Into the Soul of the Blues

In de vorige en de volgende afleveringen van de podcast vertel ik over het leven en de legende van bluesman Huddie Ledbetter.

Bij het grote publiek staat hij gekend als Leadbelly en je kan het al raden: Leadbelly heeft een torenhoge impact gehad op de bluesgeschiedenis.

In de jaren dertig belandde Leadbelly meermaals in de gevangenis en het was daar dat hij zijn bijnaam en artiestennaam verwierf: "Lead Belly", de man die geen darmen in zijn lijf had, maar lood in zijn buik. Het leven in de gevangenis was hels, maar Leadbelly was een taaie jongen en hij wist zich te handhaven. Tot hij in 1933 vrij kwam, mede dankzij de hulp van folklorist Alan Lomax en zijn zoon John Lomax.

Voor deze aflevering van de podcast heb ik me voornamelijk gebaseerd op het boek “The Life and Legend of Leadbelly”, geschreven door Charles Wolf.

Vind je deze podcast inspirerend en leerrijk? Deel hem dan in jouw netwerk en volg de podcast zodat je geen enkele nieuwe aflevering mist. En een review is ook altijd fijn 😉

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek ⁠⁠⁠www.souloftheblues.be

In de vorige afleveringen van deze podcast vertelde ik jullie hoe de blues tijdens de jaren twintig van de vorige eeuw migreerde van het platteland in het zuiden naar de steden in het noorden van de VS. En daar in de stad werd de bluesmuziek waanzinnig enthousiast onthaald. De eenzame field hollers verdwenen in het stedelijke rumoer en de muziek werd er sterker, fortissmi, krachtiger en intenser. Zwarte artiesten kregen meer en meer een podium en zelfs een kans om opnames te maken. Aanvankelijk waren het vooral vrouwen die de blues vertolkten - met een krachtige stem, met een expressieve seksualiteit en begeleid door luide bigbands. Het was WC Handy die de blues het stedelijk maatpakje had aangetrokken, en na hem leek de blues van het platteland wel helemaal vergeten.

Uit het oog dus, uit het commerciële oog. Maar de blues was zeker niet uit het hart, want aan het eind van de jaren twintig verschoof de aandacht opnieuw naar het platteland, naar de plattelandsblues, de country blues. En daar wil ik het in deze aflevering graag over hebben.

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek⁠⁠www.souloftheblues.be⁠⁠.

Recent was ik zelf te gast in een podcast, bij Ann Alice voor haar “Why Do You Podcast?”. Ann Alice en ik hadden een gezellige babbel over het podcastmedium terwijl ze peilde naar mijn “why”, naar het ontstaan en naar de achterliggende reden van “Into the Soul of the Blues”. Een kijkje achter de schermen zeg maar.

"Why Do You Podcast?" kan je terugvinden op deze link:

https://open.spotify.com/show/1lDxJIja0Ai2HvqPEUz5Us?si=75c3e253de304951

Vind je deze podcast inspirerend en leerrijk? Deel hem dan in jouw netwerk en volg de podcast zodat je geen enkele nieuwe aflevering mist. En een review is ook altijd fijn 😉

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek ⁠⁠⁠www.souloftheblues.be.

In de vorige aflevering leerden we hoe aan het begin van de jaren dertig, na de beurscrash op Wall Street de economische crisis hard toesloeg, gevolgd door een aanhoudende droogte die de oogst vernielde. Vooral de lagere sociale klasse werd in de armoede gekatapulteerd, er heerste hongersnood en er kwam een nieuwe migratie op gang. Er was nu geen geld meer beschikbaar voor ontspanning en vertier, de kleinere platenlabels gericht op de Afro-Amerikaanse markt gingen ten onder en heel wat grote en bekende muzikanten gaven er de brui aan.

En toch hielden enkele bluesartiesten stand. Denk maar aan Bukka White, Skip James, de Mississippi Sheiks, Leadbelly en Big Bill Broonzy.

