Reportaż w Radiu Olsztyn

Świat mechaników rajdowych – ekip, które w 30 minut wymieniają skrzynię biegów, a w godzinę są w stanie odbudować auto po poważnym wypadku.

Kim są mechanicy rajdowi? Jak pracują? Jakie mogą być skutki popełnionych przez nich błędów? Opowiada o tym Paweł „Korek” Paź – szef zespołu rajdowego, doświadczony mechanik, który przez wiele lat współpracował z Krzysztofem Hołowczycem. Wielokrotnie brał udział w Rajdzie Dakar, gdzie między innymi obsługiwał legendę tego rajdu Stephane Peterhansela.

Ponad 25 lat temu ówczesne władze miasta zdecydowały, że na obrzeżach miasta wybudowane zostaną bloki i postawione baraki, do których trafią mieszkańcy zalegający z płaceniem czynszu. To reportaż o życiu mieszkańców osiedla przy ul. Towarowej 18 w Olsztynie.

Minęło ćwierć wieku i to miejsce z dala od centrum stanowi coraz większy kłopot dla miasta, a dla mieszkańców, szczególnie rodzin z dziećmi, zmorę. Nie wszyscy lokatorzy osiedla to osoby uzależnione od alkoholu czy narkotyków. Wielu pracuje i stara się godnie żyć.

Paradoksalnie osiedle, które już stanowi wyzwanie dla urzędników, wkrótce się powiększy. W sierpniu ukończona zostanie budowa kolejnych bloków. Do 250 mieszkańców przy ul. Towarowej dołączy kolejnych 124.

Reportaż powstał przy okazji prowadzenia akcji „Podwórka z natury”, którego celem jest upiększenie otoczenia bloków i integracja mieszkańców.

Waldemar Cichoń w swoich rzeźbach wykorzystuje drewno, ceramikę, brąz, kamień i śnieg. Na stałe mieszka i pracuje w Elblągu.

Z powodu choroby w latach 90. artysta stracił wzrok. Po długiej rekonwalescencji kontynuuje pracę twórczą i wystawienniczą. Jego najnowszą wystawę rzeźb zatytułowaną „Odlot” można oglądać do 20 czerwca w Galerii EL.

Artysta otrzymał brązowy medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. W 2015 roku odbyła się w Centrum Sztuki Galeria EL jego retrospektywna wystawa pt. „Waldemar Cichoń, Lucky Loser”.

Mazurscy Ruinersi i Przyjaciele, tutaj możemy wymieniać się kontaktami, pomysłami, propozycjami spotkań i wszelkich mazurskich przedsięwzięć, plotami i wszystkim, co nam w ruinerskich duszach gra – czytamy na portalu społecznościowym grupy liczącej już ponad tysiąc członków. Kim są ruinersi?

Mówią o sobie, że lubią stare domy. – Nie rozbieramy ich, tylko remontujemy – dodają. To nowi Mazurzy, którzy dbają o stare chaty, interesują się historią regionu, działają na rzecz mieszkańców swojej wsi, gminy.

Reportaż jest opowieścią o poszukiwaniu tożsamości i o spotkaniach, które są już tradycją grupy.

Zachwycają się kwitnącym rzepakiem, mniszkiem lekarskim i błękitem nieba. Łączy ich pasja: zainteresowanie historią, przyrodą i wycieczki rowerowe. Pochodzą z różnych regionów Polski.

Spotykają się raz w roku. Dlaczego? Organizują wspólne wycieczki rowerowe. W tym roku ta 9-osobowa grupa umówiła się na Warmii. Jakie rozmowy towarzyszą wyprawie? Jakich ludzi spotykają na szlaku?

W reportażu usłyszeliśmy m.in. Ewę i Janusza Borzeńskich (z Wronek na Mazurach), Krzysztofa Drzewieckiego z Łodzi, grupę rowerzystów z Dobrego Miasta oraz ks. Wojciecha Sokołowskiego – kustosza w Stoczku Klasztornym.

Warmia rozbiła bank z nagrodami w Krakowie! W minioną sobotę 20 kwietnia odbył się 9. Ogólnopolski Konkurs na Gadkę. Konkurs zorganizowała Sekcja Dialektologii i Socjolingwistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W finale konkursu wzięło udział pięć nastolatek z Warmii. Wszystkie wróciły z nagrodami. Pierwszą nagrodę w kategorii „młodzież” otrzymała Ewa Biermann, natomiast Ola Babecka zdobyła pierwsze miejsce w kategorii „junior”. Dziewczyny otrzymały również Nagrodę Publiczności. Pozostałe nastolatki zdobyły drugie i trzecie miejsce oraz wyróżnienie. Jak twierdzi popularyzator gwary warmińskiej Łukasz Ruch – pięknie szyją w gwarze.

Czy rośliny, kwiaty, drzewa mają moc uzdrawiania? O tym wszystkim w reportażu Alicji Kulik pt. Świat Mayry.

Czy rośliny mają moc uzdrawiania? – To zależy, na co patrzymy i co widzimy, czego słuchamy i co słyszymy – mówiła Mayra Wojciechowicz, artystka, absolwentka gdańskiej ASP oraz UAM w Poznaniu, gdzie ukończyła filozofię i kulturoznawstwo; aktywistka.

Ponad 10 lat temu porzuciła wielkie miasto i zamieszkała w lesie, na skraju warmińskiej wioski. Tam zaczęła tworzyć mandale.

Anna Wzorek ma 84 lat. Przez ponad 60 lat była organistką w kościele w Runowie i Babiaku. Muzyka to całe jej życie.

Tę pasję rozumiał dobrze kochający mąż Stanisław. Anna, jej muzyka i śpiew były u niego na pierwszy miejscu. Rodzinie Wzorków niczego nie brakowało, Stanisław zarabiał na życie jako krawiec, Anna grała i śpiewała.

Dziś jest już sama, mąż zmarł 14 lat temu, dzieci się rozjechały. Została jedynie muzyka i wspomnienia.

Mirosław Piekarski prowadził zajazd koło Dobrego Miasta. Wziął milion 400 tysięcy złotych kredytu, którego – jak sam przyznał – przez pandemię nie może spłacić. Mężczyzna wpadł w długi.

Komornik próbował zlicytować zajazd, a kiedy to się nie udało, zdecydował, że trzeba spieniężyć rodzinny dom państwa Piekarskich. Rodzina potrzebuje 100 tysięcy złotych na pierwszą wpłatę do banku i plan na prowadzenie biznesu.

Pan Mirosław nie mówił nikomu o kłopotach, ale tuż przed planowaną licytacją domu zwierzył się bratu. To brat Arkadiusz poprosił o wsparcie. Na pomoc ruszyli mieszkańcy Dobrego Miasta, którzy współpracowali z Piekarskimi przy okazji wielu akcjach charytatywnych.

Zyskaliśmy kolejne cenne dni na działanie. Termin mija 4 kwietnia

– mówił Arkadiusz Piekarski, brat Mirosława.

W minioną niedzielę w Dobrym Mieście odbył się koncert charytatywny. Jego pomysłodawcą był Krzysztof Daukszewicz, który do udziału w koncercie zaprosił zaprzyjaźnionych artystów. I tak w Dobrym Mieście wystąpił m.in. Andrzej Brzozowski z zespołem Warmia Retro Band, Wojciech Gęsicki i Marta Sosnowska, Czerwony Tulipan i oczywiście Krzysztof Daukszewicz.

Dzięki wsparciu rodzina ma już około 90 tysięcy złotych. Plan prowadzenia biznesu też jest przygotowany. Negocjacje z bankiem odbędą się 5 kwietnia. Czy uda się zebrać brakującą kwotę? Czas pokaże.

Jesteśmy świadkami masowych migracji. O tym, jak trudno być obcym w innym kraju wiedzą ci, którzy tego doświadczyli.

Tym bardziej trudno, że powrót jest niemożliwy z powodu wojny lub przyczyn ekonomicznych. W nowym miejscu wszystko jest nowe, od języka i kultury zaczynając, na przepisach prawie kończąc. A jeśli do tego dodamy naganne traktowanie, to nadzieja, którą wiązało się z nowym życiem zaczyna obumierać.

