Zbrodnia na poniedziałek

Jest to jedna z najsłynniejszych i najważniejszych spraw kryminalnych w historii Australii. Mówi się, że to właśnie wtedy ten kraj stracił swoją niewinność. To opowieść o wygranej na loterii, która zakończyła się tragedią. O porwaniu i śmierci ośmioletniego chłopca. I o mężczyźnie, któremu niemal to uszło na sucho. I o procesie, na którym najważniejszymi dowodami były nasiona cyprysów i psie włosy. Zapraszam do słuchania

Hiszpańscy policjanci nie musieli kopać głęboko. Wystarczyło zaledwie kilka machnięć łopatą, żeby pół metra pod powierzchnią gruntu odnaleźć dwa worki na śmieci. W środku znajdowały się pocięte na kawałki szczątki dwójki ludzi. Były tak zmasakrowane, że do ich identyfikacji potrzebne były badania DNA. Ale nawet przed ich przeprowadzeniem śledczy byli pewni, kogo właśnie odnaleźli. Trwające dwa tygodnie poszukiwania dobiegły właśnie tragicznego końca.

W dzisiejszym odcinku opowiadam o zabójstwie Ingrid Visser. Zabójstwie, które wstrząsnęło Hiszpanią i Holandią. Pomimo tego, że winni znaleźli się w więzieniu, w tej sprawie ciągle pozostało kilka pytań bez odpowiedzi

Był dwudziesty trzeci lutego 2018 roku. Soumya Sekhar Sahu przygotowywał właśnie lunch ze swoją żoną Reemą. On miał dwadzieścia sześć lat i był inżynierem oprogramowania. Ona miała wtedy dwadzieścia dwa laty. Mieszkali w Patnagarh. Niewielkim mieście na zachodzie Indii. Liczy ono dwadzieścia pięć tysięcy mieszkańców. Znajduje się w stanie Orisa. Wzięli ślub zaledwie pięć dni wcześniej i teraz cieszyli się z tego, że razem zamieszkali w nowo wybudowanym domu. Zanim jednak zaczęli jeść, otrzymali tajemniczą paczkę. Kiedy ją otworzyli, spodziewając się, że to kolejny prezent ślubny, ich domem wstrząsnął wybuch. Soumya Sekhar Sahu umarł od poparzeń w szpitalu. Reema Sahu cudem przeżyła.

Kto chciał zabić nowożeńców? Dlaczego przysłał im bombę? Czy udało się schwytać sprawcę? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Zamordował co najmniej sześciu mężczyzn. Chociaż prawdziwa liczba jego ofiar, jak w przypadku większości seryjnych morderców, jest nieznana. Niektórzy uważają, że mogło ich być nawet czternaście. Policjanci znali jego tożsamość. Było co najmniej dwóch świadków, którzy potwierdzili, że to właśnie on ich zaatakował. Pomimo tego nigdy nie postawiono mu żadnych zarzutów. Od jego zbrodni minęło już pięćdziesiąt lat, a Bazgrzący Morderca ciągle pozostaje na wolności.

Co wydarzyło się w latach siedemdziesiątych w San Francisco? Kim były ofiary seryjnego zabójcy? Dlaczego sprawcy nie udało się złapać? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

18 lipca 2002 roku mieszkający i pracujący w Filipinach brytyjski informatyk Steven Davis został zastrzelony w swoim własnym mieszkaniu. Filipińska policja od początku uważała, że był to napad rabunkowy z tragicznym finałem. Innego zdania była jednak matka mężczyzny Margaret Davis. Przyleciała na Filipiny i zaczęła prowadzić prywatne śledztwo. Śledztwo, które doprowadziło ją do nieoczywistego i zaskakującego finału.

Kto odpowiadał za śmierć Stevena Davisa? Jak wyglądało śledztwo Margaret Davis? Jak się zakończyło? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Wszystko zaczęło się od rysunku, który zobaczyłem gdzieś w internecie. Przedstawiał zatrwożonych ludzi w wiktoriańskich strojach, którzy uciekali przed mężczyzną w pończochach, butach na obcasie i w policyjnej czapce, który tańczył na latarni. Podpis głosił, że "mieszkańcy dziewiętnastowiecznego Londynu byli terroryzowani przez Kubę Rozbieracza". Po angielsku ta gra słów była jeszcze zabawniejsza niż mój kulawy przekład, bo mówił o "Jack the Stripper" podczas gdy "Kuba Rozpruwacza" to "Jack the Ripper". Uśmiechnąłem się nawet lekko widząc ten obrazek, ale im dłużej na niego patrzyłem, tym bardziej mi w nim coś nie grało. Przeszukiwałem zakamarki swojej pamięci, żeby ustalić co, aż w końcu mnie olśniło. Nie dziewiętnastowieczny Londyn, ale ten dwudziestowieczny. A konkretnie lata sześćdziesiąte. A "Jack the Stripper" to przydomek, który angielski media nadały seryjnemu zabójcy odpowiedzialnemu za śmierć co najmniej sześciu kobiet.

Kim był "Jack the Stripper" i jego ofiary? Jak wyglądało śledztwo w jego sprawie, jedno z największych w historii Wielkiej Brytanii? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Są ludzie, o których można powiedzieć, że los dał im wszystko. Sunny Ang Soo Suan z Singapuru wydawał się być właśnie takim człowiekiem. Urodził się w 1939 roku. Jego dzieciństwo wypadło co prawda na burzliwe lata wojny. Niemniej, wychowywał się w rodzinie z klasy średniej, w dobrych warunkach. Jego ojciec był wysoko postawionym urzędnikiem państwowym. Był przystojnym chłopakiem i wyrósł na przystojnego mężczyznę. Jego iloraz inteligencji wynosił podobno 128 punktów i był powyżej średniej. Skończył szkołę średni średnią w 1955 roku. Zaczął uczyć się, żeby zostać nauczycielem, ale w 1957 postanowił rzucić studia i zapisał się na kurs pilota samolotowego. Jednak już dziesięć lat później został powieszony za morderstwo.

Jak to się stało? Dlaczego Sunny Ang trafił do celi śmierci i dlaczego ta sprawa była przełomowa dla singapurskiego prawa karnego? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

W listopadzie 1920 roku w egipskiej Aleksandrii przypadkiem odnaleziono ciała aż siedemnastu zamordowanych kobiet. Wkrótce okazało się, że za morderstwa odpowiedzialna jest szajka, której przewodziły dwie kobiety, siostry - Raya i Sakina. Ale cała historia nie ma tylko warstwy kryminalnej. Raya i Sakina stały się bowiem ważnymi figurami w egipskiej kulturze. Poświęcono im niezliczone książki, opowiadania, sztuki teatralna, a nawet filmy. Kim były? Jak się kształtował mit z nimi związany? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

"Nie wierzę, że to piszemy, ale czy możemy przestać romantyzować seryjnych morderców?" - zapytała w swoim artykule, który pojawił się na łamach arabskiego portalu El-Shaid, jego założycielka Raghda El-Sayed. W artykule zwracała na różnorodne kłopotliwe konsekwencje, do których może to prowadzić. Autorka wymieniła między innymi normalizację przemocy, źle kierowaną sympatię, ryzyko pojawienie się naśladowców, normalizację niebezpiecznych zachowań czy wykorzystywanie tragedii ofiar. Co skłoniło Raghdę El-Sayed do napisania tego artykułu. Niewiarygodny sukces w arabskim świecie serialu saudyjskiej platformy streamingowej Shahid. W roli głównej wystąpił popularny komik Ahmed Fahmy, w nietypowej dla siebie, dramatycznej roli. W wywiadach prasowych opowiadał, że przez wiele miesięcy "uczył" się swojego bohatera, żeby perfekcyjnie oddać jego gestykulację i mimikę. Serial nosił tytuł "Rzeźnik z Gizy" i opowiadał historię Gaddafiego Faraga Abdela Atti.

Kim był Gaddafi Atti? Jakie zbrodnie popełnił? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

To sprawa, która była jak trzęsienie ziemi, które uderzyło w samo serce świata malezyjskiej polityki. A wstrząsy wtórne są odczuwalne nawet dzisiaj, po osiemnastu latach. Pojawiają się w tej historii wielkie nazwiska, jeszcze większe pieniądze, międzynarodowe spiski, brawurowe ucieczki i wreszcie nierozwiązane tajemnice. Bo tak naprawdę, pomimo dwóch wyroków skazujących i jednej egzekucji, do dzisiaj nie znamy odpowiedzi na najważniejsze pytania - kto tak naprawdę odpowiada za śmierć Altantuyai Shaariibuugiin i dlaczego dziewczyna musiała zginąć?

Ojciec Mathew Peiris był jednym z najbardziej znanych anglikańskich księży na Sri Lance w latach siedemdziesiątych oraz osiemdziesiątych. Wysoki, postawny, z długą siwą brodą i czarnymi włosami. Sam opowiadał, że przebywając w Indiach, przyrzekł, że nigdy ich nie obetnie. Pełnił zaszczytną i ważną funkcję wikarego w kościele świętego Pawła w Colombo. Unosiła się wokół niego aura autorytetu i mistycyzmu. Peiris był także egzorcystą. W tej pracy, pomimo tego, że był anglikaninem, korzystał z katolickich rytuałów i modlitw. Podobno dokonywał także uzdrowień. Przepowiadał przyszłość członkom swojego kościoła. A także był stygmatykiem. Na prowadzone przez niego msze przychodziły tłumy. Potem długo rozmawiał z wiernymi specjalnie zbudowanej szopie za ogrodem. Tworzył z nimi głęboką, mistyczną wręcz więź. Wkrótce się okazało, że ten święty według wielu człowiek zamieszany jest w sprawę podwójnego zabójstwa! Co się stało? Kim były ofiary? Dlaczego zginęły? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Znaleziono ich w lesie. Nagich. Z obrażeniami w okolicach genitaliów oraz oderwanymi kawałkami skóry. A także sklejonymi ustami oraz powiekami. Zostali zabici ciosami od noża oraz uderzeniami kamieniem prosto w głowy. Ich ubrania leżały niedaleko, starannie złożone. Dowód na to, że mieli czas, żeby je zdjąć i najprawdopodobniej zupełnie nie byli przy tym zdenerwowani. Jakby rozbieranie się w środku lasu, z dala od ludzi, było najzupełniej normalną czynnością. Indyjska policja początkowo podejrzewała, że doszło do jakiegoś rodzaju zabójstwa honorowego. Albo do rabunku. Ale kiedy na ciele mężczyzny znaleziono cenny, złoty łańcuch ta teoria została odrzucona.

- Miejsce zbrodnia dało nam do myślenia - opowiadał Yogender Vyas, oficer policji z Gogundy, który prowadził śledztwo - Na początku myśleliśmy o morderstwie honorowym albo o trójkącie miłosnym. Ale kto oblewałby klejem superglue parę, która właśnie uprawia seks?

Co w takim razie stało się w lesie w Radżastania w listopadzie 2022 roku? Bo niewątpliwie było to jedno z najbardziej wstrząsających, ale także najdziwniejszych morderstw we współczesnych Indiach. O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Podobno poznali się w ten sposób, że weszła do jego biura w Las Vegas i powiedziała, że chce tutaj pracować. A on się zgodził. Trudno powiedzieć, czy już wtedy się w niej zakochał, a ona w nim. On nazywał się Larry McNabney i był prawnikiem. Ona natomiast to Elisa Barasch. On miał czterdzieści siedem lat, on dwadzieścia dziewięć. Był rok 1995. Wtedy rozpoczęła się ich wspólna historia, która zakończyła się w roku 2002, kiedy jedno z nich postanowiło powiesić się w celi aresztu na słonecznej Florydzie.