Vind je deze podcast inspirerend en leerrijk? Deel hem dan in jouw netwerk en volg de podcast zodat je geen enkele nieuwe aflevering mist. En een review is ook altijd fijn 😉

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek ⁠⁠www.souloftheblues.be

Na de eerste wereldoorlog ging het economisch wat beter in de Verenigde Staten: de Roaring Twenties brachten weelde en vertier. Maar je zal begrijpen dat aan de extravagantie een prijskaartje hing, en in de jaren dertig zou alles veranderen: de maatschappij werd door de Wall Street Crash weer met beide voeten op de grond gezet en er volgde een crisis die een decennium lang zou duren. Muziek in het algemeen en de Blues in het bijzonder had er sterk onder te lijden, en toch ontbrak het niet aan artiesten, noch aan steengoeie muziek. En bovendien zal aan het eind van de jaren dertig een nieuwe muziekrage opstaan die het begin van de Rock ‘n Roll zal aankondigen. zo ben ik met de podcast “Into the Soul of the Blues” in een nieuw hoofdstuk beland: dat van de economische depressie in de jaren dertig, The Thirsty Thirties.

Vind je deze podcast inspirerend en leerrijk? Deel hem dan in jouw netwerk en volg de podcast zodat je geen enkele nieuwe aflevering mist. En een review is ook altijd fijn 😉

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek ⁠www.souloftheblues.be

In de vorige aflevering van deze podcast vertelde het verhaal van Eddie James Son House junior, de bluesartiest die halverwege de jaren twintig het geloof de rug toekeerde om zich toe te leggen op de slide gitaar en de deltablues. Son House ontmoette Charley Patton en samen met hem trok hij naar de studio’s van Paramount waar hij zijn legendarische opnames maakte. Maar door economische de crisis van de jaren dertig verkochten de plaatjes niet goed, en Son House ging opnieuw aan het werk als landbouwer. Er volgden nog twee opnames met Alan Lomax in 1941 en 1941, maar die opnames verdwenen onder het stof in de archieven van de Library of Congress en Son House die verdween in de obscuriteit.

Maar mijn verhaal over het leven van Son House was nog niet ten einde. In de jaren zestig kreeg de witte jeugd interesse in folkmuziek, en daarmee werd ook de blues herontdekt. En ook Son House zou daar mee de vruchten van plukken. In deze podcast vertel ik over de herontdekking van Eddie James "Son House" Junior, de Father of the Delta Blues!

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek ⁠⁠⁠⁠⁠⁠www.souloftheblues.be

Son House staat voor rauwe deltablues, voor een krachtige zang en donkere, meeslepende slidegitaar.

Hij was een tijdje de compaan van blueslegende Charley Patton en Willie Brown, hij was een mentor van de legendarische bluesman Robert Johnson en hij was bevriend met bluesgigant Howlin Wolf. Son House maakte zijn eerste opnames aan het eind van de jaren twintig, maar door de economische recessie van de jaren dertig vonden zijn plaatjes geen afzetmarkt. Het geloof van Son House was zijn houvast, maar de blues was te verleidelijk.

Drank, vrouwen en nicotine speelden een belangrijke rol in zijn bestaan en hij belandde twee keer in de gevangenis omwille van doodslag. Na de tweede wereldoorlog verbande hij de blues uit zijn leven, uit angst voor het devote. 

Son House verdween helemaal in de obscuriteit tot hij in de jaren zestig weer werd opgevist en vereerd door de aanhangers van folkmuziek. En plots bracht Son House vol ongeloof zijn oude muziek ten berde voor een devoot publiek van witte jongeren.

Zijn leven staat bol van intriges, twijfels en ellende.  Hij werd 86 jaar oud en op zijn grafsteen staat zijn eretitel gegraveerd: Eddie Son House Junior, father of the Blues.

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek ⁠⁠⁠⁠⁠www.souloftheblues.be

The Blues is the roots, de rest is de fruits…  En het zaadje van de blues is op het platteland gaan kiemen. In deze aflevering van de podcast “Into the Soul of the Blues” neem ik jullie heel graag mee op bezoek naar de boerderij, om eens te kijken hoe de Blues zich daar heeft gemanifesteerd.

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek ⁠⁠⁠www.souloftheblues.be

Field recorder Ralph Peer was een belangrijke schakel in de heropleving van de Blues op het platteland aan het eind van de jaren twintig. Ralph Peer had een neus voor talent: met de opnames van de Carter Family en Jimmie Rodgers had hij de lont aangestoken voor de "Big Bang of Country Music", en ook na 1924 bleef hij samen met heel wat artiesten bluesgeschiedenis schrijven.