Pytania o przyszłość dzieci stawia każdy rodzic. Są one podszyte nadzieją, wyczekiwaniem i lękiem.

To ostatnie uczucie jest dominujące, gdy rodzic wie, że jego dziecko nie może być w pełni samodzielne. Zapraszamy do wysłuchania reportażu Alicji Kulik pt. „Bać się mniej, kochać więcej”.

W reportażu udział wzięli: Ewa Kowerzanow-Luto i Bartosz Luto, Sylwia Sobiech-Cytrycka i Tomasz Sobiech oraz neurologopeda dr Iwona Grzesiak. Stowarzyszenie Fenomenalni, którego prezeską jest Ewa Kowerzanow-Luto, wyłoniło się ze Stowarzyszenia Strzał w 10, które powstało w roku 2006 dzięki inicjatywie Ulany Stacewicz, Wandy Dobrosławy Ruty i Wiolety Iwony Polewaczyk.

„Zaczęło się, gdy Łukasz miał 4 lata” – wspomina tata Łukasza, pan Andrzej. To, co było najpierw zwykłą ciekawością małego dziecko, zmieniło się z czasem w pasję i drogę życiową.

Dziś Łukasz Szymański jest wykładowcą. Na zootechnice kończy doktorat na temat wpływu dodatków enzymatycznych do paszy na wyniki odchowu brojlera indyczego. Skomplikowane? Nawet bardzo. Ale za tym tytułem stoi coś bardzo prostego – dobro człowieka, dobro zwierząt i wielka do nich miłość.

Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. Portret rodziny z papugą w tle. Wzięli w nim udział: Łukasz Szymański, Anna i Andrzej Szymańscy oraz Patrycja Gołaska.

„Sztuką dzielić się jest łatwo i trudno. Tak wiele sprawia, że chcemy żeby była ona obiektywna, jednak za każdym razem kiedy wychodzimy na scenę staje się ona tylko nasza. Pięknym przeżyciem jest poszukiwanie równowagi” – tak na koncert wiolonczelowy Dvoraka zaprasza Emil Olejnik.

Zagra jako solista wraz z orkiestrą Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej pod batutą Martyny Zych. Emil wystąpi na scenie wraz ze swoją pierwszą nauczycielką Magdaleną Niedźwiedź.

O drodze Emila w jego muzycznej karierze, która rozpoczęła się w Państwowej Szkole Muzycznej w Olsztynie i doprowadziła do znakomitej The Julliard School of Music w Nowym Yorku opowiada reportaż Alicji Kulik „Solista”.

Jola ma 25 lat i porażenie czterokończynowe. Jest też osobą z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim… Nie mówi… Gdyby mogła, pewnie opowiedziałaby o braku miłości najbliższych, o tęsknocie za mamą i bratem.

Od dwóch lat opiekunem prawnym Joli jest siostra Anna Lis – dyrektorka Domu Opieki w Lidzbarku Warmińskim. O Jolę dbają zakonnice i pracownicy domu oraz nauczyciele i rodzice dzieci ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Lidzbarku Warmińskim.

Dwa lata temu Jola była w ciężkim stanie; niedożywiona, nie uśmiechała się. Dziś jest lepiej, ale leczenie i rehabilitacja Joli są kosztowne. „Razem możemy zmniejszyć cierpienie Joli! Prosimy o pomoc” – na rzecz Joli założono zbiórkę na Siepomaga. O lepsze życie dla Joli walczą zakonnice i mieszkańcy Lidzbarka.

Link do zbiórki:
https://www.siepomaga.pl/jolanta-michalik?fbclid=IwAR1dcbTgLUBFfV8F6rgqKBRIlNAk8554lzCyU71OKr_g5izkyG56PjSN7Fc

W GOK Dywitach odbył się koncert „do tańca i do posłuchu” nowo powstałej Orkiestry Warmińskiej założonej przez Monikę Paśnik-Petryczenko i Macieja Żurka. 

Grali i śpiewali utwory zarejestrowane przez Marynę Okęcką-Bromkową w latach 50. i  60.

W reportażu udział wzięli: Monika Paśnik-Petryczenko i Serhij Petryczenko, Maciej Żurek. Skład Kapeli Warmińskiej: Monika Paśnik-Petryczenko, Maciej Żurek, Serhij Petryczenko, Johann Wolfgang Niklaus i Jacek Muża.

Możliwości muzeów i ich potencjał mogą być nieograniczone. Jak je wykorzystać? Jak sprawić, aby młodzi ludzie poczuli się swobodnie w sali z wystawą malarstwa współczesnego?

Co zrobić, aby młodzież chciała oglądać sztukę i nie bała się o niej mówić? W Muzeum w Lidzbarku Warmińskim odbyły się warsztaty dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. To inicjatywa zorganizowana dzięki projektowi „Konserwacja i restauracja XIV-wiecznego zamku w Lidzbarku Warmińskim – perły architektury gotyckiej w Polsce”.

W reportażu udział wzięli: kustosz Muzeum w Lidzbarku Warmińskim Małgorzata Jackiewicz-Garniec, nauczycielki Agnieszka Michalak i Anna Kozłowska oraz uczniowie specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego w Lidzbarku Warmińskim.

Alex Dancyg jest polskim i izraelskim historykiem, działaczem na rzecz dialogu polsko-żydowskiego. Urodził się w Warszawie. Pracował w Yad Vashem i w kibicu Niri-Oz, który był jego domem.

O świcie 7 października 2023 roku Alex został porwany, wraz z 224 mieszkańcami kibucu, przez terrorystów z Hamasu i wciąż jest przetrzymywany gdzieś w podziemiach w Strefie Gazy.

Zapraszamy do wysłuchania reportażu Alicji Kulik z roku 2011 pt. Tikkun, gdy Alex Dancyg był jeszcze szefem sekcji polskiej Międzynarodowej Szkoły Nauczania o Holokauście w Instytucie Yad Vashem.

W reportażu udział wzięli: urodzony w 1948 roku w Warszawie Alex Dancyg – wieloletni szef sekcji polskiej Międzynarodowej Szkoły Nauczania o Holokauście w Instytucie Yad Vashem, Daniel Goldstein – dyrektor Szkoły Hartmana w Jerozolimie i uczniowie szkoły Alon Ben David, Boaz Bibee, David Dishon i Nadav Roitter.

Dobiega końca proces beatyfikacyjny piętnastu sióstr katarzynek ze zgromadzenia św. Katarzyny w Braniewie. W 79. rocznicę dramatycznych wydarzeń ze stycznia i lutego 1945 roku ukazała się książka s. Marii Angeli Krupińskiej „Pod prąd, pod wiatr i pod fale”.

Ukazuje ona drogę warmińskich męczennic. Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. Świadectwo.

Olsztyński fotografik, fotoreporter Piotr Płaczkowski opowiada o wojennych losach swoich rodziców – Irminy i Zygmunta Płaczkowskich.

Pani Irmina ukrywając się na początku 1945 r. w domu dróżnika w Częstochowie wycinała z „Kuriera Częstochowskiego” ogłoszenia. 20 lat po jej śmierci pan Piotr odnalazł kopertę z ogłoszeniami. Czy znalazł odpowiedź dlaczego to robiła?

Tylko dwie liczby: 169 i 292, a kryją się za nimi dramaty, łzy, marzenia, tęsknota za miłością i bezpieczeństwem oraz zwykła – niezwykła dobroć. Pierwsza liczba to liczba rodzin zastępczych w powiecie olsztyńskim, druga to liczba dzieci, które żyją w tych rodzinach.

Różne są formy rodzinnej pieczy zastępczej: spokrewnione, zawodowe, niezawodowe, zawodowe specjalistyczne i pełniące funkcję pogotowia rodzinnego; są też rodzinne domy dziecka.Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Olsztynie prowadzi co roku akcję „Rodzinna piecza zastępcza. Profesja z misją”. 11 lat temu pp. Alicja i Jan Surrej podjęli życiową decyzję, że staną się taką rodzinną: do dwójki własnych biologicznych dzieci dołączyło jeszcze pięcioro. Ta piątka znalazła w końcu bezpieczną przystań.