To opowieść o wielu kłamstwach, kradzieży i wreszcie morderstwie. Jak do niego doszło? Dlaczego dwie kobiety zdecydowały się zabić człowieka, któremu wiele zawdzięczały? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

17 września 2020 Tapiwa Makore został wysłany przez swoją matkę do pilnowania rodzinnego ogrodu. W okolicach godziny piętnastej rodzice chłopca wybrali się do ogrodu, żeby podlać znajdujące się tam rośliny. Chłopca jednak tam nie było. Zapytali znajdujące się nieopodal dzieci, które również pracowały w przydomowych ogrodach, gdzie jest Tapiwa. Wskazały znajdujący się nieopodal staw. Tam jednak również go nie było. Rozpoczęto gorączkowe poszukiwania, w które włączyli się wszyscy mieszkańcy wioski. Niestety bez rezultatów. Zapadła noc i nikt nie miał pojęcia, gdzie może przebywać chłopiec. Rozpoczęto gorączkowe poszukiwania, które jednak nie przyniosły żadnych rezultatów. A następnego dnia dokonano makabrycznego odkrycia.

Co się stało z chłopcem? Kto był odpowiedzialny za jego makabryczną śmierć? I co to ma wspólnego z tradycyjnymi wierzeniami w Zimbabwe. O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

7 stycznia 2011 roku Birgit Heckmair pracowała razem z córką w ich restauracji Cattle Baron Steakhouse w Mareua Mall w stolicy Namibii Windhuk. Kiedy przebywała w biurze, jej córka odebrała telefon, że należący do niej samochód brał udział w wypadku drogowym i natychmiast ma się pojawić na miejscu zdarzenia. Pojechała na wskazaną lokalizację. Tam zauważyły ambulans, do którego właśnie wkładano zakryte prześcieradłem zwłoki. Pomimo tego Brigit natychmiast wiedziała, że to jej syn - Andre. Poznała go po butach.

Dlaczego zginął Andre? Kim byli sprawcy? Dlaczego pokonali prawie 12 tysięcy kilometrów, żeby zabić 25 letniego chłopaka? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Rzadko się zdarza, żeby śledczy mogli tak dokładnie widzieć moment śmierci ofiary zabójstwa. Ale tak właśnie się stało w przypadku Els Van Doren. Trzydziestoośmioletniej żony Jana De Wilde jubilera z Antwerpii. Było to możliwe dzięki kamerze, którą miała zamontowana na swoim kasku. Na nagraniu widać więc, jak wyskakuje z samolotu. Następnie chwyta się za ręce z dwoma mężczyznami, z których jednym jest jej instruktor Marcel Somers. Przez pewien czas lecą razem tworząc formację. Następnie puszczają się i pada sygnał do otworzenia spadochronów. Jednak spadochron Elsy Van Doren nie działa. Przez kolejne sekundy nagrania widać, jak kobieta szamocze się z linkami. Próbuje otworzyć spadochron awaryjny, ale ten też nie działa. Krzyczy, patrzy za siebie, walcząc o życie. Bezskutecznie. Leciała w dół przez kilkaset metrów, zdając sobie sprawę, że nie jest w stanie się uratować. Spadła do ogródka domu w miejscowości Opglabbeek w północno wschodniej Belgii z wysokości ponad trzech kilometrów. Zginęła na miejscu.

- Podczas swojego ostatniego skoku zrobiłaś wszystko, żeby się uratować, ale ktoś nie chciał pozwolić ci żyć - powiedziała podczas pogrzebu siostra Elsy Van Doren. Pytanie brzmiało, kto? Kto mógłby pragnąć jej śmierci?

Odpowiedzi na to i inne pytania związane z tą sprawą poznacie po wysłuchaniu tego odcinka podcastu "Zbrodnia na poniedziałek"

Stephany Tatiana Flores Ramírez była piękną, młodą, czarnowłosą dziewczyną o typowej latynoskiej urodzie i ujmującym uśmiechu. Studiowała Pochodziła z bogatego domu. Jej ojciec był znanym biznesmenem i politykiem. Był nawet wiceprezydentem za czasów prezydentury kontrowersyjnego peruwiańskiego polityka Alberto Fujimoriego. Przez chwilę, po ustąpieniu Fujimoriego był nawet kandydatem na urząd prezydenta, ale do tego nie doszło w wyniku społecznego sprzeciwu. Stephany Flores Ramirez studiowała biznes na Uniwersytecie w Limie i była na ostatnim roku tejże uczelni. Zamordowano ją 30 maja 2010 roku w hotelowym pokoju. Jej ciało znaleziono jednak dopiero 2 czerwca, kiedy do pokoju wszedł pracownik, żeby posprzątać. Na miejscu znaleziono rakietę tenisową, która posłużyła jako prawdopodobne narzędzie zbrodni.

Nie jest to jednak początek tej historii. Nie jest to też środek. Ta opowieść ciągnęła się przez wiele lat. Wydarzyła się na co najmniej trzech kontynentach i w kilku krajach. Jej bohaterami są pewien holenderski młodzieniec, bohaterski dziennikarz śledczy, który zginął w zamachu na swoje życie, policjanci z Peru, Chile, Stanów Zjednoczonych, agenci FBI. I dwie zamordowane dziewczyny. Przede wszystkim dwie zamordowane dziewczyny.

Ta historia zaczęła się jak bajka. W latach dziewięćdziesiątych w Niemczech spotkali się Heike Dorsch oraz Stefan Ramina. Dziewczyna natychmiast zakochała się w przystojnym blondynie, który roztoczył przed nią romantyczną wizję. Nie chciał prowadzić zwykłego, mieszczańskiego życia. Zamiast tego marzył o tym, żeby spędzić je na morzu. Chciał opłynąć świat. Ale nie na emeryturze, bo wtedy podróże życia planuje większość Niemców, ale wtedy, kiedy jest ciągle młody i zdrowy. Heike pokochała również to marzenie. Sama zaczęła żeglować. Zdobywała kolejne uprawnienia.

W podróży dookoła świata wyruszyli w roku 2008. W 2011 trafili na Markizy. Do wyspiarskiego raju na Pacyfiku. I tam Stefan został brutalnie zamordowany. Jak do tego doszło? Kim był morderca? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

To jest jedna z najciekawszych książek true crime, które czytałem w tym roku, o jednej z najstraszniejszych i najgłośniejszych spraw kryminalnych z ostatnich 30 lat. Zabójstwo Iwony Cygan to jedna z tych historii, którą mocno śledziłem. Młoda dziewczyna wychodzi wieczorem z domu, żeby spotkać się z koleżanką. Następnego dnia jej ciało zostaje znalezione na nadwiślańskich wałach. Pomimo intensywnego śledztwa, sprawcy nie udaje się złapać. Do czasu... Kiedy śledztwo przejmuje krakowskie Archiwum X cała Polska szły o szajce handlarzy żywym towarem, którzy trzymali małopolski Szczucin w garści. Którzy mieli w swoich kieszeniach policjantów i prokuratorów. I którzy nie wahali się zabić, jeśli ktoś powiedział choćby słowo za dużo. Wszyscy o tym czytaliśmy i kręciliśmy z niedowierzaniem i przerażeniem głowami. Wszyscy uwierzyliśmy w tę opowieść. Aż pojawił się Mateusz Baczyński, który pokazał, że prawda była jednak trochę inna.

W tym odcinku rozmawiam z Mateuszem Baczyńskim o jego książce "Martwy punkt", poświęconej sprawie zabójstwa Iwony Cygan

Piętnastoletni Tony Dutcher Sylwestra 2000 roku pojechał do swoich dziadków. Tak, jak to zresztą robił od lat. Noc miał spędzić na dworze, obozując w zbudowanym przez siebie forcie. Następnego dnia jego rodzice czekali na telefon z tradycyjnymi życzeniami noworocznymi. Kiedy go jednak go nie otrzymali, zaniepokojeni zawiadomili policję. Ta wysłała patrol pod wskazany adres. Funkcjonariusze nie byli przygotowani na to, co zobaczyli. Carl i Joanna Dutcherowie zostali zastrzeleni w swoim własnym domu. Chłopca początkowo nie potrafiono znaleźć. Dopiero w czasie rozmowy jego matka przypomniała sobie o wybudowanym dla niego forcie. Odnaleziono go tam. Miał podcięte gardło. Cięcie było tak głębokie, że niemal oderwało głowę od ciała. W forcie znaleziono między innymi planszę do gry w scrabble z rozpoczętą rozgrywką. Dowód na to, że Tony nie spędzał tej nocy sam...

Kto odwiedził Tony'ego Dutchera w sylwestrową noc? Dlaczego zginął? I co z tym wspólnego ma tajemnicza organizacja O.A.R.A, która miała walczyć z gujańskimi rebeliantami? O tym wszystkim opowiadam w tym odcinku podcastu "Zbrodnia na poniedziałek"

To była gorąca niedziela 29 czerwca 2003 roku. Dyspozytor pogotowia dostał informację o ciężko rannym chłopcu. Ratownicy błyskawicznie znaleźli się na miejscu. W wąskim zaułku niedaleko centrum handlowego, leżał ranny czternastolatek. Miał na imię John. Obok niego siedział jego przyjaciel, który zawiadomił pogotowie. Mark był starszy o dwa lata. Na policji opowiadał, że zostali zaatakowani bez żadnego powodu przez jakiegoś dwudziestoletniego mężczyznę. Nosił ciemną bluzę z kapturem i czarne jeansy. Atak był szokujący nie tylko dlatego, że jego ofiarą padło dziecko, ale także dlatego, że doszło do niego w spokojnej okolicy.

Kiedy jednak śledczy zaczęli sprawdzać historię opowiedzianą przez Marka, okazało się, że nic tam nie pasuje. I wkrótce zorientowali się, że mają do czynienia z jedną z najbardziej niezwykłych i zadziwiających spraw kryminalnych w historii Wielkiej Brytanii.

Arthur Upfield był australijskim autorem kryminałów. Pod koniec lat dwudziestych XX wieku przebywał w buszu, pracując przy budowie płotu na króliki i rozmyślał nad fabułą swojej kolejnej powieści. Pewnego wieczoru przy ognisku, rzucił wyzwanie, żeby wynaleźć jak najlepszy sposób pozbycia się ciała. Po chwili zastanowienia z rozwiązaniem wyszedł niejaki George Ritchie. Zaproponował, żeby zwłoki najpierw spalić. Następnie należało bardzo dokładnie przeczesać popioły. Wyciągnąć z nich wszystkie kości, zęby, a także plomby lub metalowe protezy. Ritchie radził, żeby plomby i protezy rozpuścić w kwasie. Wreszcie, kości należało zmielić i pył rozsypać. Tak powstała książka pod tytułem "Piaski Windee". Powieść, która znajduje się na listach stu najlepszych powieści kryminalnych w historii. Pierwszy wielki sukces literacki i komercyjny Arthura Upfielda.

Jednak Upfield nie zdawał sobie sprawy, że tamtego wieczora przy ognisku siedział pewien mężczyzna, który bardzo uważnie słuchał rozmowy o przyszłej powieści pisarza i wymyślonym sposobie na pozbycie się zwłok. I potem postanowił wypróbować, jak to zadziała w prawdziwym świecie.