In deze aflevering blijven we nog even het pad van Ralph Peer volgen. Ik stel je graag voor aan Sleepy John Estes, Blind Willie McTell, Frank Stokes en Furry Lewis!

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek ⁠www.souloftheblues.be

Aan het eind van de jaren twintig ontstond er een nieuwe interesse in de plattelandsblues of de Country Blues. Field Recorders zoals Ralph Peer trokken naar afgelegen gebieden om opnames te maken van lokale artiesen.

In deze aflevering leren we waarom Howlin’ Wolf huilt als een wolf en hoe een spoorwegarbeider al jodelend vanuit de blues de basis van de countrymuziek kristalliseerde. En we ontdekken dat een Keniaans volksliedje verwijst naar de Blues.

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek www.souloftheblues.be

Migratie is van alle tijden. En die stelling geldt niet in het minst voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap in de Verenigde Staten. In deze aflevering van de podcast neem ik jullie nog maar eens mee op reis. Het wordt een verhaal van miserie en ellende, maar ook een verhaal over hoop en dromen! We reizen door de tijd, en we reizen over zee en over land. We reizen om te leren, en bereid je maar meteen voor op een heel lange reis, want bij de voorbereiding van deze aflevering werd me nog maar eens duidelijk: het verhaal van de blues is van meet af aan een verhaal van migratie. Maak je dus klaar voor niet één, en ook niet twee, maar liefst drie goed gevulde afleveringen!

In deze derde aflevering van "Migration Blues" leggen we de focus op de migratie na de tweede wereldoorlog.

Nieuwsgierig naar meer? Volg "Into the Soul of the Blues" op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek www.souloftheblues.be

Migratie is van alle tijden. En die stelling geldt niet in het minst voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap in de Verenigde Staten. In deze aflevering van de podcast neem ik jullie nog maar eens mee op reis. Het wordt een verhaal van miserie en ellende, maar ook een verhaal over hoop en dromen! We reizen door de tijd, en we reizen over zee en over land. We reizen om te leren, en bereid je maar meteen voor op een heel lange reis, want bij de voorbereiding van deze aflevering werd me nog maar eens duidelijk: het verhaal van de blues is van meet af aan een verhaal van migratie. Maak je dus klaar voor niet één, en ook niet twee, maar liefst drie goed gevulde afleveringen!

In deze tweede aflevering van "Migration Blues" leggen we de focus op de migratie tijdens het interbellum.

Nieuwsgierig naar meer? Volg "Into the Soul of the Blues" op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek www.souloftheblues.be

In deze aflevering mogen drie heren de eretekens in ontvangst mogen nemen: de eerste maakte van de trompet het toonaangevende instrument in de band, de tweede toonde dat de gitaar naast ritme-begeleiding ook kan gebruikt worden om te soleren en de derde schoof de piano naar voor in de blues. Drie mannen die elk afzonderlijk aan het eind van de jaren twintig een vette stempel drukten op het verdere levensverhaal van de Blues: Louis Armstrong, Lonnie Johnson en Leroy Carr.

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoekwww.souloftheblues.be.

Leander Vandereecken is de leadzanger van A Murder in Mississippi en de host van de Americana-jams in de Gentse bluesclub Missy Sippy. En ik had met Leander bij het gerinkel van een tas koffie en een tas thee een gezellige babbel over zijn pad naar de Blues. Leander toonde zich heerlijk spontaan en open en zo ontdekte ik achter de bluesmuzikant een ware muzikale kameleon.

Nieuwsgierig naar meer? Volg "Into the Soul of the Blues" op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoekwww.souloftheblues.be.

De Blues is overbevolkt met stoer mannelijk gezelschap. En waar zitten de vrouwen? Vrouwen zijn inderdaad steevast ondervertegenwoordigd in het bluescircuit. En dat komt niet door hun gebrek aan muzikaal talent, in tegendeel… de blueswereld - en bij uitbreiding de hele muziekwereld - is een wereld waarin voornamelijk mannen de scepeter zwaaien. Van artiest tot manager tot platenbaas, mannen - en dan vooral nog witte mannen - zijn oververtegenwoordigd in de muziekwereld.
Toch koesteren we ook genegenheid voor heel wat vrouwen in het vak. Zo fixeerden in de jaren '20 de vrouwen de 12-matenblues om de muziek vervolgens te verspreiden bij een heel breed publiek. Het eerste bluesnummer op vinyl staat op naam van een vrouw, een zwarte non hielp mee bij de schepping van de premature rock en ook vandaag nog tonen enkele grote Blues-sterren dat het vrouwelijke geslacht volstrekt niet immuun is voor het Bluesgevoel.

