο πρόχειρο νοσοκομείο, το φαρμακευτικό λαμπύρισμα στο προσκέφαλο του παλικαριού που χειρουργήθηκε το μεσημέρι· αλλά με κάποιον άλλο τρόπο, μπορεί να θέλω να πω καθώς το μακρύ ποτάμι που βγαίνει από τις μεγάλες λίμνες τις κλειστές βαθιά στην Αφρική και ήτανε κάποτε θεός κι έπειτα γένηκε δρόμος και δωρητής και δικαστής και δέλτα· που δεν είναι ποτές του το ίδιο, κατά που δίδασκαν οι παλαιοί γραμματισμένοι, κι ωστόσο μένει πάντα το ίδιο σώμα, το ίδιο στρώμα, και το ίδιο Σημείο, ο ίδιος προσανατολισμός. Γ. Σεφέρης, Ένας γέροντας στην ακροποταμιά (1942)

ένα σονέτο μεσοπέλαγα ένα μικρό κουτί και μια σύγχρονη “ωδή” στον έρωτα σε μια μπαλάντα του γαλαξιακού ραδιοφώνου μηχανή #125 στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων συμπαρασυρθείτε https://kpaxradio.live Σούρουπο ακόμα, βράζει ο καφές και χύνεται μια φωνή απ’ το ραδιόφωνο να λέει τον καιρό της εβδομάδας να καπνίζεις στο τραπέζι της κουζίνας να λες θα την γκρεμίσω εγώ αυτή την πόρτα και να μην υπάρχει πόρτα Α. Λαβράνος (το σούρουπο το κάναμε πρωί πάνω στην κουβέντα μα γαλαξίας είναι αυτός, σε ζαλίζει…)

ρυθμός μέτρο και τρυφερά χέρια σε μια μάχη αγάπης μασάζ για το δέρμα και τον εγκέφαλο για τα απλά και τα δύσκολα μηχανή #124 στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων Για να ελευθερώσεις τον άλλο, πρέπει πρώτα να είσαι εσύ ελεύθερος. Και μετά, αυτός ο άλλος… Ποιος άλλος;

ω ψυχή ω λυκόφως ω θύμηση αλλά και ω, ναι, το ξέρω Ω εγώ! Ω ζωή! μια μυσταγωγία Ω! μηχανή #123 συμπαρασυρθείτε με έναν στίχο στο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Χανίων Η ερώτηση, ω εγώ, τόσο θλιμμένη, επανέρχεται ̶ Τι καλό υπάρχει μέσα σε όλα αυτά, ω εγώ, ω ζωή; Απάντηση Ότι είσαι εδώ ̶ ότι η ζωή υπάρχει και η ταυτότητα, Ότι το πανίσχυρο παιχνίδι συνεχίζεται, κι εσύ μπορείς να συμβάλεις με έναν στίχο. Walt Whitman