Jest to historia nie tylko kryminalna, ale także absurdalna. Najbardziej jednak absurdalne w niej jest to, że wydarzyła się naprawdę. W styczniu 2018 roku policja w Palm Beach Gardens rozpoczęła śledztwo w sprawie zabójstwa Alana J. Abrahamsona. Siedemdziesięciojednoletniego mężczyzny, dobrze znanego w lokalnej społeczności. Lubianego, spokojnego, cieszącego się dobrym zdrowiem i rodziną. Jego śmierć była szokiem. Palm Beach Gardens to spokojne miasteczko na Florydzie, gdzie dochodzi do jednego morderstwa rocznie. A śmierć Alana J. Abrahamsona budziła szczególne przerażanie. Podobnie jak większość innych obywateli Palm Beach Gardens był zamożnym, białym emerytem, który mieszkał w domu wartym prawie milion dolarów. Mieszkańcy tego raju poczuli się nagle bardzo zagrożeni...

Jak zginął Alan J. Abrahamson? Jaką tajemnicę skrywał? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Suzanne Eaton była uznaną naukowczynią zajmującą się biologią molekularną. Chociaż sama była Amerykanką od wielu lat pracowała w Niemczech. W lipcu 2019 roku wyjechała na konferencję na Kretę. Pewnego dnia wyszła z hotelu, żeby pobiegać i wtedy widziano ją po raz ostatni. Następnego dnia jej znajomi rozpoczęli poszukiwania. Za pomoc w jej odnalezieniu wyznaczono nagrodę w wysokości trzydziestu tysięcy euro.

Co się stało z Suzanne Eaton? Czy udało się ją odnaleźć? Kto był odpowiedzialny za jej zniknięcie? I jak zareagowali na tę historię mieszkańcy Krety? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Jak wychować dziecko w więzieniu? Czy to w ogóle możliwe? Kim są odsiadujące wyroki matki? Jak i czy w ogóle rodzicielstwo je zmienia? O tym wszystkim, a także o wielu innych sprawach rozmawiam w tym odcinku z Katarzyną Borowską, autorką fascynującego reportażu "Nadzieja skazanych".

Patrzymy na tę sprawę przez pryzmat teraźniejszości, próbując wpisać jej bohaterów we współczesne stereotypy. I tak Zofia Paluchowa staje się nagle międzywojenną celebrytką, modelką, kimś sławnym, kto współcześnie błyszczałby na ściankach i filmowych premierach. Jest to w pewien sposób naturalne. W ten sposób staramy się lepiej zrozumieć daną sytuację. Wsadzamy ją w ramy, które znamy. Ale równocześnie porównywania dowspółczesności mogą nas zaprowadzić na manowce. Bo dla tej historii ważniejsza jest znajomość międzywojennej, wiejskiej biedy.

Kim była Zofia Paluchowa? Dlaczego nazywano ją "Piękną Zofią"? Jak zginęła? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

To wyglądało jak sceny z amerykańskiego filmu gangsterskiego. Pięćdziesięciu funkcjonariuszy policji, wszyscy w pełnym rynsztunku, w kamizelkach kuloodpornych i z karabinami w dłoni przeczesywali metr po metrze bezdroża i wsie północnej Chorwacji w wielkiej akcji, której celem był jeden mężczyzna. Vinko Pintarić. Ten jednak wcale nie chciał dać się złapać. Znał okolice jak własną kieszeń. Często zmieniał kryjówki, mylił tropy. Mogło się wydawać, że jest jakimś duchem, upiorem. Sytuacje dodatkowo utrudniał fakt, że Pintarić był popularny wśród Chorwatów. Vinko Pintarić jakimś cudem stał się bowiem chorwackim odpowiednikiem Robin Hooda.

Kim dokładnie był? Jakie przestępstwa i zbrodnie popełnił? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Słowenia pod względem kryminalnym, a przynajmniej jeśli chodzi o zabójstwa, to wyjątkowo spokojny kraj. Ze statystyk Banku Światowego wynika, że współczynnik zabójstw na sto tysięcy mieszkańców w roku 2022 wyniósł 0,53. Dla porównania, w Polsce wynosi on 0,7, na Litwie 3,71, a w Urugwaju 9,7 (a Urugwaj wcale nie jest tu rekordzistą). Jest jednak jeden zawód, którego uprawianie na Słowenii wydaje się wiązać z dużym ryzykiem. Jest to... chemik. I nie, wcale nie taki chemik, jak Walter White z serialu "Breaking Bad". Mówimy o chemikach zatrudnionych w szanowanym i znanym Narodowym Instytucie Chemii w Lublanie. Dlaczego tak twierdzę? Co się dokładnie w nim wydarzyło? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Robert Ledru, błyskotliwy i sławny francuski detektyw z XIX wieku, pewnego dnia został poproszony o pomoc w znalezieniu sprawcy zabójcy handlarza sztuka Andre Moneta. Monet został zastrzelony na plaży w Hawrze. Po przeanalizowaniu śladów Ledru oznajmił, że to on jest mordercą, ale nie ma pojęcia, dlaczego zabił swoją ofiarę. Po serii badań okazało się, że Ledru dokonał morderstwa... lunatykując. Jak do tego doszło? Jak wyglądało śledztwo? Jaki los spotkał Roberta Ledru? I przede wszystkim - czy ta historia jest w ogóle prawdziwa? Nad tym wszystkim pochylam się w najnowszym odcinku podcastu.

Opowiem Państwu także o sprawie Kennetha Parksa z Kanady, który pewnego ranka pojawił się na komisariacie policji z zakrwawionymi rękoma i oznajmił, że prawdopodobnie kogoś zabił, ale nie ma pojęcia, kogo. On także lunatykował. Jak został potraktowany Parks? Kto był jego ofiarą? Jak potoczyło się jego życie? Zapraszam do słuchania!

Przypominało to scenę z początku filmu kryminalnego. W styczniu 2015 roku trzydziestotrzyletni Pablo Garcia Cejas odwiedził Chalet Los Picaflores w leżącym nad Atlantykiem mieście Punta del Este. To znany wakacyjny resort, pełen hoteli i turystów. Natomiast pod nazwą Los Picaflores tak naprawdę ukrywał się niski parterowy dom, w którym urządzono hostel typu Bad&Breakfast. Pablo Cejas spotkał się tam z jego właścicielką pięćdziesięciosześcioletnią Claudią von Gravenitz. Starał się pracę w hostelu. Nie wiemy do końca, jak poszło spotkanie. Najwyraźniej jednak mężczyzna zrobił na kobiecie wielkie wrażenie, bo uznała, że to odpowiedni człowiek do wykonania pewnego zadania. Jakichś czas potem pani von Graevenitz zadzwonił po raz kolejny po Cejasa i zaprosiła go do siebie. Tym razem von Graevenitz opowiedziała o swoim bracie Alejandro. Rodzeństwo było od dawna skłócone w związku z podziałem majątku po zmarłych rodzicach. Claudia von Gravenitz pokazała mężczyźnie zdjęcia z obdukcji, na których rzekomo widać obrażenia, które zadał jej brat. Pokazywała mu też skargi wniesione na policję oraz akta postępowań sądowych, które ich dotyczyły. Nikt jej nie pomógł. Konflikt narastał. Dlatego zdecydowała się na rozwiązanie ostateczne. Zaproponowała Cejasowi pięć tysięcy dolarów za zabicie Alejandro.

Jak potoczyła się dalej ta historia? Do jakich morderstw doprowadziła ta rozmowa? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

30 listopada 1949 Timothy Evans wszedł na posterunek policji w Merthyr Tydfil w południowej Walii. Powiedział, że potrzebuje pomocy. Chciałby dowiedzieć się, co się dzieje z jego córką - Geraldine. Policjanci zaczęli dopytywać, gdzie jest matka dziecka. Timothy Evans przyznał, że jego żona Beryl nie żyje. Naciskany wyjawił, że zginęła, jak to sam określił w "niecodziennych okolicznościach"...

Czym były te niecodzienne okoliczności? Co się stało z Beryl i Geraldine? I dlaczego sprawa Timothy'ego Evansa była jedną z tych, które doprowadziły do zniesienia kary śmierci w Wielkiej Brytanii? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Był 20 stycznia 1969 roku. Żołnierze przyjechali do jednego z magazynów amunicji 261. batalionu spadochronowego Bundeswehry w Lebach o godzinie 7:30, żeby zmienić nocną wartę. Na miejscu zastali jednak przecięty płot oraz ślady kradzieży. A także trzy ciała i dwóch ciężko rannych żołnierzy, którzy pełnili służbę w nocy. Jeden z rannych zmarł później w szpitalu. Napastnicy wycięli dziury tuż za miejscem, gdzie kończył się oświetlony teren. Potem wślizgnęli się do środka. Jeden z nich zaatakował nożem wartownika przy bramie. Następnie zastrzelono znajdujących się w wartowni żołnierzy. Sprawcy podczas napadu otworzyli cztery z dwunastu bunkrów amunicyjnych. Ukradli 1000 sztuk amunicji karabinowej, 50 nabojów do pistoletów, dwa pistolety Walther P1 i trzy karabiny HK G3. A także dwie księgi wartownicze. Wkrótce tajemniczy doktor Sardo zaczął wysyłać listy do najbogatszych Niemców z żądaniami okupu. Do tych listów dołączał strony wycięte z ukradzionych w Lebach ksiąg wartowniczych.

Kto był odpowiedzialny za napad? Jakimi motywacjami kierowali się sprawcy? Oraz jak w ich wykryciu pomogła pewna wróżka? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Dzisiaj taki specjalny odcinek podcastu. Nie tylko dlatego, że nie w poniedziałek, ale także dlatego, że na moment odchodzę od tematyki true crime, żeby zaproponować Państwu rozmowę z Marcinem Ciastoniem. Marcin jest obecnie jednym z najbardziej rozchwytywanych scenarzystów w Polsce (w swoim dorobku ma m.in. "Hiacynta") i to właśnie on napisał scenariusz do "Wyrwy", ekranizacji mojej książki pod tym samym tytułem. Z Marcinem rozmawiamy o jego pracy, o filmie, o tym jak się pisze scenariusze i czym to się różni od pisania książek. Plus, kilka dobrych rad, jak wejść do zawodu i zacząć pisać filmy. Miłego słuchania!

W latach siedemdziesiątych Islandia żyła sprawą dwóch zaginięć. Najpierw, wracając w środku nocy z tanecznej zabawy do domu zniknął osiemnastoletni Gudmundur Einarsson. Dziewięć miesięcy potem w tajemniczych okolicznościach zaginął Geiffinnur Einarsson. Po intensywnym śledztwie islandzcy policjanci wspierani przez niemieckiego "super-glinę" Karla Schutza ogłosili, że obaj mężczyźni zostali zamordowani. A za ich śmierć ma odpowiadać grupa sześciu młodych ludzi na czele z Saeverem Ciesielski. Wszyscy oni zostali skazani na wieloletnie kary więzienia. Co jednak w tej sprawie było prawdą, a co kłamstwem i zmyśleniem? Czy sześcioro podejrzanych było torturowanych podczas przesłuchań? I czy faktycznie doszło do jakiegokolwiek przestępstwa. W tym odcinku opowiadam o jednej z najsłynniejszych islandzkich spraw kryminalnych, która równocześnie należy do najdziwniejszych i najbardziej niewiarygodnych w światowej kryminalistyce.

W dzisiejszym odcinku opowiadam dwie kryminalne historie. W pierwszej przyjrzymy się sprawie, która wstrząsnęła w zeszłym roku Azorami. Dwóch Portugalczyków szukało na wyspie Pico ziemi do kupienia. Pewnego dnia zaginęli. Po zgłoszeniu sprawy na policję, następnego dnia odnaleziono ich porzucony samochód. Śledczy szybko zaczęli przyglądać się mieszkającemu obok mężczyźnie, który nie przepadał za obcymi. W drugiej, opowiem o jednej z najtrudniejszych spraw przed którymi stanęli francuscy śledczy. Nie tylko nie ma ciała, ale nawet nie wiadomo, kto miałby zostać zabity. Jest tylko sprawca - pewien mieszkający od lat w Normandii Polak. 