Met deze aflevering van de podcast “into the soul of the blues” wil ik je dus heel graag laten kennis maken met enkele getalenteerde bluesvrouwen vroeger en nu, van over de hele wereld, en hun rol verduidelijken in de geschiedenis van de blues.

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek www.souloftheblues.be.

In deze aflevering van de podcast “Into the Soul of the Blues” stel ik jullie voor aan een theekransje van knappe dames, en wees gerust, het zijn vrouwen die op zijn zachts gezegd voor een onvergetelijke avond zullen zorgen. Maak plaats voor Lucille Hegamin, Ida Cox, Alberta Hunter, Gladys Bentley, Victoria Spivey en Sippie Wallace!

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek www.souloftheblues.be.

Op 17 januari 1920 kwam er in de Verenigde Staten een verbod op de productie, het transport, de verkoop en het nuttigen van alcoholische dranken: Amerika werd 'drooggelegd". Deze  “drooglegging” of prohibition bleef dertien jaar van kracht, tot in 1933.  Het verbod op alcohol had uiteraard een heel belangrijke weerslag op het dagelijkse leven, op het sociale leven én op de muziek. 

Met genoegen slurpen we in deze aflevering van een ton aan sappige bluesnummers over de geneugten én de gevolgen van alcoholgebruik en alcoholonthouding.

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek www.souloftheblues.be

Op woensdag 25 mei 2022 overleed de bluesmuzikant Tiny Legs Tim. Tim was de bezieler van de Missy Sippy Bluesclub en de motor van de Gentse bluesscene.
Met deze aflevering van "Into the Soul of the Blues" breng ik hulde aan een lieve en integere man, een fantastische muzikant en een gepassioneerde bluesliefhebber.

Tim, we gaan je heel erg missen!

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoekwww.souloftheblues.be

Seks, drugs and rock and roll! Wel, vandaag gaan we het hebben over dat eerste luikje: vandaag gaan we praten over seks en de blues.

Seks en blues gaan al lang hand in hand. Nog vóór de eerste wereldoorlog was de blueswereld een wat tegendraadse en vooral heel vrije biotoop. In die wereld was seks een onderwerp waar haast geen taboe op rustte. Met de komst van de jaren '20 kwam er een sterk subgenre naar voren in de blues: de "Dirty Blues" als deel van de “hokum blues”. En in de jaren zestig vergaapte de jeugd zich opnieuw aan de exotische en erotische teksten uit de Afro-Amerikaanse bluescultuur.
Geniet met volle teugen van een portie pikante blues waar zelfs elke stoere zeebonk van gaat blozen!

Nieuwsgierig naar meer? Volg me dan op Instagram, Facebook of Twitter. Of breng een bezoekje aan www.souloftheblues.be.

Naomi Sijmons (°1987) is een Belgische zangeres en gitariste, bekend als de frontvrouw van Reena Riot. De muziek die ze brengt is sterk beïnvloed door de blues. In 2012 haalde ze de finale van Humo's Rock Rally en vandaag krijgt haar nieuwe album "Nix" heel wat lovende kritieken.

Naomi vertelt hoe ze als jong en schuchter meisje de blues vertolkte op de podia van donkere bluescafés, over haar opleiding tot muzikant bij Codarts in Rotterdam en over haar ervaringen als vrouw in de muziekwereld. Naomi is een bezige bij met nog heel wat toekomstplannen!

Nieuwsgierig naar meer? Volg me dan op Instagram, Facebook of Twitter. Of breng een bezoekje aan www.souloftheblues.be. 

Maak kennis met een aantal straffe madammen! Madammen die in de jaren '20 braken met alle taboes die op dat ogenblik nog overeind stonden. We stappen weg van de traditionele gezinsstructuur en we nemen plaats in de tentshow van één van de meest extravagante bluesdiva's die aan de jaren twintig van de vorige eeuw de girltrain op gang trok van de "Classic Female Blues". En je krijgt in deze aflevering een spoedcursus Afrikaanse danse, de "Black Bottom Dance".