Samotność – to od niej zaczyna się wiele chorób oraz kryzysów emocjonalnych i psychicznych. Codzienna walka o atencję, nieumiejętność wytrzymywania z samym sobą, izolacja społeczna, kryzys więzi rodzinnych czy głód dotyku – to już codzienność i realia pokazujące jak bardzo obecnie ludzkość dotyka problem samotności. Aktualnie uznawana jest ona za najgroźniejszą chorobę XXI wieku.

Samotność nie ma wieku. Samotni są seniorzy, ale i też ludzie bardzo młodzi. Jak wynika z badań millenialsi, czyli osoby urodzone pomiędzy 1981 a 1996 rokiem, okazują się być najbardziej samotnym pokoleniem. 22% przedstawicieli tego pokolenia nie posiada nawet jednego przyjaciela.

Jak o samotności mówią ojciec i córka – przedstawiciele dwóch pokoleń? Pretekstem do rozmowy był utwór napisany przez Ryszarda Borzymowskiego z Czerwonki koło Biskupca. Kompozycję śpiewa i gra na pianinie jego córka Paulina Borzymowska.

W grudniu olsztyńska Akademia Trzeciego Wieku działająca przy MOK odwiedziła kilka domów pomocy społecznej z inscenizacją teatralną „Jak dobrze mieć sąsiada. Wigilia sąsiedzka”.

To spotkanie było pretekstem to rozmowy o naszych relacjach, które budujemy, pielęgnujemy, burzymy lub unikamy. Rozmówcy: Elżbieta Konopcka-Romanowska, Ewa Krazińska, Iga Zdanowska, Renata Janicka, Benedykt Kucki, Danuta Wołosiewicz, Jadwiga Czerniawska.

Niedźwiedź to nazwa części Zatorza, części leżącej między ulicami Rataja, Jagiellońską, Toruńską i Bydgoską w Olsztynie. W sercu Niedźwiedzia rosną dwa monumentalne 150-letnie dęby.

Adam i Ewa – bo tak się nazywają drzewa – zdobyły trzecie miejsce w tegorocznej edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Drzewo Roku. Mimo to oba dęby nadal nie są pomnikami przyrody. Mieszkańcy i społecznicy sprzeciwiają się postępowaniu Urzędu Miasta w Olsztynie uważając, że ratusz przeznaczył ten teren „pod deweloperkę”.

Spór znalazł finał w sądzie. W międzyczasie mieszkańcy Niedźwiedzia, w dużej mierze Wołyniacy lub ich potomkowie, bardzo się zżyli, spotkają się na Święcie Niedźwiedzia i chcą utworzyć ogród społeczny w miejscu, w którym rosną dęby Adam i Ewa.

Do wysłuchania reportażu „Adam i Ewa w sercu Niedźwiedzia” zaprasza Maja Kwiatkowska.

Przywiązanie do miejsca, do jego historii i tradycji, wrażliwość na naturę, szacunek dla dorobku kilku pokoleń leśników – to wszystko składa się na przetrwanie miejsca znanego dziś jako Stodoła Chochół w dawnym, funkcjonującym do 1972 roku, nadleśnictwie Chochół.

Dziś opiekę nad Stodołą, w której działa Teatr Chochół i w której organizowane są plenery, sprawuje Nadleśnictwo Spychowo. Zapraszamy to wysłuchania reportażu pt. „Chochół – warstwy pamięci”.

Muzeum Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie otrzymało od prywatnej osoby dziennik spisany w 1849 r. przez Angelikę Wilhelminę zu Dohna, z domu von Dönhoff (1794-1866), ostatnią z Dönhoffów panią pałacu w Drogoszach. Czego dowiemy się z jej dziennika?

Jak opisuje otaczający ją świat? Jakie pamiątki po niej zostały? Zapraszamy do wysłuchania reportażu Anny Minkiewicz-Zaremby pt. „Dziennik Angeliki”.

W „Dzienniku Angeliki” usłyszymy: Martę Wojciechowską – dyrektorkę Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie, Alicję Głowacką z Bydgoszczy, Beatę Wacławik – emerytkę Archiwum Państwowego w Olsztynie oraz Mariusza Wyczółkowskiego – kustosza kętrzyńskiego muzeum. W reportażu wykorzystano utwory Fryderyka Chopina i Roberta Schumanna.

Nazywają ich aliantami lub osadnikami, warszawiakami lub warszawką. Mogą mieszkać wiele lat na Warmii i Mazurach, a to określenie i tak będzie do pewnego stopnia opisywało przyjezdnych.

Co ich zupełnie nie zraża. Tak jak małżeństwo, Agatę Kędzierawską i Krzysztofa Gregułę. Przeprowadzili się na Warmię z Lubelszczyzny. W wieku 36 lat podjęli kolejną życiową decyzję, wpisując się w zjawisko znane na Warmii i Mazurach od lat 80. Ten region, podobnie jak Bieszczady, stanowi azyl dla ludzi szukających kontaktu z naturą, ciszy i siebie.

Jej rzeźby znają i podziwiają Olsztynianie i turyści, ale o niej samej, Balbinie Świtycz-Widackiej, wiedzą już nieliczni. Biografia artystki jest fascynująca i warto ją zgłębić, bo dotyczy nie tylko znakomitej rzeźbiarki, ale również prawego człowieka. 

Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. B jak Bajka.

W reportażu udział wzięli: wnuk Balbiny Świtycz-Widackiej – Kamil Solarski oraz Beata Brokowska – dziennikarka, laureatka wielu konkursów dziennikarskich. W 2022 roku została stypendystką marszałka województwa warmińsko-mazurskiego, podczas którego zrealizowała projekt „Śladami Balbiny Świtycz-Widackiej”. W 2023 roku dostała dofinansowanie z Muzeum Historii Polski w Warszawie w programie „Patriotyzm Jutra” na prezentację multimedialną „Wyrzeźbiona historia. Losy Balbiny Świtycz-Widackiej”.

Prezentacja powstała we współpracy ze Stowarzyszeniem Społeczno-Kulturalnym „Pojezierze” w Olsztynie.  Tekst Bajki czyta Urszula Kosińska.

Powstała pierwsza autorska płyta z pieśniami w gwarze mazurskiej – „Dusa”. Składa się z 12 pieśni napisanych współcześnie.

Płytę nagrała pochodząca z Giżycka Monika Wierzbicka. Skąd taki pomysł? Czego o dawnych mieszkańcach tej ziemi i ich duszy dowiedziała się Monika Wierzbicka?

26 października obchodzimy Światowy Dzień Donacji i Transplantologii. Przeszczep narządu lub tkanek to często jedyna metoda ratująca życie i zdrowie pacjentów.To temat reportażu pt. Koniec i początek.

W Polsce od 1995 r. obowiązuje zasada domniemanej zgody na pobranie narządów, jednak okazuje się, że liczba przeszczepów jest wciąż niepokojąco mała. Każdego dnia umierają ludzie i każdego dnia śmierć jednej osoby może oznaczać życie innej. Dlatego nie tylko przy okazji Światowego Dnia Donacji i Transplantacji pamiętajmy o niezwykłej wartość przeszczepu.

Portal o nazwie „There is Hope” to przestrzeń internetowa dla osób po niewydolności wielonarządowej i po utracie dziecka w okresie okołoporodowym. Stworzyła i prowadzi go Aleksandra Cymerman.

20 kwietnia 2020 roku straciła córeczkę i doznała niewydolności wielonarządowej. Po ponad miesiącu walki o jej życie, wybudziła się ze śpiączki. O tych dramatycznych zdarzeniach opowiada reportaż „Powrót” z 28 października 2022.

Jak dziś, po 3,5 roku, które minęły od straty Weroniki, wygląda życie Oli? Czy portal „There is Hope” niesie nadzieję? Czy ma ją również bohaterka reportażu?

Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu „Wygrało życie”. W audycji udział wzięli Aleksandra Cymerman i prof. Marcin Jóźwik.

O radiu potrafi opowiadać godzinami… A wszystko zaczęło się od miłości do muzyki.

Jerzy Jabłoński ze Szczytna ma w swojej piwnicy kolekcję radioodbiorników. Skąd u emerytowanego leśnika taka pasja?