23 lutego 1968 Maurice Goodman wstał rano i wyszedł do pracy. Mężczyzna mieszkał w Glasgow, w Szkocji. Kiedy dotarł do garażu, w którym trzymał samochód, nagle zauważył, tuż przy drzwiach, nagie ciało. Przerażony odskoczył, a potem natychmiast pobiegł na policję. Wkrótce na miejsce przybyli dwa detektywi Andrew Johnstone i Norman McDonald. Ciało leżało na plecach, z głową zwróconą w prawą stronę. Była to dwudziestopięcioletnia pielęgniarka Patricia Docker. I pierwsza ofiara mordercy, którego później ochrzczono mianem Biblijnego Johna.

Kim był Biblijny John? Dlaczego nigdy nie udało się go schwytać? Kogo wybierał na swoje ofiary? O jego historii, śledztwie, zamordowanych kobietach i hipotezach na temat jego tożsamości opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

To jedna z tych spraw, w które trudno uwierzyć i trudno zrozumieć. Nazywane w swoim czasie zbrodnią stulecia. Dwóch młodych mężczyzn, pochodzących z zamożnych chicagowskich rodzin, wybitnie inteligentnych, mających przed sobą świetlaną przyszłość, z pobudek, które trudno zrozumieć, a które wydają się być co najmniej szalone, zabija czternastoletniego chłopca. Kim był Nathan Leopold i Richard Loeb? Co ich połączyło i dlaczego postanowili zabić? W najnowszym odcinku opowiadam o chicagowskiej zbrodni stulecia. Miłego słuchania!

W 1823 roku w Wielkiej Brytanii uchwalono ustawę o karze śmierci. I była to spora rewolucja. A także nadzieja dla wielu skazanych. W tamtych czasach egzekucja była karą za około dwieście różnych przestępstw. Ustawa dawała sędziom możliwość wymierzenia zamiast niej kary więzienia, o ile oskarżony popełnił dane przestępstwo po raz pierwszy. Nie dotyczyły to co prawda ani zdrady państwa, ani morderstwa, ale i tak liczba przeprowadzonych egzekucji znacząco spadła. Co miało niespodziewany skutek na... wydziałach medycyny! Według prawa w Szkocji sekcje zwłok na uczelniach można było przeprowadzać tylko na skazańcach, samobójcach, osobach, które zmarły w więzieniu oraz sierotach. Podobne przepisy obowiązywały w innych częściach kraju. Zmiana przepisów spowodowała więc niedobór zwłok, na których można by przeprowadzać sekcje i uczyć studentów. Ale, mówiąc brzydko, skoro jest popyt, to pojawi się też podaż. Rozpoczął się okres, kiedy na masową skalę wykradano zwłoki ze cmentarza. Ale byli także ludzie, którzy wybrali dużo bardziej makabryczną drogę. Postanowili zabijać niewinne osoby i dostarczać ich ciała na uniwersytet. Największą "sławę" zdobyło dwóch Irlandczyków mieszkających w Edynburgu William Hare i William Burke. 

Zoltan Szabo to jeden z najbardziej przerażających seryjnych morderców, którzy działali na Węgrzech w ostatnich latach. Przypisuje mu się co najmniej cztery ofiary. Ale wiele osób uważa, że ma ich na sumieniu znacznie, znacznie więcej. Do tego pojawiają się wątpliwości, czy działał sam. Tych zagadek jednak nigdy nie rozwiążemy, ponieważ Zoltan Szabo umarł w niecodziennych okolicznościach podczas odsiadywania kary dożywocia. 

Kim był Zoltan Szabo? Co nim kierowało? Kim były jego ofiary? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

To jedna z najbardziej niezwykłych spraw kryminalnych XX wieku. Do tego śmiało można powiedzieć, że nigdy tak naprawdę do końca nie wyjaśniona. Dziesiątki ofiar i dziesiątki sprawczyń. Tajemnica, która tak naprawdę tajemnicą nigdy nie była, bo wiedzieli o niej niemalże wszyscy. Ale pomimo tego przez ponad dziesięć lat bezkarnie zabijano kolejne ofiary. A wszystko to w małej rolniczej społeczności na Węgrzech tuż po I Wojnie Światowej. Co się dokładnie stało w Nagyrev? Kto był odpowiedzialny za mordy? Jak udało się je w końcu wykryć? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Polecenie, które odebrali wierni Międzynarodowego Kościoła Królestwa w Raju "Ścieżka" było proste. Mieli przyjść na niedzielną mszę ubrani na biało. Telefony komórkowe mieli pozostawić w domu. Obiecano im, że wszyscy przejdą rytuał oczyszczenia, po którym będą godni tego, żeby wejść na arkę. Miała ona opuścić zbór następnego dnia, w poniedziałek o 9:30 rano. W niedzielę popołudniu w październiku 2021 roku w St. James na Jamajce budynek pełniący funkcję kościoła "Ścieżki" wypełnił się ubranymi na biało wiernymi. Nabożeństwo prowadził pastor Kevin Smith, który od początku zachowywał się dziwnie. Krzyczał, że jest wcieleniem Boga i wierni mają wejść do Arki, zanim jej wrota zostaną zamknięte. Do końca nabożeństwa zginęła trójka ludzi...

Co się wydarzyło tamtego dnia w kościele? Kim był Kevin Smith? Dlaczego doszło do tragedii? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Pięćdziesięcioletni Paul V. Howell był szanowanym prawnikiem z Massillon w stanie Ohio. A także  ważnym członkiem miejscowych struktur Partii Demokratycznej. Podczas II Wojny Światowej służył w lotnictwie jako strzelec pokładowy. W grudniu 1973 przebywał z żoną i ponad setką swoich kolegów z Izby Adwokackiej Ohio na wyspach Bahama. Kiedy przebywał sam w pokoju, usłyszał pukanie do drzwi. Prawdopodobnie przekonany, że to obsługa hotelowa, otworzył. Natychmiast został zaatakowany. Kilka razy dźgnięto go nożem w brzuch, gardło i klatkę piersiową. Zginął na miejscu. Policja, która przybyła na miejscu uznała, że zginął podczas nieudanego napadu rabunkowego. Prawda jednak była jednak zupełnie inna. Ale zanim wyszła na jaw, musiały zginąć jeszcze dwie osoby.

Kim był zabójca aniołów Lucyfera? Dlaczego zabijał? Skąd się wziął na Bahamach? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Sprawa "chłopca z pudełka", zamordowanego dziecka, odnalezionego w latach pięćdziesiątych w lesie pod Filadelfią jest jedną z największych tajemnic w amerykańskiej kryminalistyce. Dzisiaj, dzięki rozwojowi technik śledczych, jesteśmy o krok bliżej ich rozwiązania. Po prawie siedemdziesięciu latach policjantom udało się ustalić tożsamość chłopca. O tej sprawie, jej historii, dotychczasowych teoriach opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Trudno wyobrazić sobie bardziej wstrząsający obrazek. Słoneczny dzień w publicznym parku Wimbledon Common w Londynie. Dwuletni chłopiec, który szarpie leżącą na ziemi kobietę i powtarza raz za razem "Obudź się, mamusiu, obudź się mamusiu". Kobieta została dźgnięta czterdzieści dziewięć razy nożem, a potem seksualnie wykorzystana. Wszystko na oczach swojego malutkiego syna. Po wszystkim morderca umył ręce w pobliskim strumieniu i spokojnie opuścił miejsce zbrodni. Zabita dziewczyna miała zaledwie dwadzieścia trzy lata. Nazywała się Rachel Nickell.

Była to jedna z najgłośniejszych spraw kryminalnych w latach dziewięćdziesiątych w Wielkiej Brytanii. Prasa domagała się szybkiego złapania sprawcy. Do pomocy w śledztwie zaangażowano słynnego profilera kryminalnego Paula Brittona, który szybko przygotował profil sprawcy, a potem zaproponował psychologiczną pułapkę, która miała zmusić mordercę do przyznania się do winy. Jednak cała ta historia zakończyła się gigantycznym skandalem. A jej analiza prowadzi do pytań o skuteczność profilowania kryminalnego jako narzędzia śledczego.

Co naprawdę wydarzyło się podczas tego śledztwa? Jakie błędy popełnił Paul Britton? A może winna była londyńska policja? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Dziewiętnastego października 1996 roku siostra zakonna Janet Swindle szła na spacer ze swoim psem przez miejscowy cmentarz. Tam właśnie znalazła zmasakrowane zwłoki Natachy Hogan. Dziewczyna hyła najpierw bita sprzączką od paska. Potem próbowano ją udusić. Wreszcie zmasakrowano ją uderzając kamieniem. A wreszcie sprawca przygniótł jej głowę ponad trzydziestokilogramowym głazem. Nigdzie nie znaleziono należącej do niej torebki.

Natacha była pierwszą ofiarą Haydena Pultera. Mężczyzny, którego obwołano pierwszym seryjnym zabójcą w Nowej Zelandii. Kim był? Dlaczego zabił? Kim były inne jego ofiary? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Dwóch nastoletnich chłopców zapukało do drzwi dwupiętrowego domu w Ranibari, dzielnicy Katmandu. Zresztą nie po raz pierwszy. Od kilku dni próbowali się spotkać z właścicielką, żeby, jak twierdzili, wynająć od niej lokal. Tego dnia otworzyła im lokatorka Anjali Shrestha. Na pytanie o właścicielkę powiedziała, że co prawda przebywa w domu, ale nie chce się spotykać z chłopcami. Poza tym w tej chwili śpi. Tyle im wystarczyło. Nagle wyciągnęli noże khukuri i weszli do domu. Kiedy z niego wychodzili, zostawili za sobą dwa martwe ciało i tajemnice, której rozwikłania zajęło nepalskim śledczym trzynaście lat. 

To jedna z tych zbrodni, która prawie uszła na sucho. Zginęła kobieta. Botswańska policja bezradnie rozkładała ręce i uznała, że zabójstwo to wynik nieudanego napadu. A sprawcy prawdopodobnie nigdy nie uda się złapać. Ale wtedy osoba odpowiedzialna popełniła kilka trudnych do wytłumaczenia błędów. Błędów, które ostatecznie zaprowadziły ją na szafot. 