Welkom in deze nieuwe aflevering van de podcast "Into the Soul of the Blues"!

Nieuwsgierig naar meer? Volg me op Facebook, Instagram of Twitter. Of bezoek www.souloftheblues.be

Blues en treinen... ze lijken wel onlosmakelijk met elkaar verbonden. De trein is een metafoor voor de vlucht naar een betere toekomst, of voor het ontsnappen van een boosaardige partner. En de stotende stoomfluit doet bij heel wat bluesartiesten seksuele gedachten opwellen.
De trein is "salvation", de trein is verlossing. Het leven is een trein.

Stap dus mee aan boord van deze bluestrein, en geniet van het uitgestrekte muzieklandschap!


www.souloftheblues.be 

We kunnen er niet omheen: heel wat bluesartiesten zijn of waren blind. Tast het bluesvirus het gezichtsvermogen aan? Neen, het tegendeel is waar: blindheid leidt de Afro-Amerikaan op het hobbelige pad van de blues.

In deze aflevering laten we ons leiden door enkele blinde bluesartiesten.

www.souloftheblues.be

Op zoek naar de ziel van de blues gaan we op stap met Satan tot diep in de krochten van de hel. Dus zet je schrap, want we gaan op bezoek bij de Duivel zelve!

www.souloftheblues.be

1927 was een rampjaar voor de Mississippi Delta. Na maandenlang aanhoudende regen en een gevaarlijk hoge waterstand braken in het voorjaar de dijken. Een groot deel van de delta overstroomde: huizen verdwenen onder de waterspiegel, mensen klommen op hun dak of zelfs in een elektriciteitspaal om hun hachje te redden.

 Bluesland werd in het hart geraakt. Een tragedie die als horrorverhaal of als metafoor al in heel wat blueslyrics bezongen werd. The Mississippi Flood.

www.souloftheblues.be

"Stagger Lee" was een booswicht die op kerstavond 1895 zijn politieke rivaal Billy Lyons neerschoot. Het verhaal van de moord groeide uit tot een legende, en de figuur van Stagger Lee werd bezongen in meer dan vierhonderd verschillende liedjes.

www.souloftheblues.be

"Swing Low, Sweet Chariot" is een negro-spiritual die een cross-over maakte naar de jazz, de bebop, de swing, de reggae... en uiteraard naar de blues!

John Henry was een zwarte spoorarbeider die de strijd aanging met de stoommachine. Over de legende werden talrijke bluesnummers en verhalen gepubliceerd.

Het is intussen bijna dertig jaar geleden. Een jeugdvriend van me dimde de lichten van zijn slaapkamer, stak stiekem een sigaret aan en draaide een LP uit de ongenaakbare muziekcollectie van zijn oudere broer. "Hooker and Heat". Een stompend monotoon gedreun dat trilt tot diep in je beenmerg. Een kippenvelmoment om nooit te vergeten. Toen drong het tot me door; de meest jankende gitaarmuziek weet steevast binnen in me een bijzondere snaar te raken. De blues zou voor steeds gezelschap blijven houden.
Met een lidkaart van de lokale mediatheek op zak trok ik verder door het blueslandschap, op zoek naar covers van covers van bekende nummers. Een zoektocht die me gidste op de snelweg tot in het hart van de Mississippi Delta. De cultuur van Zwart Afrika waarin ik later werd ondergedompeld, prikkelde me om mijn queeste naar de roots nog verder te zetten, tot in het donkere continent.

Wil je meer te weten komen over de blues? Bezoek dan http://www.souloftheblues.be

Met  “Into the Soul of the Blues” breng ik het boeiende verhaal van de Blues. In woord en muziek.

In deze podcast vertel ik over de roots van de Blues in Afrika en de periode van de slavernij en de zang van de field hollers op de plantages in het zuiden van de Verenigde Staten. Ik beschrijf het leven van de muzikanten die zwierven door de delta van de Mississippi en vertel over de gouden jaren ‘20, de muziek tijdens de economische recessie van de jaren ‘30, het ontstaan van premature rock ‘n roll in de jaren ‘50 en de folk-revival in de jaren ‘60, steeds refererend naar de Afrikaanse wortels van de bluesmuziek.

Klinkt dit als muziek in je oren? Dan ben ik graag je gepassioneerde gids doorheen het land van de Blues!

Bezoek ook eens www.souloftheblues.be