1 października obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Osób Starszych, czyli święto każdego z nas. Dlaczego? Bo starość jest naturalnie wpisana w życie człowieka.

Jak każdy etap jest ważna i cenna, jednak często towarzyszą jej różne bolączki, a najdotkliwszą z nich jest samotność. Lekarstwem na nią jest obecność drugiego człowieka. No i my sami, bo do samotności i starości trzeba dojrzewać całe życie.

Mobilne biblioteki codziennie odwiedzają szpitalne oddziały dziecięce. Z ich pomocą mali pacjenci zmagający się z chorobą mogą na chwilę wyrwać się ze szpitalnej rzeczywistości i wyruszyć w podróż do krainy wyobraźni.

To nie tylko książki, ale także poukrywane w zakamarkach wózków akcesoria i gadżety. Myszkując w szufladkach i odkrywając „skarby” dzieci mogą snuć własne historie i rozwiązywać nurtujące je problemy.

Bajkowozy i ich specjalnie dobrane książki są też narzędziem pracy pedagogów z dziećmi na oddziałach szpitalnych. To doskonałe narzędzie do rozmowy terapeutycznej, związanej zarówno z leczeniem, pobytem w szpitalu jak i z dzieciństwem oraz wiekiem dojrzewania.

Bajkowóz, już drugi, trafił do szpitala dziecięcego w Olsztynie. Fundacja Serdecznik z Poznania postanowiła wyróżnić naszą placówkę, ofiarując swój setny egzemplarz. Tym razem mobilna biblioteka trafiła na oddział onkologiczny.

W jasnej, przestronnej sali jadalnej w Worynach wzrok od razu przyciąga duży napis na ścianie: Ten dom powstał z pasji i marzeń. Historia opowiedziana przez Piotra Baczewskiego potwierdza to całą mocą.

Bez pasji i marzeń Piotra Baczewskiego nie byłoby tego domu – przystani dla tych, którym właśnie tego w życiu brakowało.

W reportażu udział wzięli: Piotr Baczewski – dyrektor DPS Woryny i działacz społeczny, prezes Stowarzyszenia „Jesteśmy Razem”  i szef ośrodka dla osób niepełnosprawnych z terenu miasta i gminy Górowo Iławeckie – Centrum Barka, Bożena Łuczkowska – opiekunka i mieszkańcy domu w Worynach.

Spotkały się wiosną 2022, aby dołożyć swoją cegiełkę do obchodów 670-lecia Gietrzwałdu. Spotkały się i zdecydowały, że dobrze im się razem pracuje, więc stworzyły nieformalną grupę KKG7.

Posłuchajmy jak wiele można zrobić, gdy jest zaufanie, serdeczność oraz szacunek do przeszłości połączony z twórczym podejściem do teraźniejszości. To ten mariaż stał się początkiem KKG7.
O nieformalnej grupie z Gietrzwałdu opowiadają jej członkinie Julita Chmielewska, Kinga Nadolska, Kamila Żmitro i Małgorzaty Żurańskiej.

Dorota Grzymska zaprasza do wysłuchania reportażu pt: „Okiem archeologa”. Od 10 lat na stanowisku archeologicznym w Barczewku prowadzone są wykopaliska pierwszej lokalizacji Barczewa.

Grodzisko spłonęło w XIV wieku w wyniku najazdu Litwinów, zamykając w kapsule czasu moment z życia ówczesnych mieszkańców. Żmudna praca co roku przynosi plon w postaci artefaktów – uzbrojenia, biżuterii, czy monet – wtedy media donoszą o znalezieniu kolejnego skarbu – ale okazuje się, że dla archeologów pojęcie – skarb ma zupełnie inne znaczenie.

„Pamięć” opowiada historię pierwszego wójta Dąbrówna, Mikołaja Wasika, żołnierza w wojnie bolszewickiej, żołnierza AK, powstańca warszawskiego, pierwszego wójta Dąbrówna i budowniczego najstarszej kapliczki upamiętniającej Powstanie Warszawskie.

W reportażu wystąpili: dr Wojciech Brojer, dr hab. Karol Sacewicz – naczelnik Delegatury IPN w Olsztynie, Waldemar Mierzwa – wydawca, społecznik i Irena Szostak – wnuczka Mikołaja Wasika.

Eurytmia to sztuka ruchu.

Przez prawie 30 lat tą metodą pracowała Maria Jenny Burniewicz – reżyserka, animatorka. W zajęciach teatralnych prowadzonych przez Jenny Burniewicz uczestniczyło wielu dorosłych i wiele dzieci, w tym dzieci niesłyszące i niedosłyszące. Po wielu latach Jenny i jej wychowankowie z Teatru Eurytmia i Teatru Harmonia spotkali się w Trękusie w Galerii In Spe Joanny Stasiak.

Zapraszamy do wysłuchania reportażu Alicji Kulik zatytułowanego „Mam w sobie taką wstęgę”.

W reportażu udział wzięli: Joanna Stasiak, Mariusz Kola Kolaczek, Marcin Kowalski, Sebastian Płaszewski, Marta Andrzejczyk, Magdalena Drozdowicz-Ruszczyk, Lena Alberska, Tadeusz Burniewicz i inne wspaniałe osoby, z którymi Jenny Burniewicz współdziałała w sztuce.

Nigdy nie wiemy, jak przypadkowe spotkanie, przypadkowa rozmowa może zmienić nasze życie. To się dzieje zawsze niespodziewanie, zaskakuje nas tak, jak tylko życie potrafi zaskakiwać.

Dla Julity Chmielewskiej taki moment wydarzył się 12 lat temu. Po 20 latach wspólnie z Julitą wróciłyśmy do tamtego dnia i tamtego miejsce. Zapraszam na reportaż pt. Oj, Gałczyński!

W reportażu Alicji Kulik udział wzięli: Julita Chmielewska – poetka, autorka tomiku „Różne końce świata”, Wojciech Kass – poeta, dyrektor Muzum im. K.I. Gałczyńskiego w Praniu, Kamila Żmitro – przyjaciółka Julity Chmielewskiej, członkini Komitetu Kulturalnego G7 z Gietrzwałdu.

Co łączy Weronikę i Natalię? Weronika mieszka w Pozezdrzu. Obecnie jest pacjentką oddziału onkologii szpitala dziecięcego w Olsztynie i walczy z chorobą. Natalia mieszka w Olsztynku w Domu dla Dzieci, walczy o życie szukając swego miejsca na ziemi. Nastolatki są podopiecznymi Fundacji Komandosi Życia, fundacji założonej przez Ewę Chudziakiewicz.

Weronikę i Natalię do walki motywuje m.in. Krzysztof „Puwal” Puwalski, honorowy ambasador fundacji. Puwal to oficer rezerwy, który służył 22 lata w siłach specjalnych, w tym 12 lat w GROM. Pod koniec czerwca podopiecznym fundacji w szpitalu i w domu dla dzieci opowiadał o sile, motywacji, ale i postawie, by się nie poddawać i walczyć o swoje marzenia.

W reportażu usłyszeliśmy m.in. podopiecznych Fundacji Komandosi życia z oddziału onkologii i hematologii szpitala dziecięcego w Olsztynie i Domu dla Dzieci w Olsztynku – Barbarę Chwałę – zastępcę dyrektora ds. lecznictwa w szpitalu dziecięcym w Olsztynie, Jolantę Dudę – pielęgniarkę oddziałową, Ewę Chudziakiewicz – pomysłodawczynię i założycielkę Fundacji Komandosi życia oraz Krzysztofa Puwalskiego – honorowego ambasadora fundacji.

Mimo trwającej wojny, w Ukrainie nie brakuje osób, dla których taniec jest niezwykle ważny. W tym trudnym czasie nabrał on szczególnego znaczenia.

Taniec jest dla nas jak życie – mówią młodzi tancerze, którzy przyjechali do Ostródy z niemal całej Ukrainy na festiwal tańca Dance Front. To dzieci i młodzież, które nie chcą przestać tańczyć mimo wojny. W tańcu widzą radość i ratunek dla siebie.