Dlaczego zginęła Maria Rio Wolmarans? Kto ją zabił? Czy i naprawdę poznaliśmy całą prawdę o tej sprawie? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

W 1929 roku na wyspę Florean na archipelagu wysp Galapagos przybył doktor Friedrich Ritter wraz ze swoją byłą pacjentkę Dore Strauch. Ich marzeniem było życie w rytmie natury. Bez wpływów cywilizacji, w samotności. Chcieli stworzyć wszystko wokół własnymi rękoma. Ritter wierzył, że brak wygód, ciężka praca i wegetariańska dieta to klucz do długiego i zdrowego życia. Był też w swoich przekonaniach mocno radykalny. Przed wyjazdem kazał sobie wyrwać wszystkie zęby. Trochę wbrew sobie stali się międzynarodową sensacją. O nowych "Adamie i Ewie" pisały popularne gazety. Po lekturze tych artykułów w ślad Rittera i Strauch zdecydowała się pójść rodzina Wittmerów. A potem dołączyła do nich tajemnicza baronowa w towarzystwie swoich dwóch kochanków. Wkrótce na nie tak dawno bezludnej wyspie mieszkało 10 osób. W 1934 z tej dziesiątki pozostała czwórka. Śmierć zabrała cztery osoby. Co właściwie stało się na wyspie Florean? Czy doszło tam do morderstwa? A jeśli tak, to kto kogo miałby zamordować? O tej niezwykle tajemniczej i niesamowitej sprawie opowiadam w najnowszym odcinku podcastu 

Drugiego listopada 1981 roku w sekcji D na stronie czternastej "New York Timesa" pojawił się niewielki artykuł pod tytułem "Policja ciągle szuka motywu morderstwa studentki i fotografa". Studentką była dwudziestoletnia Elizabeth Platzman, a fotografem o dziewiętnaście lat starszy od niej Ronald Sisman. Do zbrodni doszło dwa dni wcześniej, w Halloween. Ich ciała natomiast odnaleziono następnego dnia rano. Oboje zostali pobici, a potem strzelono im w tył głowy z bliskiej odległości. Wnętrze mieszkanie zostało zdewastowane, jakby przeszedł przez nie huragan. Jak jednak potem ustalono, nie zniknęły z niego żadne cenne przedmioty. Ukradziono tylko pistolet, którego posiadaczem był Ronald Sisman (nabył go całkowicie legalnie, miał pozwolenie). A także dokumenty Sismana i Platzman. Ponieważ przy drzwiach nie znaleziono żadnych śladów włamania, policjanci założyli, że Sisman znał zabójcę lub zabójców i dobrowolnie wpuścił ich do mieszkania.

Co łączy tą zbrodnię ze śmiercią Roya Radina producenta filmowego, który został zamordowany w związku z powstawaniem filmu "Cotton Club" Francisa Forda Coppoli? Dlaczego w kontekście tego morderstwa wymienia się nazwisko seryjnego mordercy Davida Berkowitza, znanego jako Syn Sama? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Wszystko zaczęło się w momencie, kiedy do biura FBI zadzwonił mężczyzna przedstawiający się jako dziennikarz BBC i poinformował, że jest w posiadaniu informacji o mężczyźnie, który zatrudnił zabójcę na zlecenie. Celem miała być kobieta z hrabstwa Knox w Tennessee. Kto chciał jej śmierci? Jak o spisku na jej życie dowiedzieli się dziennikarze z Wielkiej Brytanii? Opowiadam także o tym, jak pewna czternastolatka chciała zatrudnić zabójcę, żeby zabił jej byłego chłopaka. I co z tą historią ma wspólnego pewien informatyk z Kalifornii i pomysł na biznes, który nie wypalił. Ale który pozwolił mu uratować życie nawet kilkudziesięciu osób. To przede wszystkim odcinek ze szczęśliwym zakończeniem. W pewnym sensie. 

Podobnie jak wiele innych takich historii, i ta zaczyna się od małżeńskiej kłótni. József Ver i Nemeth Veron kłócili się tak głośno, że aż zwrócili uwagę patrolujących teren policjantów. Ci poszli zobaczyć, co się dzieje. Rozdzielili wrzeszcząca na siebie parę i postanowili odprowadzić wzburzoną Nemeth Veron do domu. Ona zaś się rozgadała. I powiedziała między innymi, że József wyznał jej, że Antal Dobak wcale nie popełnił samobójstwa. Policjanci zastrzygli uszami. József Ver mógł mieć wiedzę na temat śmierci Dobaka, bo wcześniej był żonaty z jego żoną - Pirosą Tombacz. I podobno, opowiadała dalej rozochocona Nemeth, Pirosa groziła mu, że musi na siebie uważać, bo skończy zupełnie jak jej ojciec. Przyjdzie po niego Pista Pipas...

Kim był węgierski morderca Pista Pipas? Ile osób padło jego ofiarą? I dlaczego jest nazywany feministyczną legendą? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu  

Co się dokładnie stało tamtego dnia w lutym 2019 roku we wsi Palovec na północy Chorwacji? Wersje są różne. Zacznijmy od tej najbardziej malowniczej, gdzie o wszystkim zadecydował przypadek. A konkretnie awaria sieci elektrycznej. Prądy nie było przez dłuższy czas i w pewnym momencie mieszkańcy jednego z domów poczuli dziwny zapach dochodzący ze stojącej na parterze zamrażarki. Zamrażarki, z której nigdy nikt nie korzystał, ale która z jakiegoś powodu od niemal dwudziestu lat podłączona była do elektrycznego gniazdka. Jest inna wersja. Trochę dłuższa, ale równie ciekawa. Dom zamieszkiwało małżeństwo w średnim wieku, które miało trzy córki. Najstarsza wyszła niedawno za mąż i jej małżonek się do niej wprowadził. Z zawodu był glazurnikiem. Może chciał się przypodobać teściom, a może chciał jakoś zaznaczyć swoją obecność w domu. Postanowił wykafelkować parter. Teściowa, niejaka Smiljana Srnec, była zadowolona, ale zabroniła mu przesuwać starą zamrażarkę. Facet, jak facet. Był uparty. Teściowej nie będzie słuchać. Poza tym denerwowało go, że przez fanaberie kobiety nie mógł skończyć swojej roboty. Poczekał więc aż teściowa opuści dom. Wtedy zabrał się za przesuwanie zamrażarki. Otworzył ją, chociaż nie było to takie proste. W środku znalazł zamrożone ciało kobiety...

Do kogo należało ciało? Jak długo przebywało w zamrażarce? Co o tym wszystkim wiedziała Smiljana Srnec? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Nomia Rosemary Ndlovu była policjantką z Republiki Południowej Afryki i seryjną morderczynią. Sąd udowodnił jej udział w co najmniej sześciu zabójstwach w latach 2012-2018. Dlaczego zabijała? Kim były jej ofiary? Jakimi pobudkami się kierowała? Dlaczego tak długo uchodziło jej to za sucho? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Brian Lovelace był barmanem w jednej z restauracji w Phoenix w Arizonie. Tamtego dnia przy stoliku niedaleko baru kłóciła się para gości. On i ona, oboje po sześćdziesiątce. On coraz bardziej wzburzony. Lovelace starał się nie zwracać na nich uwagi. To nie była jego sprawa. Poza tym pracował w lokalu z klasą, gdzie obsługa nie wtrącała się w prywatne rozmowy swoich gości. Przynajmniej tak długo, jak nie przeszkadzali oni innym. W pewnym momencie jednak muzyka, która do tej pory leciała z głośników, na moment ucichła. Nic niepokojącego. Po prostu przerwa pomiędzy piosenkami. Ale właśnie w tym momencie ciszy siedzący przy stoliku mężczyzna wypowiedział słowa, których Lovelace nie mógł nie usłyszeć. A potem nie mógł ich zapomnieć.

- Zabiłem dla ciebie moją pierdoloną żonę.

Kim był mężczyzna, którego przez przypadek podsłuchał Brian Lovelace? Jaka historia kryła się za jego słowami? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Paczka została nadana w Osace. W środku miała znajdować się ludzkiej wielkości lalka. W Japonii nie budziło to wielkiego zdziwienia. Takie lalki, wykorzystywane głównie do celów seksualnych, są bardzo popularne. Do tego stopnia, że wynajęcie takiej "zabawki" może kosztować więcej niż noc z pracownicą seksualną. Paczka powędrowała do Tokio, gdzie ostatecznie trafiła do wynajętego magazynu. I tam w końcu ją otworzono. Zamiast lalki, znaleziono w niej zwłoki zamordowanej pielęgniarki Riki Okady. Dlaczego kobieta zginęła? Kto i dlaczego ją zabił? W jaki sposób trafiła do skrzyni? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

W 1960 roku pewien nauczyciel z Las Vegas wybrał się z rodziną na wycieczkę na pustynię w Arizonie, żeby zbierać skały do ozdobienia ogrodu. Dostrzegł coś dziwnego niedaleko koryta strumienia. Kiedy się tam zbliżył, zorientował się, że patrzy na częściowo zakopane zwłoki małej dziewczynki. Była ubrana w bluzę w kratkę, białe szorty, a na nogach miała klapki dla dorosłej osoby, które zostały przycięte tak, żeby na nią pasowały. Jej paznokcie zostały pomalowane na czerwono. Jej ciało zaczęło się już rozkładać. Nie żyła od tygodnia do dwóch. Wiek dziewczynki oceniano na powyżej czterech do dziewięciu lat. Dziewczynka została pochowana w niedalekim Prescott, mieście liczącym około czterdzieści tysięcy mieszkańców. Miejscowy prezenter radiowy Dave Paladin był tak poruszony jej historią, że podczas jej pogrzebu wraz z żoną występował niejako w imieniu jej rodziców. Zaapelował również do mieszkańców miasta o pomoc. Dzięki zbiórce, ufundowano jej grób i kwiaty na ceremonię. Pojawiło się na niej zresztą ponad siedemdziesiąt osób. Wkrótce całe Stany Zjednoczone poznały ją pod przydomkiem „Mała panna Nikt” – „Little Miss Nobody”. Ten przydomek bowiem wyryto na jej nagrobku. Dopiero po sześćdziesięciu latach dowiedzieliśmy się, kim naprawdę była. O jej życiu, tragicznej śmierci i potencjalnych winnych opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Koh Tao to rajska wyspa u wybrzeży Tajlandii. Raj dla nurków. Odwiedzana rocznie przez setki tysięcy turystów z całego świata. Jednak od pewnego czasu bardziej znana jest jako "wyspa śmierci". Wszystko z powodu serii tajemniczych zgonów zachodnich turystów w przeciągu ostatnich ośmiu lat. Zaczęło się w 2014, kiedy w niewiarygodnie brutalny sposób zamordowano dwójkę brytyjskich turystów - Davida Millera i Hannah Witheridge. Szybko złapano sprawców, ale wiele osób uważa, że są oni niewinni. Stali się kozłami ofiarnymi, których skazanie miało uspokoić międzynarodową opinię publiczną, a prawdziwi mordercy pozostają na wolności. Wkrótce zaczęli ginąc kolejni turyści. 

Czy faktycznie Koh Tao zasłużyła na swoją złą reputację? Czy rządzi nią kilka rodzin, tworzących quasi-mafijną strukturę? A ci, którzy im się nie podporządkują ryzykują swoim życiem? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Pierwsza połowa lat osiemdziesiątych była koszmarem dla detektywów z King County w stanie Waszyngtonu. W lasach wzdłuż autostrady 99 znajdowano kolejne zmasakrowane ciała młodych kobiet. Większość została uduszona i wykorzystana seksualnie. Ofiary były pracownicami seksualnymi, dziewczynami, które uciekły z domu, narkomankami. Morderca prawdopodobnie spotykał się z nimi na ulicy. Skłaniał do tego, żeby wsiadły z nim do samochodu. Wywoził w odludne miejsce. Tam dochodziło do stosunku, podczas którego je zabijał. Wkrótce zdobył przydomek – morderca znad Green River.Można było odnieść wrażenie, że śledczy uganiają się za duchem. Demonem z prosto z horroru. Policjanci byli gotowi zrobić dosłownie wszystko, byleby tylko zdobyć jakikolwiek trop, który doprowadziłby do schwytania sprawcy. I w takich okolicznościach w 1984 jeden z nich Robert Keppel otrzymał list, od człowieka, który uważał, że ma unikalną wiedzę, na temat zabójcy znad Green River i był gotów się nią podzielić.

- List pochodził od kogoś, kto chciał zostać naszym konsultantem i była to osoba, po której nigdy bym się tego nie spodziewał. List został nadany z celi śmierci na Florydzie. Autorem był Theodore Robert Bundy. Byłem w szoku – opowiadał potem Robert Keppel.