W reportażu poza młodymi tancerzami i ich mamami z Ukrainy, wystąpiły organizatorki festiwalu Dance Front – Julia Pietgajna i Iryna Shatkivska – prezes fundacji Głos Kobiet Ukrainy oraz jurorka konkursu Iwona Pavlović.

Podczas misji w Angoli pielęgniarka ze szpitala wojewódzkiego w Olsztynie Maria Wiśniewska zobaczyła Cristinę i postanowiła działać. 15-latka cierpiała z powodu olbrzymiego guza na żuchwie.

W Afryce mogła liczyć jedynie na pomoc szamana. Dzięki zaangażowaniu pani Marii, przedstawicieli Fundacji Dzieci Afryki oraz internetowej zbiórce pieniędzy Cristinę udało się sprowadzić do Polski. W szpitalu dziecięcym w Olsztynie lekarze przeprowadzili kilkugodzinną, skomplikowaną operację zrzekając się przy okazji honorariów.

Reportaż Doroty Grzymskiej pt. Cristina jest dokumentalnym zapisem historii nastolatki, od pomysłu sprowadzenia jej do Polski do szczęśliwego zakończenia cierpień dziewczynki.

Kiedy Anna Góralska i jej partner Jacek Łyszkowicz kupili stary młyn wodny w Tomarynach, nawet nie przypuszczali, że przyjdzie im poznać historię tego miejsca z pierwszej ręki. O tym, że będzie to ich miejsce zdecydowali sercem. 

Włożyli też dużo serca w modernizację młyna, łącząc stare z nowoczesnością. Postanowili też trochę poszperać w starych dokumentach, by dowiedzieć się co nieco o historii młyna i jego mieszkańcach. Tak trafili na rodzinę Bandtów, którzy zamieszkiwali młyn już przed I wojną światową do lat 70. Część z nich zdecydowała się wyjechać do Niemiec. Jednak okazało się, że w pobliskim Biesalu mieszka Felicja – jedno z czworga rodzeństwa. Była wtedy małą dziewczynką i wiele nie pamiętała. Potem we młynie Anny i Jacka pojawił się Anzelm Bandt.

Jawor 2023 przeszedł już do historii. Czym jest jawor? Zapewne niektórzy powiedzą, że to drzewo. I mają rację, ale Jawor to też konkurs muzyki ludowej – „Jawor – u źródeł kultury” .

Radio Olsztyn od czterech lat organizuje finały regionalne. Tegoroczny odbył się 1 maja w Lidzbarku Warmińskim. Wybrani przez jury najlepsi artyści ludowi reprezentowali Warmię i Mazury na finale ogólnopolskim. Ten odbył się 18 czerwca w Muzeum Wsi Kieleckiej w Tokarni koło Kielc. Dzień wcześniej barwny korowód przeszedł głównym deptakiem Kielc.

30 maja obchodziliśmy Dzień Rodzicielstwa Zastępczego, 1 czerwca obchodzimy Dzień Dziecka. Mała Eliza, o której za chwilę usłyszymy, dziś miała na pewno wspaniały, radosny dzień, zresztą jak każdy, odkąd znalazła ciepło, bezpieczeństwo i miłość w nowym domu, u Małgorzaty i Grzegorza.

W reportażu udział wzięli Małgorzata i Grzegorz Zrada oraz Aneta Markowska, kierownik Zespołu Wsparcia i Poradnictwa Specjalistycznego, i Dominika Zimowska, kierownik Rodzinnej Pieczy Zastępczej w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie Olsztyn oraz Eliza.

Wolność jest faktem, ale korzystanie z niej jest sztuką – tą myślą, które mogłoby być mottem, kieruje się w swoim życiu i w działaniach Olga Żmijewska, bohaterka dzisiejszego reportażu pt. Blisko ziemi. 

Po latach spędzonych na emigracji wróciła do rodzinnego Idzbarka koło Ostródy, aby tam żyć i cieszyć się życiem, pracować i cieszyć się pracą, dzielić talentami, których na pewno nie zakopuje.

Fundacja Sztuka Wolności tworzy mosty realizując lub uczestnicząc w projektach. W swoim salonie z widokiem na posadzone przez nią drzewa i – o tej porze roku – żółte pola rzepaku organizuje slamy poetyckie, DKF-y w kapciach czy Polsko-Ukraińsko-Niemiecki Salon Kultury. Najbliższy salon już w tę niedzielę. Dlaczego mając do wyboru Brukselę, Luksemburg i Warszawę Olga wróciła do Idzbarka? Co zyskała, a co straciła? Czy utraciwszy pewien rodzaj niewinności, można do niej wrócić?

Pasym – niewielkie miasteczko położone pomiędzy trzema jeziorami. Wymarzone miejsce dla tych, którzy szukają spokoju, lubią niespieszny rytm życia, docenią slow life. Do tego mazurskiego miasteczka 17 stycznia przyjechała Tatiana, Jurij, czyli Jerzy, Artiom i Cyryl.

To będzie opowieść o nich i ludziach, dzięki którym zostawili kazachskie stepy i wrócili do kraju przodków.

W reportażu udział wzięli Tatiana, Jerzy, Artiom, Cyryl Pantus, ksiądz Józef Grażul, Joanna Wilk-Yaridiz z Fundacji dla Rodaka, Cezary Łachmański – burmistrz Pasymia i Jan Lisiewski – sekretarz miasta.

O nietypowym zainteresowaniu, jakim jest doskonalenie gwary warmińskiej, opowiada reportaż Mai Kwiatkowskiej „Gadka prosto z Ługwałdu”.

Reportaż opowiada o Ani Słowik, 15-latce z podolsztyńskiej wsi Ługwałd. Ania od wielu lat doskonali znajomość gwary warmińskiej, wygrywa konkursy gminne, wojewódzkie, krajowe (konkursy związane z gwarą, czy wiejską gadką). W związku z jej nietypowymi zainteresowaniami była odrzucana przez rówieśników. Mimo to, nie przestała zajmować się gwarą, a w przyszłości chce zostać aktorką.

Poznaliśmy finalistów regionalnego konkursu „Jawor – u źródeł kultury”, którzy w czerwcu będą reprezentować Warmię i Mazury w Tokarni w województwie świętokrzyskim na Ogólnopolskim Festiwalu Kultury Ludowej.

Od początku, czyli od 2010 roku, organizatorom, do których cztery lata temu dołączyło Radio Olsztyn, zależy na uhonorowaniu osiągnięć artystów i animatorów kultury ludowej. O tym, co wydarzyło się w pierwszy poniedziałek maja w Lidzbarku Warmińskim, gdzie odbył się regionalny finał, już teraz w reportażu „U źródła”.

W reportażu udział wzięli: Elżbieta Kasznia, Anna i Stanisław Bałdygowie, Grażyna Piękos, Jerzy Eugeniusz Piotrowski, Igor Jakubowski, Paulina Bojanowska, Wojciech Deliga, prof. Jan Połowianiuk i Waldemar Majcher.

Obecnie w Szkole Specjalnej Przysposabiającej do Pracy, która wraz przedszkolem, szkołą podstawową i liceum ogólnokształcącym dla dzieci i uczniów z autyzmem i niepełnosprawnościami sprzężonymi wchodzi w skład Zespołu Placówek Edukacyjnych w Olsztynie jest 44 uczniów. Niestety nie wszystkim uda się usamodzielnić i znaleźć w dorosłym życiu pracę, choć jest lepiej niż było.

ZPE od dwóch lat prowadzi Targi Aktywizacji Społeczno-Zawodowej Osób z Niepełnosprawnościami „Kierunek Przyszłość”. Inicjatywa ma na celu wsparcie osób z niepełnosprawnością na rynku pracy. Towarzyszyliśmy Kasi, Natanowi i Jakubowi w ich cotygodniowych praktykach w Fundacji Żak, gdzie pomagają w przygotowaniu posiłków dla studentów i kadry UWM.

W reportażu udział wzięli: Kasia, Natan i Kuba – uczniowie Szkole Specjalnej Przysposabiającej do Pracy w Zespole Placówek Edukacyjnych, Anna Dec-Kwiatkowska – oligofrenopedagog, terapeutka integracji sensorycznej, trenerka pracy w Zespole Placówek Edukacyjnych, Ewelina Wierzbicka – pedagog szkolny w Zespole Placówek Edukacyjnych i Jerzy Sak – szef kuchni w stołówce Kwadrans Fundacji Żak w Kortowie.

Warmia kolejny raz stała się planem filmowym. Wczesną wiosną rozpoczęły się zdjęcia do filmu „Tyle co nic” w reżyserii Grzegorza Dębowskiego.

Ekipa pracowała w kilku miejscowościach w okolicach Olsztyna, pierwsze zdjęcia powstawały w Godkach koło Jonkowa. Co przyciąga filmowców na Warmię?

Film produkowany jest przez Studio Munka (realizowany w ramach programu „60 Minut”). Filmowe obiekty zlokalizowane są m.in. w Godkach, Łomach, Barczewku, Jedzbarku czy Rejczuchach.

W reportażu wystąpili: reżyser filmu „Tyle co nic” Grzegorz Dębowski, odtwórca głównej roli Artur Paczesny, operator Aleksander Pozdnyakov, właściciel gospodarstwa w Godkach Marian Melchior, aktor Artur Steranko.

W reportażu wykorzystano fragmenty utworu „Strzeż mnie” Adama Struga.

W Gierłoży koło Ostródy nie ma Wilczego Szańca, w Lidzbarku nad Welem nie ma zamku biskupów warmińskich, w Mikołajkach koło Nowego Miasta Lubawskiego nie ma wioski żeglarskiej.

Zachodnia część naszego województwa warmińsko-mazurskiego może być pułapką dla jadących według nawigacji lub niemyślących. Niestety takie pomyłki się zdarzają.

W tym roku mija 10 rocznica śmierci Marii i Georga Dietrichów. W ubiegłym tygodniu po raz pierwszy Fundacja Dietrichów przyznała stypendia pięciorgu studentom germanistyki.

To był kolejny z wielu mostów, które Georg Dietrich zaczął budować jesienią 1981 roku i budował przez 32 lat konsekwentnie, skutecznie i trwale, bo dziś robią to jego potomkowie. Jednak to, co zostawił, jest większe od budowli.

O Georgu Dietrichu opowiadali:

Dr Barbara Sapała i dr Alina Dorota Jarząbek z Instytutu Germanistyki UWM, Wanda Agnieszka Jabłońska – dyrektorka Zespołu Placówek Edukacyjnych w Olsztynie, Stefania Martusewicz i Krystyna Wyrzykowska – wieloletnie dyrektorki Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niesłyszących im. Marii Grzegorzewskiej w Olsztynie, Sylwia Pochmara-Hahnkamp – zastępca dyrektora Uniwersyteckiego XII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii i Georga Dietrichów w Olsztynie oraz ks. dr Andrzej Lesiński.

Był znanym i popularnym muzykiem, którego twórczość rozpoznawalna jest niemal na całym świecie. To fakt, z którym trudno się nie zgodzić.

Krzysztof Klenczon to postać nietuzinkowa. Przez swoje dość krótkie, trwające 39 lat życie, odcisnął piętno na twórczości wielu muzyków. Cały czas przybywa też fanów, którzy nie tylko kochają jego muzykę. Sięgają do spraw prywatnych, dosłownie śledząc życie Klenczona. A ten wychowywał się, uczył i kształtował swoją osobowość w Szczytnie.

Miasto od lat robi wszystko, by godnie upamiętnić wokalistę zespołu Czerwone Gitary. Rok 2021 był szczególny. Szczytno obchodziło go jako Rok Klenczonowski. Wtedy zorganizowano wiele wydarzeń nawiązujących do muzyka i jego twórczości. Wtedy też bohaterka reportażu, który przed nami – Grażyna Saj-Klocek, która jest pracownicą lokalnego Społem – zupełnie przypadkiem odkryła, że przed laty Krzysztof Klenczon pracował w sklepie, był inwentaryzatorem.

Zapraszamy do wysłuchania reportażu Kingi Grabowskiej, która została zaproszona do odwiedzenia działającego przy szczycieńskim Społem gabinetu wspomnień.

Pamięć do niezwykła zdolność. Przywołuje z przeszłości twarze, słowa, kolory, zapachy. Emocje. Pamięć pozwala ożywiać przeszłość.

Prof. Anita Frankowiak przywraca do życia dawno minione obrazy i bliskich jej ludzi po to, aby jeszcze raz opowiedzieli swoją historię.

O Wandzie Szczęsnej-Lesiowskiej – harcerce, pedagożce, więźniarce obozu w Ravensbruck, odznaczonej Krzyżem Oświęcimskim i Złotym Krzyżem Harcerskim opowiada jej wnuczka prof. Anita Frankowiak, wykładowczyni w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWM i Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie.
Reportaż Alicji Kulik.

Natalia, Maryna, Tatiana i Anna to cztery ukraińskie matki. Przyjechały z dziećmi zaraz na początku wojny w Ukrainie.
Dziś prawie po roku z dala od rodziny, przyjaciół, miejsc bliskich sercu próbują dać dzieciom i sobie odrobinę normalnego życia.
Ich wspólne rozterki i zmagania, wysiłki i małe radości mieszczą się na kilkudziesięciu metrach kwadratowych, gdzie dwa miesiące temu założyły salon urody.
Reportaż Alicji Kulik. 

W sali parafialnej przy cerkwi grekokatolickiej w Olsztynie codziennie od lutego ubiegłego roku można spotykać dziesiątki tych, którzy uciekli przez wojną.

Najczęściej są to kobiety z dziećmi i to ich głosy opowiadają o tym, co dziś przeżywa cała Ukraina. Anna Farańczuk, Tamiła Kotlarewska, Iryna Homeniuk, Ilona Sekścińska, Pani Alona i Stefan Melnyk.

Pani Anna Farańczuk założyła przy cerkwi stowarzyszenie pod nazwą Sala Parafialna.

Projekt MOC na SIEĆ to jedno z działań ostródzkiego Stowarzyszenia Teraz My. Jego głównym celem jest utworzenie wojewódzkiej sieci Kół Gospodyń Wiejskich.

Projekt rozpoczął się w kwietniu 2021 i potrwa do lutego w 2024 roku, ale koła, które dzięki niemu powstały lub zrzeszyły się w sieć to działanie obliczone na wiele, wiele lat.
Reportaż Alicji Kulik. 

Interdyscyplinarna Placówka Twórczo-Badawcza „Pracownia” z Olsztyna działała na przełomie lat 70. i 80. Była jedną z prekursorek kształtujących polską szkołę animacji kultury.

Stanowiła pomost między teatrem alternatywnym tworzonym przez grupy twórcze a profesjonalizacją animacji w organizacjach pozarządowych w latach 90.

W reportażu wystąpili: dr Maja Dobiasz-Krysiak – antropolożka kultury, edukatorka kulturowa i badaczka terenowa, wykładowczyni w Kat. Etnologii i Antropologii Kulturowej na UMK w Toruniu, Ryszard Michalski – animator kultury, autor i realizator programów animacyjnych i edukacyjnych, kierownik Ośrodka Animacji Kultury Czynnej w CEIK-u, lider Stowarzyszenia Tratwa, Tadeusz Burniewicz – projektant graficzny, malarz, ilustrator, Maria Jenny Burniewcz – Maria Jenny Burniewicz – eurytmistka, instruktorka teatralna, reżyserka, kompozytorka i współtwórczyni Dziecięcego Teatru Eurytmia, Wacław Sobaszek – reżyser teatralny, aktor, muzyk, kierownik artystyczny Teatru Węgajty i dr Przemysław Radwański – kulturoznawca, teoretyk i animator kultury warszawskiej Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.

W Olsztynie został oddany do użytku węzeł przesiadkowy Olsztyn-Śródmieście. Podczas prac, które trwały kilka lat, odkryto historyczne groby.
Do 1947 w tamtym miejscu czynny był cmentarz ewangelicki. Inwestycja kosztowała ponad 4,5 miliona złotych.

W reportażu wystąpili: badacz i popularyzator historii miasta Rafał Bętkowski, pastor Łukasz Stachelek proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej w Olsztynie, architekt Wojciech Gadomski, Agata Grygo-Wojciechowska i Ewa Romanowska.