Co powiedział detektywom Ted Bundy? Czy faktycznie pomógł w złapaniu mordercy znad Green River? O tym wszystkim oraz o innych wątkach związanych ze sprawą mordercy znad Green River opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Michael van Eck z Republiki Południowej Afryki miał dwadzieścia trzy lata i pracował jako elektryk. Poprzedniego dnia powiedział szefowi, że wybiera się na randkę. Poznał dziewczynę na aplikacji randkowej. Umówił się z nią na spotkanie na miejscowym cmentarzu. Dziwne miejsce, ale potem mieli pójść do kina. Michael sprawiał wrażenie bardzo podekscytowanego. Nie było w tym nic dziwnego. Młody chłopak, który właśnie szykował się na spotkanie z młodą dziewczyną. Ale kiedy następnego dnia nie pojawił się w pracy, jego szef zaczął się niepokoić. Zawiadomił policję. Równocześnie mężczyzna, który opiekował się cmentarzem zauważył przy bramie zakrwawioną koszulę. On również zadzwonił po funkcjonariuszy. Ci pojawili się na miejscu z psem tropiącym. I wkrótce dokonali makabrycznego odkrycia. Pies zaprowadził ich do żydowskiej części cmentarza, gdzie w płytkim grobie znaleźli zmasakrowane ludzkie ciało. Sprowadzeni na miejsce rodzice Michaela potwierdzili, że koszula znaleziona przy bramie należy do ich syna. Zwłoki były w przerażającym stanie. Michaelowi odcięto głowę, stopę i jedno ramię. Nie znaleziono ich nigdzie w pobliżu. Było to jedno z najbardziej przerażających morderstw, z jakim kiedykolwiek spotkali się miejscowi policjanci.

Kto zamordował Michaela van Ecka? Dlaczego zbezczeszczono jest zwłoki? Dlaczego to właśnie on padł ofiarą? Czy stali za tym południowoafrykański sataniści? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Byli przekonani, że najgorsze mają już za sobą. Petr Kudrna, Peter Magdolen i taksówkarz Jiri Semerad rozmawiali w wypożyczali samochodowej ZAPAP w Pradze, kiedy do biura wpadło czterech zamaskowanych bandytów. Związali przebywających tam mężczyzn. Przeszukali biuro. Ukradli trzy tysiące koron, teczkę i dyktafon o wartości trzech i pół tysiąca koron. Potem wyszli. Uwięzieni mężczyźni odetchnęli z ulgą. Ale wtedy wrócił jeden z bandytów. Zawiązał wszystkich trzech w taki sposób, że lina łączyła ich nogi z karkiem. Musieli trzymać kończyny w górze, inaczej pętla na ich szyi sama się zaciskała. Bandyta opuścił biuro. Petr Kudrna i Peter Magdolen nie dali rady. Zmęczeni i przerażeni, z omdlewającymi nogami, udusili się. Jiri Semeradowi udało się uwolnić. Przeżył jako jedyny.

Kim był Ivan Roubal, mężczyzna odpowiedzialny z śmierć Kudrny i Magdolena? Dlaczego ich zabił? Kim były jego poprzednie ofiary? Co go łączy z mordercami z Orlika? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Zbiornik Orlik to największy sztuczny akwen w Czechach, który powstał po wybudowaniu elektrowni wodnej na Wełtawie. Ciągnie się na ponad pięćdziesiąt kilometrów, a jego głębokość sięga nawet 60 metrów. I to właśnie jego dno w 1993 roku przeszukiwali czescy policjanci. Od początku napotkali potężny problem. Nie potrafili bowiem znaleźć nurków, którzy potrafiliby pracować na takiej głębokości. Nie pomogli ani policyjni specjaliści, ani strażacy, ani wojsko. Ostatecznie sytuację uratowało - pogotowie górnicze. To tamtejsi nurkowie byli odpowiednio przeszkoleni i to oni przeszukiwali dno. Ale teren zbiornika był ogromny. Policjanci wykonali pewne eksperymenty, które miały zwęzić pole poszukiwania. Pomimo tego jednak ciągle niczego nie udało im się znaleźć. Sukces przyszedł ostatniego dnia. Jeden z nurków zameldował o tym, że na dnia natrafił na stalową beczkę. Wyciągnięto ją na brzeg. Była zaspawana. Po otworzeniu w środku znaleziono zanurzone w ługu ludzkie ciało. Później odnaleziono kolejną beczkę i jeszcze jedne ludzkie zwłoki. Te były obciążone drucianym płotem.

Kim były ofiary? Dlaczego zginęły? Kto odpowiada za ich śmierć? O tym wszystkim opowiadam w tym odcinku

9:19 rano: Niewolnica: Czy wiesz panie, że boję się ciebie? Masz tę władzę nade mną, która mnie przeraża

9:54 rano: Pan: To dobrze, że czujesz się w moim władaniu i że twoje życie jest w moich rękach za każdym razem, kiedy mi się podporządkowujesz. Kocham to, dziękuję ci. Nie bój się śmierci

9:56 rano: Niewolnica: Panie, czy mogę Cię prosić o przysługę?

9:57 rano: Pan: Tak

9:58 rano: Niewolnica: Proszę, nie wspominaj nic o zabijaniu przez chwilę, dopóki nie ułożę sobie życia. Proszę panie

10 rano: Pan: Ale podczas dzisiejszej kary będę udawał, że coś robię naprawdę ok?

22 sierpnia 2012 roku Elaine O'Hara opuściła swój dom i już nigdy do niego nie wróciła. Rok później odnaleziono jej zwłoki. Co się stało z kobietą? Co było przyczyną jej śmierci? Kim był tajemniczy "Pan" z korespondencji znalezionej na jej telefonie? I jaki ta sprawa będzie miała wpływ na śledztwa kryminalne w całej Unii Europejskiej? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Około godziny czwartej trzydzieści nad ranem, we wtorek dziewiętnastego marca 1996 roku rozświetlił się sygnał alarmowy na komputerze firmy ochroniarskiej Bell Communications. Obsługa natychmiast zawiadomiła policję. Wkrótce w pubie Jack White's Inn w Wicklow, przy jednej z dróg wyjazdowych z Dublina, pojawiła się policja. Na kuchennej podłodze, w kałuży krwi, policjanci znaleźli ciało właściciela Toma Nevina. Został postrzelony ze strzelby prosto w pierś. Ciągle miał założone okulary, a w dłoni trzymał pióro.

Pomoc wezwała jego żona Catherine Nevin. Jak zeznała, spała na górze, kiedy ktoś wpadł do jej sypialni. Przyłożył jej poduszkę do twarzy i zażądał wydania biżuterii. Potem kobieta została związana, a napastnicy przetrząsnęli mieszkanie. Potem opuścili lokal. Catherine Nevin zdołała się uwolnići wezwać pomoc. W czasie napadu, napastnicy ukradli trzynaście tysięcyfuntów. Cały utarg z weekendu. A w niedzielę Irlandia świętowała dzień świętego Patryka. Ukradziono także samochód Toma Nevina, który jednak potem odnaleziono na ulicach Dublina. Policja zakwalifikowała zdarzenie jako zabójstwo podczas napadu rabunkowego.

Wkrótce jednak śledczy zmienili zdanie.

Kto zabił Toma Nevina? Dlaczego mężczyzna zginął? Czy faktycznie miał coś wspólnego z IRA? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

W nocy 25 stycznia 2017 roku Dakota James, student uniwersytetu Duquesne został wyrzucony z baru, w którym się bawił razem z grupą przyjaciół. Obsługa uznała, że jest zbyt pijany. Dakota James wyruszył więc w samotną drogę do domu. Kamery monitoringu w Pittsburghu złapały go w kilku miejscach, ale w pewnym momencie chłopak po prostu zniknął. Zaniepokojona rodzina zaalarmowała następnego dnia policję. Wszczęto poszukiwania, w które zaangażowały się setki wolontariuszy. W całym mieście wisiały plakaty z podobizną Dakoty Jamesa. 6 marca 2017 roku kobieta, która wyszła na spacer ze swoim psem, zauważyła ciało unoszące się na powierzchni rzeki Ohio. Natychmiast zawiadomiła policję, a funkcjonariusze wkrótce poinformowali, że po czterdziestu dniach poszukiwań odnaleziono ciało Dakoty Jamesa. Sekcja zwłok wykazała, że chłopak się utopił. Ale według byłego nowojorskiego policyjnego detektywa Kevina Gannona prawda była zupełnie inna. Dakota James jest kolejną ofiarą gangu seryjnych zabójców znanych jako Smiley Face Killers. Mają być oni odpowiedzialni nawet za 300 morderstw we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Gannon tropi ich od ponad dwudziestu lat. Kim są Smiley Face Killers? Jak działają? Kim była ich pierwsza ofiara? I przede wszystkim... czy naprawdę istnieją? 

Zaczęło się w styczniu 1980 roku. Anonimowe telefoniczne zgłoszenie wpłynęło na posterunek policji w Lusace, stolicy Zambii. Mówiło o zwłokach, które leżały na boisku na tyłach szkoły podstawowej dla chłopców Lusaka Boys Primary School. Kiedy policjanci przybyli na miejsce, znaleźli rozkładające się ciało kobiety. Z tego powodu nie byli w stanie ustalić przyczyny jej śmierci. Jednak udało się ją zidentyfikować. Nazywała się Grace Siambilu. Miała 21 lat. Przyjechała do Lusaki 2 lub 4 stycznia. Miała dostarczyć list dla swojego brata pracującego w jednej z instytucji rządowych. Potem powinna pojechać do Kitwe na rozmowę wstępną do Zambijskiego Instytutu Technologii. Nigdy tam nie dotarła. Szóstego stycznia 1980 policja dostała kolejną informację o zwłokach. Również należały do młodej kobiety. Nie udało się jej zidentyfikować. Została zgwałcona i uduszona. Tak rozpoczęła się seria zbrodni, która wstrząsnęła tym afrykańskim krajem i trwała dziewięć miesięcy.

Kim był Dusiciel z Lusaki? Dlaczego tak długo trwało, zanim udało się go złapać? Ile kobiet zabił i jaki spotkał go koniec? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

W poniedziałek 26 sierpnia 2019 roku Setareki Nalaga wędrował przez wyżynę Nausori w Fidżi. Obszar ten znajduje się w interiorze największej wyspy tego państwa Viti Levu. Nalaga szukał  swoich krów. Kiedy tak wędrował przez wyżynę, zauważył niedaleko krawędzi urwiska ludzkie ciała. Dwoje dzieci, dwoje dorosłych. A potem jedenastomiesięczne niemowlę. Było całe pokryte własnymi wymiocinami. Chodziły po nim mrówki. Nalaga zawołał je. Dziecko podniosło głowę, a później je opuściło. Nalaga podjechał do urwiska z innej strony, żeby mieć lepszy widok. Wtedy znalazł piąte ciało. Należało do ponad trzydziestoletniej kobiety. Później wspominał, że najpierw poczuł zapach jej perfum. Przerażony, odjechał od urwiska, żeby jak najszybciej sprowadzić pomoc. Po drodze napotkał Mohammeda Javida. Wspólnie wrócili na urwisko i zawiadomili policję. Zajęli się też dzieckiem. Zdjęli dziewczynce brudną pieluchę, dali wodę do picia. Wypiła od razu całą butelkę. Nalaga do dzisiaj jest pod wrażeniem, jak dziecko przeżyło. Ciała znajdowały się tuż obok urwiska. Wystarczyło tylko kilka kroków, żeby dziewczynka spadła w dół. Potem okazało się, że znajdowała się tam od poprzedniego dnia. A noc była wtedy wyjątkowo zimna. To, że była cała i zdrowa, to cud. Kim byli zmarli? Jak doszło do tej tragedii? I kto jest odpowiedzialny za ich śmierć? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

Belle Gunness jest nazywana pierwszą seryjną zabójczynią w historii USA. Na jej farmie w La Porte w stanie Indiana znaleziono jedenaście ciał zamordowanych przez nią mężczyzn. A ofiar mogło być znacznie, znacznie więcej? Kim była? Jaka była jej historia? Kim były je ofiary i jak ich zabijała? Dlaczego weszła na ścieżkę zbrodni? I przede wszystkim - czy naprawdę zginęła w pożarze, który zniszczył jej dom i w którym umarła trójka jej dzieci? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

16 października 2019 roku rumuński strażnik leśny Liviu Pop dostał wiadomość o nielegalnym wyrębie. Natychmiast udał się do lasu, którym się opiekował. Powoli zapadał zmierzch. Kiedy dotarł do celu, usłyszał dźwięki pił spalinowych. Natychmiast zadzwonił do swojego przełożonego i poinformował go po wycince. Poprosił go również o zawiadomienie policji. Kilka minut później napisał do żony krótką wiadomość "Zauważyłem jednego z nich". To były ostatnie słowa, które do niej skierował. Liviu Pop nie opuścił tego lasu żywy. Policja, która przyjechała na miejsce, znalazła go martwego, leżącego w rowie. Został śmiertelnie postrzelony. Pobity. Miał złamaną nogę. Liviu osierocił trójkę dzieci - bliźniaki, które miały ledwo dwa miesiące i pięcioletnią córeczkę.

Dlaczego zginął Liviu Pop? Czym jest rumuńska "drzewna mafia"? Ile osób ma na sumieniu? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. Zapraszam do słuchania

21 marca 2001 roku Claus Bork Hansen, znany jako Karate Claus, wracał z kolacji wraz ze swoją dziewczyną, nota bene duńską aktorką w filmach porno. Hansen mieszkał w Vanlose na przedmieściach Kopenhagi. Kiedy otwierał drzwi do ich mieszkania w suterenie, pojawili się napastnicy. Prawdopodobnie czterech lub pięciu mężczyzn. Wyciągnęli broń. W ich arsenale znajdowały się chiński pistolet Norinco kalibru 9mm, pistolet marki Star również kalibru 9 mm, czeski Taurus tego samego kalibru i dwie strzelby "pompki" - Winchester Stainless marine oraz CBC Remington. Dziewczyna Hansena rzuciła się do ucieczki. Skoczyła za pobliski żywopłot. Przeżyła. Mężczyzna nie miał tyle szczęścia. Próbował się schować za bagażnikiem stojącego nieopodal samochodu. Ale napastnicy go otoczyli. Łącznie został trafiony dwadzieścia sześć razy, w tym raz w głowę. Zginął na miejscu.

Kim był Karate Claus? Co z jego śmiercią miały wspólnego gangi Hells Angeles i Bandidos? Dlaczego musiał zginąć i kim byli ludzie, którzy dokonali ten bezwzględnej egzekucji? Na te pytania odpowiadam w najnowszym odcinku podcastu

W wielkanocny poniedziałek 2021 roku, wcześnie rano Philip przygotował śniadanie dla swojej żony Pauline Hanna. Kiedy jednak wszedł do jej sypialni, okazało się, że kobieta nie żyje. Pomimo tego, że od tych wydarzeń minął rok do dzisiaj nie wiadomo, w jaki sposób umarła Pauline Hanna. Nowozelandzka policja oficjalnie uznała jej śmierć za "niewyjaśnioną". Tymczasem prasa zaczęła ujawniać kolejne okoliczności, które rzucają cień na podobno idealne małżeństwo Philipa i Pauline. Czy kobieta naprawdę chciała wynająć prywatnego detektywa? Co łączyło Philipa z luksusową escort girl Madison? A może Pauline popełniła samobójstwo? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu 

W sierpniu 2009 Elena Tomova postanowiła wyjechać z Sofii, gdzie mieszkała wraz z córką, jej mężem i wnukiem, do swojej wiejskiej chatki w miejscowości Vlado Trichkov. Kilka dni później odnaleziono tam jej okaleczone zwłoki. Ktoś brutalnie ją zamordował, a potem obciął jej pierś. Winnym okazał się być Mihail Leshtarski, którego bułgarskie media nazwały mordercą z jaskiń. Miejscowy włóczęga, po wieloletniej odsiadce za gwałt na własnej matce. Kim był? Dlaczego zmienił się w potwora w ludzkiej skórze? I dlaczego zginęła Elena Tomova? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu

W maju 2018 roku Bhakta Bahadur Sunar, więzień odbywający karę za gwałt i morderstwo w więzieniu Nakhu, został przyjęty do szpitala Patan Hospital. Wcześniej przez trzy dni nieustannie wymiotował. Pomimo leczenia, Bhakty Bahadura Sunara nie udało się uratować. Zmarł. Diagnoza lekarzy była jednoznaczna - otrucie. Dlaczego Bhakta Bahadur Sunar musiał umrzeć? Kim był jego zabójca i w jaki sposób udało mu się dokonać zabójstwa wewnątrz więzienia? I przede wszystkim, ile właściwie ofiar na sumieniu miał Abhishek Raj Singh? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

W 1999 roku właściciel niewielkiego domu w San Salvador de Guardiola niedaleko Barcelony chciał zasadzić w swoim ogrodzie drzewa oliwne. Kiedy zaczął prace ziemne, mniej więcej na głębokości metra znalazł ludzki szkielet. Natychmiast zawiadomił policję. Śledczy stwierdzili, że kości należały do młodej kobiety, która nie mogła mieć więcej niż trzydzieści lat. Prawdopodobnie zginęła od piętnastu do dwudziestu lat wcześniej, czyli najpóźniej w 1984 roku. Przyczyną śmierci był śmiertelny postrzał w głowę. Śledczy znaleźli również maleńki szkielet płodu. Ustalili, że kobieta była w piątym miesiącu ciąży. Pomimo żmudnego śledztwa nie tylko nie udało się znaleźć sprawcy morderstwa, ale nie udało się nawet ustalić tożsamości ofiary.  Akta powędrowały do szuflady z nierozwiązanymi sprawami. I przez długie lata nic się z nimi nie działo. Przełom nastąpił w 2017 roku. Kim była zabita kobieta? Kto odpowiada za jej śmierć? Jak wyglądały jej ostatnie dni? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. A także podsumowuje rok jego istnienia. Zapraszam do słuchania.

W latach 2006-2007 Mumbaj był terroryzowany przez seryjnego zabójcę, który zyskał przydomek "Piwnego mordercy". A to z powodu puszek piwa, które pozostawiał przy zwłokach swoich ofiarach. Łącznie zabił ośmiu mężczyzn. Wkrótce policja ogłosiła, że złapała sprawcę. Miał nim być niejaki Ravidra Kantrole, były drobny przestępca i policyjny informator. Są skazał go na dożywocie. Dwa lata później doszło jednak do nieoczekiwanego zwrotu akcji. Co się dokładnie wydarzyło w Mumbaju? Co spotkało Ravidra Kantrole? Kim był naprawdę "piwny morderca"? I czy w ogóle istniał? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. Miłego słuchania

W latach 2005-2007 Namibię terroryzował seryjny zabójca o przydomku Rzeźnik z drogi B1. Niektórzy nazywają go afrykańskim Kubą Rozpruwaczem ze względu na brutalność działania. Zamordował pięć kobiet, ich ciała rozczłonkował i porozrzucał wzdłuż jednej z głównych namibijskich tras. Nigdy nie udało się go złapać. Jak działał? Kim byli główni podejrzani w tej sprawie? Kim były jego ofiary? Dlaczego policji nie udało się go schwytać? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Le Hoang Hung był wietnamskim dziennikarzem śledczym. Zajmował się nieprawidłowościami w obrocie ziemią w delcie Mekongu, badał działalność wietnamskich i kambodżańskich grup przestępczych, a także nielegalny handel bronią. W styczniu 2011 ktoś wszedł w nocy do jego sypialni, oblał go łatwopalną substancją i podpalił. Pomimo błyskawicznej pomocy ze strony żony i lekarzy, zmarł dziesięć dni później. Komu naraził się Le Hoang Hung? Kto zabił niepokornego dziennikarza, który pracował w jednym z najbardziej nieprzyjaznych wolnym mediom kraju na świecie? O tym opowiadam w tym odcinku podcastu. Zapraszam do słuchania. 

29 marca 1951 roku Palle Hardrup wszedł do placówki Landmandsbanken w Kopenhadze. Zażądał pieniędzy. Kiedy ich nie otrzymał, zabił dwóch mężczyzn i uciekł. Złapano go, kiedy schował się na klatce schodowej jednej z budynków. Sprawiał wrażenie, jakby nie wiedział, co się przed chwilą stało, gdzie jest i dlaczego ma pistolet w ręce. Bomba wybuchła w 1952 roku, kiedy po przebadaniu przez psychiatrów Hardrup wyznał, że podczas napadu był pod wpływem hipnozy. Rozkazy wydawał mu jego kompan z więziennej celi, zawodowy kryminalista i wojenny kolaborant Bjorn Schouw Nielsen. 

Czy tak jednak było naprawdę? A może tylko Hardrup próbował zwalić winę na przyjaciele z więzienia? Co połączyło tych dwóch mężczyzn? I jak właściwie doszło do tragicznego napadu. O tym wszystkim opowiadam w tym odcinku podcastu. Zapraszam do słuchania. 

William Donker, właściciel holenderskiego wydawnictwa Ad. Donker skończył czytać manuskrypt nowej książki jednego ze swoich autorów. Zdecydował się odrzucić tę pozycję. Była zbyt brutalna, zbyt okrutna. Ale przede wszystkim treść zbioru „Środa. Dzień mielenia mięsa”, w którym autor opowiadał o sposobach, w jakie mógłby zabić swoją żonę, a później pozbyć się jej ciała, była zbyt kontrowersyjna. Głównie ze względu na osobę autora.

- Richard – odważył się odezwać – Czy ty zamordowałeś Hannelore?

- Jeszcze za wcześnie, żeby o tym mówić – odpowiedział Richard Klinkhamer.

Kim był Richard Klinkhamer? Jak wyglądało jego życie? Czy faktycznie zabił własną żonę, a potem opisał to w książce? O tym wszystkim opowiadam w tym odcinku.

Paul Dyson obudził się w poniedziałek 14 lutego u boku swojej dziewczyny Joanne Nelson. Mieszkali razem, planowali wspólną przyszłość. Jednak tamtego dnia rano nie mieli dla siebie dużo czasu. Tulili się chwilę. Wymieniali kartkami walentynkowymi i obiecali sobie, że spędzą razem wieczór. Wtedy Paul planował oświadczyć się Joanne. Jednak dziewczyna nie wróciła z pracy do domu. Paul pojechał na policję, żeby zgłosić zaginięcie. Funkcjonariusze natychmiast rozpoczęli poszukiwania. Łącznie brało udział w nich kilkuset policjantów i ochotników. Była to jedna z największych tego typu akcji w Hull, gdzie oboje mieszkali.

Paul Dyson obudził się w poniedziałek 14 lutego u boku swojej dziewczyny Joanne Nelson. A przynajmniej tak powiedział policji. Tak naprawdę bowiem zabił ją poprzedniego dnia wieczorem.