Pisanie ikon to skupienie, tajemnica i spotkanie. Te słowa wracają podczas rozmowy z Małgorzatą Dżygadło-Niklaus, inicjatorką Warmińskiej Pracowni Ikony.

Od 23 lat pracownia skupia ikonografów studiujących i praktykujących tradycyjne techniki pisania ikon, które sięgają pierwszych wieków chrześcijaństwa. Z roku na rok przybywa tych, którzy w ikonopisarstwie szukają ciszy nie po, aby uciec od świata, ale po to, żeby ten świat lepiej słyszeć.

W reportażu udział wzięli: Małgorzata Dżygadło-Niklaus, Jolanta Wagner, Iwona Szymańska i Ryszard Walkowski.

„Szczedryk” to najbardziej znany na świecie ukraiński utwór muzyczny. Został stworzony na początku XX wieku przez wybitnego ukraińskiego kompozytora Mykołę Leontowycza, który wzorował się na staroukraińskiej kolędzie ludowej.

W latach 20. minionego wieku Ukraińska Kapela Republikańskiej ruszyła w tournée po Europie i Ameryce. Jego głównym celem było promowanie idei ukraińskiej niepodległości. To było sto lat temu. Teraz, na chwilę przed prawosławnymi świętami Bożego Narodzenia, w drogę znów ruszyli muzycy, ale nie tylko. To wolontariusze Olsztyńskiego Konwoju Humanitarnego.

Po 5-dniowej wyprawie wszyscy szczęśliwie wrócili do domu.

W reportażu „Szczodry” wystąpili wolontariusze Olsztyńskiego Konwoju Humanitarnego – Adam Giska, Mirisław Grycuk, Dariusz Zyborowski, Rosslyn i Robin Szwec. W tle mogli Państwo usłyszeć „Szczedryka” w wykonaniu chóru i orkiestry Centrum Wojskowej Sztuki Muzycznej Sił Zbrojnych Ukrainy.

To opowieść o trudnych losach rodziny z Jezioran. Głównymi bohaterami jest czworo osieroconych pod koniec października dzieci. Ich matka zmarła znienacka, dzieci trafiły pod opiekę wuja, który przygarnął je pod swój dach, by nie trafiły do domu dziecka.

Dziś na 40 metrach żyją w 9 osób, nowi opiekunowie mieli już troje własnych dzieci. Bohaterowie reportażu doświadczają trudów losu od wczesnych lat życia, kiedy żyli w Olsztynie ich ojciec zamordował niepełnosprawnego sąsiada, trafił do więzienia na 25 lat. Żeby uniknąć trudnej konfrontacji z rzeczywistością razem z matką przeprowadzili się do Jezioran, gdzie chcieli odzyskać spokój.

Po latach jednak los doświadczył ich ponownie, choć nic tego nie zapowiadało kobieta zmarła. Dzieci straciły cały swój świat, opiekę, ochronę, straciły swoją codzienność. Dziś razem z nowymi opiekunami walczą o lepsze warunki do życia, ale nie jest to łatwa walka.

Pomimo starań gminy i MOPSu trudno jest znaleźć mieszkanie, w którym można będzie stworzyć dom tak licznej rodziny. Reportaż jest opowieścią o sile miłości, o pomocy i wsparciu, także o marzeniach o tym, że znajdzie się ktoś kto okaże dobre serce i da naszym bohaterom na nowo odzyskać wiarę w to, że jeszcze może być lepiej.

” To był koszmar…” – tak pobyt w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym określił nieżyjący już mąż Marty Łożyńskiej. Skąd takie doświadczenia? Piotr Łożyński był niewidomy… Na oddziale nie wiedziano jak pomóc osobie niewidomej…

„Wystarczy znać kilka zasad” – podkreśla Marta Łożyńska z Okręgu Warmińsko-Mazurskiego Polskiego Związku Niewidomych.

W reportażu usłyszeliśmy Martę Łożyńską z Okręgu Warmińsko-Mazurskiego Polskiego Związku Niewidomych oraz Dorotę Osiecką i Kamila Tołwińskiego, którzy przeprowadzają instruktaż w szpitalach. Do dziś takie szkolenie odbyło się tylko w dwóch szpitalach: w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Olsztynie oraz w Szpitalu Powiatowym w Pasłęku.

Ponad trzy lata temu pan Przemysław odebrał w nocy telefon. Kilka minut później z żoną Anną byli już w samochodzie. Wtedy jeszcze nie wiedzieli, że za chwilę dokonają wyboru, który odmieni nie tylko ich życie. Zapraszamy do wysłuchania reportażu pt. Poziomki.

Bohaterami reportażu pt. Poziomki byli państwo Anna i Przemysław Szczerba.

W powiecie olsztyńskim działają 43 niezawodowe rodziny zastępcze, które stworzyły dom dla 53 dzieci. Rodzicielstwo zastępcze jest tylko misją, ale również może być profesją i sposobem na życie. Od lat próbuje to uświadamiać Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Olsztynie, gdzie można uzyskać wszelkie potrzebne informacje nt. kampanii społecznej „Rodzina zastępcza – profesja z misją”.

Jak ukazać na fotografii człowieka w chwili żarliwej modlitwy, duchowego przeżycia? Wystawa Andrzeja Ziółkowskiego, która gościła we Fromborku i Olsztynie, a teraz w Ełku ukazuje, że jest to osiągalne.

Jednak wcześniej trzeba zejść z utartych szlaków i wejść na nowe, na początku nieznane. Do tego potrzebna jest odwaga, otwartość. W przypadku bohatera reportażu był to jeszcze smutek. Od niego się zaczęło.

Z inicjatywy byłych uczniów Liceum Ogólnokształcącego nr 1 w Olsztynie, a dziś studentów V roku Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego zorganizowano spacer po Kortowie. Nie był to zwyczajny spacer.

Prawie pięćdziesięciu uczestników tego wydarzenia przeniosło się do lat, gdy Kortowo było Kortau, a w stojących do dziś budynkach mieścił się szpital psychiatryczny, w którym na początku lat 40. miała miejsce akcja o kryptonimie T4. O tym, czym było T4 i jak są upamiętnione jej ofiary w reportażu Alicji Kulik.

Bartek Świątecki to artysta malarz, urodzony w Olsztynie i związany z Olsztynem. Tu mieszka, pracuje i tworzy.

Jego prace możemy znaleźć w galeriach i u kolekcjonerów w kraju i zagranicą. W 2021 roku stworzył na ścianie Przedszkola Miejskiego nr 6 mural „Atlantyda Północy” zainspirowany poezją innego Olsztynianina Kazimierza Brakonieckiego.

Obok nas mieszkają ludzie żyjący w skrajnym ubóstwie. Zdarza się, że nie zauważamy ich lub ignorujemy. W ten sposób świadomie pozwalamy na dzielenie ludzi na lepszych i gorszych, tych którym się wiedzie i tych, którzy znaleźli się na marginesie.

Wszyscy jesteśmy ludźmi, mamy te same potrzeby kontaktu z innymi i akceptacji. Wspieranie ubogich daje potężny impuls do tego, by ponownie uwierzyli w siebie i pomimo trudnego losu poczuli się ważni, że nie są sami.

Ich życie skomplikowało się z dnia na dzień i sprowadziło na margines. W reportażu pokazujemy siłę wsparcia, nadzieję i radość z tego, że są wśród nas ludzie, którzy nie skreślają. Często wystarczy zwyczajna rozmowa, zainteresowanie losem drugiego.

Fundacja Pomoc Patrioty działa w ten sposób już od 5 lat. Dociera do osób potrzebujących, którzy często żyją w skrajnym ubóstwie. Wolontariusze nie pytają o przyczyny, po prostu są obok. To działanie, które promuje hasło fundacji – Polak Polakowi bratem.

W reportażu wystąpili: wolontariusze Marcin i Agnieszka, prezes fundacji Pomoc Patrioty Mariusz Kowalski i podopieczni fundacji.

Historia Pani Oli to opowieść o szczęściu i zwątpieniu, o prawdzie i kłamstwie, o lęku i odwadze oraz o wdzięczności i nadziei – o tym czego doświadczamy w sytuacji granicznej. To wszystko było udziałem bohaterki reportażu Alicji Kulik pt. Nadzieja.