Kim był Paul Dyson? Dlaczego zabił Joanne Nelson? Co go zdradziło? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu.

Babak Khorramdin był irańskim reżyserem. Nie zrobił jednak w kinie wielkiej kariery. Przez lata mieszkał w Londynie. Jego tamtejsi znajomi opowiadają, że tęsknił za rodziną. Postanowił wrócić do Teheranu. Zamieszkał z rodzicami. Znalazł zatrudnienie, jako wykładowca na jednej z miejscowych uczelni. Udało mu się także nakręcić film krótkometrażowy, w którym dzieli się swoimi przeżyciami z okresu emigracji. A przede wszystkim, swoją tęsknotą za bliskimi. Po projekcji zaprosił na scenę swoich rodziców. Widziałem fotografię z tego wydarzenia. Ojciec stał z lekko pochyloną głową. Był chyba po raz pierwszy w takiej sytuacji. Nie wiedział, jak się zachować. Matka wpatrywała się w męża. Babak Khorramdin szeroko się uśmiechał. Szczęśliwy i dumny z tego, czego udało mu się dokonać. 15 maja 2021 roku poćwiartowane ciało Babaka Khorramdina znaleziono w śmietniku, niedaleko bloku, w którym mieszkał.

Kto zabił Babaka Khorramdina? Jaki był motyw zbrodni? O tym wszystkim opowiadam w tym odcinku podcastu "Zbrodnia na poniedziałek"

7 lipca 1996 roku Yukari Yokoyama została porwana z salonu pachinko. Prawdopodobnie stała się kolejną ofiarą seryjnego mordercy dzieci, który grasował w okolicach miasta Ashikaga. Ale jak to możliwe, skoro człowiek odpowiedzialny za poprzednie zbrodnie siedział od kilku lat w więzieniu? W tym podcaście opowiadam o sprawie, która wstrząsnęła współczesną Japonią i każe zadawać sobie pytanie, jak daleko jest w stanie posunąć się policja, żeby znaleźć sprawcę? 

4 stycznia 2006 roku odnaleziono ciało Ruth Legeret oraz jej przyjaciółki Marine Studer. Zwłoki były w tak zaawansowanym stadium rozkładu, że do ich identyfikacji potrzebne były badania uzębienia i DNA. Zaginęła także córka Ruth Legeret, dobiegająca sześćdziesiątki lekarka Marie-Jose. Co się stało z kobietami? Czy to było morderstwo, czy nieszczęśliwy wypadek? A jeśli to pierwsze, to kto zabił kobiety i jaki był motyw zbrodni? I czy karę za jej dokonanie odsiaduje niewinny mężczyzna? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Takahiro Shiraishi postanowił żyć z naciągania kobiet poznanych w internecie. Na ofiary wybrał młode dziewczyny, które zmagały się z myślami samobójczymi. Kontaktował się z nimi, manipulował nimi i wyciągał od nich pieniądze. Problem pojawił się, kiedy jedna z ofiar zaczęła domagać się spłaty pożyczki. Przerażony, że mógłby trafić do więzienia, zabił po raz pierwszy. Kim dokładnie był Shiraishi, jak działał i jak został złapany - o tym wszystkim opowiadam w tym odcinku podcastu. 

Lao Ronghzi uciekała przez dwadzieścia lat. Dwadzieścia lat życia w ukryciu, posługiwania się fałszywą tożsamością, unikania podróży i operacji plastycznych, które miały zmienić jej wygląd. Ale nawet ona nie dała rady chińskim systemom inwigilacji. Pod koniec 2021 stanęła przed sądem oskarżone o liczne porwania i morderstwa, których miała dokonać ze swoim partnerem Fa Ziyingiem. Co połączyło tę młodą, piękną nauczycielkę z karanym przestępcą? Jak wyglądał ich szlak zbrodni? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. Zapraszam!

Przez pięć miesięcy w ugandyjskim rejonie Wakisa rządził strach. Brutalnie zamordowano co najmniej 28 kobiet. Wiele z nich wcześniej wykorzystano seksualnie. Policja początkowo lekceważyła morderstwa. Później chaotycznie aresztowała każdego, kto mógłby mieć związek ze sprawą. Ale wkrótce po cichy zaczęła wypuszczać kolejnych oskarżonych. Wreszcie minister spraw wewnętrznych ogłosił, że za mordy odpowiedzialna jest tajna sekta Iluminatów. Kto naprawdę stał za tymi brutalnymi zbrodniami? Jak się one wiążą z ugandyjską polityką? Czy złapano sprawcę? O tym wszystkim opowiem Państwu w tym odcinku. 

10 listopada 2010 roku Earl Black znalazł ciało swojej żony Sherry na podłodze prowadzonej przez nich księgarni. Kobieta leżała w kałuży krwi, wielokrotnie dźgnięta ostrym przedmiotem i pobita. Było to jedno z najbrutalniejszych morderstw, jakie widzieli policjanci w Salt Lake City. Zabójca pozostawił na miejscu zbrodni odciski palców, swoją krew, ślady DNA oraz pasek Armaniego. Pomimo tego przez 10 lat organy ścigania nie były w stanie go znaleźć. Udało się dopiero dzięki zastosowaniu nowatorskiej technologii. Kto i dlaczego zamordował Sherry Black? O tym opowiadam w tym odcinku "Zbrodni na poniedziałek"

Historia Sameemy Imam to pewnie jedna z najdziwniejszych spraw, z jaką spotkali się pracujący przy niej policjanci. Starannie zaplanowana, skrupulatnie przeprowadzona. Zamordowana w zaskakujący, rzadko spotykany sposób. Z bezwzględnymi sprawcami... których jednak udało się aresztować ledwo kilka dni po zgłoszeniu zaginięcia kobiety. Co stało się z Sameemą Imam? Dlaczego musiała zginąć? Kim byli mężczyźni, którzy ją zamordowali? I jakie błędy popełnili? O tym wszystkim dowiecie się z najnowszego odcinka podkastu "Zbrodnia na poniedziałek"

Drąsiusa Kedysa prasa obwołała "mścicielem z Litwy". Zdesperowany mężczyzna miał zabić dwie osoby, które były odpowiedzialne za molestowanie seksualne jego kilkuletniej córki. Sam stawił czoła pedofilskiej mafii i zapłacił za to najwyższą cenę. Jak jednak było naprawdę? Kim był Drąsius Kedys? Zrozpaczonym ojcem, bohaterem albo psychopatą, który z zimną krwią zabił dwie osoby mszcząc się za wyimaginowane krzywdy? O tym wszystkim opowiadam w tym odcinku "Zbrodnia na poniedziałek". UWAGA: odcinek zawiera wzmianki na temat molestowanie seksualnego dzieci. 

To jedna z najbardziej niesamowitych historii kryminalnych, jakie kiedykolwiek poznałem. Legendarny amerykański śledczy Eliott Ness, który w swoim czasie rzucił wyzwanie samemu Alowi Capone. Niewinnie oskarżony człowiek. I jeden z najbrutalniejszych seryjnych zabójców, jacy kiedykolwiek działali w Stanach Zjednoczonych - Rzeźnik z Kingsbury Run. Posłuchajcie o jego makabrycznych zbrodniach, śledztwie, które kosztowało Nessa karierę i pewnym tajemniczym spotkaniu w hotelowym pokoju. 

Trzy osobne historie, które łączy jedno. Ważną rolę w nich odegrali bracia ofiar. Jeffrey Burnham wyruszył kradzionym samochodem, żeby skonfrontować się z bratem. Uważał, że bierze on udział w spisku, którego celem jest zabijanie Amerykanów za pomocą szczepionek przeciwko COVID 19. Andy van den Hurk pewnego dnia ogłosił na facebooku, że zamordował swoją przyrodnią siostrę. Czy naprawdę jednak był sprawcą? A jeśli nie, to dlaczego się przyznał do zbrodni, której nie popełnił. Z kolei Michael Herrmann staje w obronie człowieka skazanego za porwanie jego siostry. Dziewczynka została zakopana żywcem w skrzyni. Udusiła się, zanim zdołano ją odnaleźć. Co kieruje Michaelem? Trzy różne historie, trzech różnych ludzi, trzy przerażające zbrodnie

Martin Kok był holenderskim blogerem, który pisał o przestępczości zorganizowanej. Sam był zresztą byłym przestępcą, który odsiedział wieloletni wyrok. Na jego życie zorganizowano kilka zamachów. Aż w końcu zginął wychodząc z seks klubu. Co się stało? Komu zależało na jego śmierci? I jak wyglądało barwne i niebezpieczne życie Martina Koka. O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

Jak komunikują się ze sobą przestępcy? Oczywiście poprzez komunikatory online. Ale nie tylko. W tym odcinku "Zbrodni na poniedziałek" opowiem trochę na ten temat. A także przybliżę Państwu działalność firmy EncroChat, która chciała robić telefony dla celebrytów, a robiła dla organizacji przestępczych. I w jaki sposób udało się powstrzymać holenderską grupę, która planowała porwać, torturować i zabić co najmniej siedem osób

Za pierwszą ofiarę Richarda Ramireza, znanego bardziej jako Nocny Prześladowca, seryjnego mordercy, który terroryzował Kalifornię w 1984 i 1985 roku, uważano blisko osiemdziesięcioletnią Jenni Vincow. W 2009 wyszło jednak na jaw, że dwa miesiące wcześniej w San Francisco brutalnie zamordował dziewięcioletnią dziewczynkę. Kim była? Dlaczego mu się naraziła? Jak udało się dojść do prawdy i jaka kara go za to spotkała? O tym wszystkim opowiadam w najnowszym odcinku podcastu. 

To jedna z najstraszniejszych, najbrutalniejszych i najdziwniejszych spraw, jakimi się zajmowałem. Brenda Stokes najpierw zamordowała 10 letnią córkę swojego partnera, a potem rzuciła się z żyletkami na swoją przyjaciółkę z pracy. Dlaczego? Co ją do tego skłoniło? Co sprawiło, że lubiana i kochana kobieta zmieniła się w bestię? Między innymi na te pytanie, próbuję odpowiedzieć w tym odcinku

Patrick Alegre został skazany za zamordowanie pięciu kobiet, sześć gwałtów i jedno usiłowanie zabójstwa. Jednak kilka lat po jego aresztowaniu pojawiły się wątpliwości, czy działał sam? A może tylko pracował dla grupy bogatych i wpływowych osób z Tuluzy i okolic, dla których organizował brutalne orgie. Orgie, na których ginęły niewinne kobiety. Sprawa Patricka Alegre to jedna z najciekawszych i najmroczniejszych spraw w historii francuskiej kryminalistyki. Sprawa, w której chyba ciągle więcej jest pytań, niż odpowiedzi. 

Samuel Wanjiru był powszechnie uważany za najlepszego maratończyka świata. Już zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie, a miał dopiero 21 lat. Wieszczono mu długą i bogatą karierę. Zginął jednak w tajemniczych okolicznościach w 2011 roku. Co się stało? Czy naprawdę był to nieszczęśliwy wypadek, czy raczej zabójstwo? O tym wszystkim opowiem Państwu w najnowszym odcinku "Zbrodni na poniedziałek"

Cindy James, kanadyjska pielęgniarka, przez siedem lat była prześladowana przez tajemniczego stalkera. Wielokrotnie straszona, atakowana, zwracała się o pomoc do bliskich, policji, a nawet prywatnego detektywa. Bez skutku. W końcu została znaleziona martwa na podwórku opuszczonego domu. Co naprawdę wydarzyło się tamtego dnia? Kim był stalker, który ją prześladował? O tym wszystkim opowiem w tym odcinku podcastu