Platforma w językach polskim i angielskim, którą buduje bohaterka reportażu ma pomagać tym, którzy tak jak ona doświadczyli sytuacji granicznych. Portal o nazwie „there is hope” (jest nadzieja) będzie przestrzenią internetową służącą osobom po niewydolności wielonarządowej, utracie dziecka w okresie okołoporodowym. Zbiórka na jego uruchomienie wciąż trwa.

W audycji udział wzięli Pani Aleksandra i prof. Marcin Jóźwik.

Gdyby nie Barbara Zarudzka, byłoby więcej cierpienia.
Tak w krótkich słowach można streścić to, co przez całe życie robi Pani Barbara dla ludzi i dla zwierząt. Czy dla siebie?
Bohaterką reportażu była Barbara Zarudzka, która w Pasłęku od 14 lat prowadzi schronisko dla bezdomnych zwierząt „Psi raj”.
Przygotowała Alicja Kulik.

Nad jeziorem Długim w Olsztynie ok. 1400 uczniów z olsztyńskich przedszkoli, szkół podstawowych i średnich wzięło udział w akcji społecznej „Jezioro nadziei dla Kingi”.
Uczniowie chcieli się solidaryzować i zwrócić uwagę na olsztyniankę, malutką Kingę.
Dzieci stworzyły łańcuch nadziei wokół Jeziora Długiego, aby w ten sposób przekazać Kindze i jej rodzicom odrobinę nadziei i sił do walki z chorobą. Posłuchajcie reportażu Anny Minkiewicz-Zaremby „Jezioro nadziei”.

Od 1 września w Polsce terapia genowa jest refundowana. Niestety nie dla wszystkich… Warunkiem otrzymania terapii jest wiek poniżej 6. miesiąca, a także brak wcześniejszego leczenia. Rodzice proszą o ratunek, bo liczy się czas….Kinga jest pod opieką Fundacji SIEPOMAGA. Tam prowadzona jest zbiórka.

Od trzech lat Radio Olsztyn organizuje konkurs muzyki ludowej „Jawor – u źródeł kultury”.

W tym roku do naszej rozgłośni napłynęła rekordowa liczba zgłoszeń. Finał regionalny miał miejsce w Muzeum Budownictwa Ludowego w Olsztynku, a finał ogólnopolski – w Kielcach i w skansenie w Tokarni.
Kto dziś zajmuje się muzyką ludową?
Nasi finaliści otrzymali nagrody pieniężne, ale chyba cenniejszą nagrodą była sesja nagraniowa w Radiu Olsztyn. Nagrania już się zakończyły, a wydawnictwo i jaworowa płyta ukaże się w listopadzie.

Rozmówcami Anny Minkiewicz-Zaremby byli:

1. Członkowie jury etapy regionalnego – prof. Jan Połowianiuk, Waldemar Majcher, prof. Leszek Szarzyński
2. Muzycy z Warmii i Mazur reprezentujący nasz region w Tokarni podczas finału ogólnopolskiego (Na Przyboś, Warnijsko Kapela, Elżbieta Kasznia i Jakub Karpuk)
3. Leszek Sobański – prezes Radia Olsztyn
4. prof. Rafał Wiśniewski – dyr. NCK
5. Witold Kołodziejski – Przewodniczący KRRiT
6. prof. Piotr Gliński – Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego

W reportażu wykorzystano fragmenty sesji nagraniowych w Pro Studiu Radia Olsztyn oraz nagrania z finału etapu regionalnego w Olsztynku i finału ogólnopolskiego w Kielcach i w Tokarni.

Po kilku latach nieobecności do Trękusa powróciła Galeria In Spe Joanny Stasiak. W sobotę 30 kwietnia 2022 wśród licznie przybyłych gości galeria została otwarta, a w niej pierwsza wystawa „Podróż do domu”.

To niezwykłe miejsce już od lat siedemdziesiątych przyciągało i skupiało artystów, animatorów kultury, twórców teatralnych i pionierów edukacji waldorfskiej w Polsce. W domu w Trękusie spotykali się i pracowali ludzie zaangażowani w działanie Interdyscyplinarnej Placówki Twórczo – Badawczej „Pracownia”, wśród nich Ryszard Michalski, Tadeusz Burniewicz, Wacek Sobaszek.

Wraz z Joanną Stasiak w Trękusie rozpoczął się nowy rozdział w życiu warmińskiego siedliska.

W reportażu udział wzięli: Joanna Stasiak, Katarzyna Stamm, Przemysław Radwański, Tadeusz Burniewicz, Magdalena Janota-Bzowska.
Zaprasza Alicja Kulik. 

Historia rozpoczyna się od… remontu. Sławomir Pyśk kupił dom przy ulicy Roosevelta 5 w Mrągowie.

Pan Sławek chciał podnieść sufit w mieszkaniu, a podczas prac okazało się, że nad mieszkaniem jest strych…. Co tam znaleziono?
Do wysłuchania reportażu „Znalezione na strychu” zaprasza Anna Minkiewicz-Zaremba.
Pamiątki pochodzą z lat 1915-1928. Przedmioty uporządkowano i do końca września można je oglądać w Powiatowej Bibliotece Pedagogicznej w Mrągowie.

W reportażu usłyszeliśmy: właściciela kamienicy Sławomira Pyśka,  nauczycielkę historii Magdalenę Lewkowicz,  Jolantę Hellis z Powiatowej Biblioteki Pedagogicznej w Mrągowie oraz Agnieszkę Pacek.

Od kilku lat Stowarzyszenie Historyczno-Poszukiwawcze Batory z Braniewa organizuje sprzątanie Pasłęki. Do akcji włączają się mieszkańcy Braniewa, Elbląga i Łomży.

Czego o sobie i o historii dowiadują się podczas sprzątania? Czy chodzi tylko o spektakularne znaleziska? Posłuchaj reportażu „Skarby z Pasłęki” Anny Minkiewicz-Zaremby.

Niebezpiecznym znaleziskiem okazała się bomba lotnicza SC 250 o wadze około 250 kg, pochodząca z czasów II wojny światowej. 

Na VII Warmińsko-Mazurskiej Konferencji z okazji Dnia Rodzicielstwa Zastępczego, bohaterowie reportażu pt. „Wdzięczność”, otrzymali statuetkę Diament dobroci i serca.

Katarzyna Lamperska-Fudala i Adama Fudala ze Stryjewa koło Biskupca są młodymi ludźmi, którzy kilka lat temu wspólnie dokonali wyboru. Tamta Decyzja odmieniła nie tylko ich życie, ale przede wszystkim życie aż dziewięciorga dzieci.

Profesor Jan Włodek był  polskim agronomem, dziekanem Wydziału Rolniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego, legionistą i polskim dyplomatą, właścicielem ziemskim oraz społecznikiem.

Po wojnie część jego bogatego księgozbioru trafiła do Olsztyna. Ta historia, ważna dla życia naukowego miasta, ma swój dalszy ciąg, którego bohaterką jest dr Anna Bujko, od niedawna kierowniczka biblioteki Instytutu Północnego.

Do wysłuchania reportażu „Życiorys w exlibrisie” zaprasza Alicja Kulik.

Mieczysław Romańczuk i Barbara Lis-Romańczuk to twórcy, którzy związali swoje życie z Olsztynem. Przyjechali do stolicy Warmii w 1960.

Mieczysław Romańczuk zmarł w 2015 roku. W obrazach „zatrzymywał klimat, a równocześnie prostotę i surowość warmińskich i mazurskich pejzaży” – pisał w 1977 roku malarz Janusz Antoni Eysymont. Z kolei Barbara Lis-Romańczuk uprawia twórczość w zakresie medalierstwa i grafiki. Jej prace znajdują się z zbiorach muzealnych i kolekcjach prywatnych w kraju i zagranicą. Pragnieniem artystki jest przekazanie swojego dorobku i dorobku męża Muzeum Warmii i Mazur. W kilkuletnich staraniach wspiera ją Kazimierz Brakoniecki, a czas biegnie…
Reportaż Alicji Kulik.